هوش مصنوعی: امروز به خاطر خواجه مظفر کریوه بسیار سپاسگزارم و خوشحالم.

هوش مصنوعی: من غافلم و به تنهایی روزها و شب‌ها را برای خود می‌شمارم.

هوش مصنوعی: ابتدا به ذهن و احساسات من می‌آید و سپس بر دل و جانم نقش می‌بندد.

هوش مصنوعی: وقتی خداوند، مشکلات و بلاها را از من دور کند، من هم با تمام وجود و احساساتم این را ابراز خواهم کرد.

هوش مصنوعی: مانند باد سعی می‌کنم تا از خوبی‌ها و فضیلت‌های او بگویم و مانند ابر بر او ستایش و نعمت نازلم.

هوش مصنوعی: امروز که در مقابل حقیقت ناتوانم، برخی از وقت‌ها با دعا کردن سعی می‌کنم به آن نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: روزی خواهد آمد که به برکت این نعمتی که من در حال کاشتن آن هستم، او را به ستایش خواهد آورد.

هوش مصنوعی: اگر من حقوق او را نادیده بگیرم، باید بی‌اصل و نسبت نامناسبی داشته باشم.

هوش مصنوعی: می‌دانم که اگر به آنچه گفتم توجه کند و بخواند، بر پای خود استوار خواهد بود.

هوش مصنوعی: او هم من را فراموش نکرده و این موضوع باعث می‌شود که در این زندان احساس اسارت کنم.

هوش مصنوعی: من فرزند خوشبختی دارم که او در واقع بنده‌ای است و من او را به‌دست او می‌سپارم.

هوش مصنوعی: در زمان حکومت طاهری، با انتخاب یک مسیر درست به موفقیت و روشنایی دست یافتم.

هوش مصنوعی: من قسم می‌خورم که به خاطر خدمت به او، حتی از دل خشک و خالی‌ام نیز گل‌ها به شکوفه می‌آیند.

هوش مصنوعی: من به خوشبختی و موفقیت تو در زمان او امید دارم.