هوش مصنوعی: پرنده‌ای به نام عثمان، با صدایی دلنشین و زیبا خوانده و از یک داستان یا افسانه جادویی خبر می‌دهد.

هوش مصنوعی: هنگامی که به مکان و لحظه‌ای خاص رسید، چنان به تپش درآمد که گویی در حال رقص و شوقی بی‌پایان است.

هوش مصنوعی: ناگهان وقتی صدای آواز بلند می‌شود، آتش در مغز مانند بخار عود شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی خواجه ناگهان در حال شادی و سرور وارد می‌شود، لذت و خوشحالی زیاد می‌شود.

هوش مصنوعی: نغمه و رقص از او بیشتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: او می‌خواهد گاهی و به طور متناوب با او بازی کند و هم‌نوا شود.

هوش مصنوعی: اگر تو در این مجالس شاد و پرجنب و جوش نبود، هیچ کس به اینگونه نمی‌رقصید و حال خوش نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: نوازندگان را به یکدیگر نزدیک کن و از میانه، سبکی و بی‌پروایی را دور کن.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد شخصی به دنبال ایجاد گودالی عمیق و بزرگ است و این کار را با استفاده از ابزاری خاص و گرد شبیه به نوعی دایره انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: او در گوشه‌ای دراز کشیده و در حال خواب است، در حالی که با یکی از زنان بی‌عفت به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: هرگز آن شخص بازیگوش و بی‌خیال در برابر خدمتگزاران نرم و مهربان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: دشمنان او به راحتی و بدون دلیل نمی‌گویند.

هوش مصنوعی: آنچه دیگران می‌گویند، چرا باید من هم بگویم؟ عیب و نقص کسی که در هنر توانایی ندارد را چرا باید جستجو کنم؟

هوش مصنوعی: او هرگز کودک خوب و نیکویی نبوده و لحن و نغمه‌اش هم زیبا نیست.

هوش مصنوعی: او هرگز به خانه‌ی کوچک نرفته و شب‌ها هیچ وقت خوابش نبرده است.

هوش مصنوعی: در جستجوی راه خود، بی‌هدف در بازار و محله‌ها wandering بودم و حالا از میان مرغزار عبور کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر من سخن را در جای خود نگردانم و از راه دیگری آن را پیش نبرم، کارهایم به درستی انجام نخواهد شد.

هوش مصنوعی: حلقه گوش او می‌گوید که زبانش چرا به دنبال این کلمات است.

هوش مصنوعی: یک اشاره کافی است برای او، چون برای بنده زخم عصا مناسب است.