هوش مصنوعی: اگر در دستان من جامی بخندد، عجیب نیست؛ زیرا که من بارها شمشیر را در دستانم دیده‌ام که به طرز غم‌انگیزی به گریه افتاده است.

هوش مصنوعی: همه مانند آهو به تو نگاه می‌کنند، اما تنها انگشتان تو هستند که به خاطر تصویر من، مانند لعل (جواهر) شده‌اند، درست مثل پنجه‌ی شیر.

هوش مصنوعی: اگر دست تو حنابسته است، اگرچه رنگی بر آن هست، تو در دستان خود ساغری نداری.

هوش مصنوعی: اگرچه من بسیار تشنه هستم و به شراب نیاز دارم، اما هرگز از دست تو چیزی نخواهم گرفت، چرا که نگاه کردن به روی تو برایم کافی است و هرگز از آن سیر نخواهم شد.

هوش مصنوعی: از آنجا که دست تو تنها یک جرعه از جام را می‌تواند بگیرد، من به خاطر خواهش و اشتیاقم، همان جرعه‌ای را که در زیر مانده است، می‌کشم.