هوش مصنوعی: ای جوان، جستجوی تو را کجایم کنم و با کی درباره غم تو سخن بگویم اگر بخواهم سخن بگویم؟

هوش مصنوعی: یاسمن تو به اندازه‌ای خوشبو شده است که دیگر عطر سمن را حس نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من برای نزدیکی به خوبان، حاضر هستم که سیاه‌رو و بی‌پاز ببینم، حتی اگر نتیجه‌اش این باشد که موهایم به خاطر پیری سفید شود.

هوش مصنوعی: موهایم سفید شدند و چهره‌ام سیاه شد، و حالا موهایم به سفیدی چهره‌ام تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه هر دوی ما به خون هم آغشته‌ایم، اما رنگ‌مان هرگز پاک نخواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر پادشاه شهر مرا به بند کشیده باشد، من بنده او هستم.

هوش مصنوعی: چرا باید به او نباشم وقتی که به باغ هنر می‌روم و از آن لذت می‌برم؟

هوش مصنوعی: گاهی مانند گل لاله در چمن، شاداب و تازه‌ام و گاهی مانند سرو، بلند و استوار در جوی زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای خدا، با بخشش او مرا روزی کن، چون من از دنیا فقط عفو و بخشش او را طلب می‌کنم.