شمارهٔ ۹۲ - شکوه از موی
پیوسته من از سپید مویی
حجام بروت کنده باشم
تا می بکنم سپید مویی
ده موی سیاه کنده باشم
با ریش چنین که من برآرم
سخت از در ریش خنده باشم
با موی خودم چو برنیایم
با چرخ کجا بسنده باشم
وین قصه به دوستان رسانم
گر بگذارند زنده باشم
شمارهٔ ۹۱ - ای جوانی تو را کجا جویم: ای جوانی تو را کجا جویمشمارهٔ ۹۳ - حقگزاری از خواجه مظفر: از خواجه مظفر کریوه
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
پیوسته من از سپید مویی
حجام بروت کنده باشم
هوش مصنوعی: من همیشه در حال بیرون آوردن موهای سفید از سرم هستم.
تا می بکنم سپید مویی
ده موی سیاه کنده باشم
هوش مصنوعی: من تصمیم دارم که وقتی موی سپیدی پیدا میکنم، برای هر تار موی سفید، یکی از موهای سیاه خودم را از دست بدهم.
با ریش چنین که من برآرم
سخت از در ریش خنده باشم
هوش مصنوعی: با داشتن ریشی که من دارم، به راحتی میتوانم بخندم و شوخی کنم.
با موی خودم چو برنیایم
با چرخ کجا بسنده باشم
هوش مصنوعی: وقتی که با موهای خودم خود را از چرخ زمان بالا بکشم، دیگر در کجا میتوانم به چیزی اکتفا کنم؟
وین قصه به دوستان رسانم
گر بگذارند زنده باشم
هوش مصنوعی: اگر اجازه بدهند زنده بمانم، این داستان را به دوستانم منتقل میکنم.