هوش مصنوعی: منجمی به من گفت که تا هشتاد سال عمر کرده‌ام، اما امید من به دوستی باعث شد که به عمرم افزوده شود.

هوش مصنوعی: خدا می‌داند که من دل به او نمی‌سپارم، چرا که کسی که آسمان را طی کرده، به راحتی می‌تواند از دنیای ناپایدار بگذرد.

هوش مصنوعی: در نهایت، تو همانی هستی که به یادگار می‌مانی، نه اینکه فقط به گزراندن زمان بپردازی. هر چیزی که از زندگی‌ام زیباتر و دلپذیرتر باشد، آن را از من گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: دیگر چه امیدی می‌توانم داشته باشم، وقتی که جای درخت زندگی‌ام در حال چیده شدن است و لحظات عمرم یکی یکی در حال سپری شدن هستند.

هوش مصنوعی: زمان جوانی و قدرت من از بین رفت، اما وقتی که ضعف پیری به سراغم آمد، هیچ کس نفهمید که این قدرت چگونه از من رخت بربسته است.