هوش مصنوعی: زمانی که از خدمت دور شدم، دیگر دیدگانم همیشه پر از اشک خواهد بود.

هوش مصنوعی: آنقدر غمگین و اندوهگین می‌شوم که مثل عاشقی که معشوقش را ندارد، می‌زنم به ناله که مانند مادری که فرزندش را از دست داده است.

هوش مصنوعی: اگر در دل من آتش به پا کنی، همان‌طور که از دود شمع مغز را می‌سوزانی.

هوش مصنوعی: اگر دهانم پر از زهر شود، اما زبانم فقط از تو تشکر خواهد کرد، مانند شکر که شیرین است.

هوش مصنوعی: در هیچ مهمانی و در هیچ جمعیتی، نام من را در هیچ جایی و هیچ نوشته‌ای نیاورید.

هوش مصنوعی: جز به یاد تو نمی‌نویسم و جز به نام تو نمی‌روم، هیچ چیزی جز یاد تو نمی‌تواند مرا به شوق آورد.