هوش مصنوعی: زندگی کاک را کسی نمی‌تواند بگوید، ای عزیز و انتخاب شده، برادر دوست.

هوش مصنوعی: در حال و هوای من، احساس تو دو بخشی است، اما دل من فقط یکسره در فکر و محبت توست.

هوش مصنوعی: عشق و محبت هر فردی که در دلم جا دارد، همچنان تازه و نو به نظر می‌رسد، حتی اگر سال‌ها از آن بگذرد.

هوش مصنوعی: برگ و پوست به من شبیه شده‌اند، پس چطور می‌توانم به برگ و پوست تکیه کنم و از آنها حمایت بگیرم؟

هوش مصنوعی: من به تو نیاز دارم چون بدون توان و قدرت، به تنهایی نمی‌توانم بر آنچه پیش رو دارم غلبه کنم.

هوش مصنوعی: شخصی که به او نیاز دارم، همیشه در برابر من حضور دارد و مانند دستی ظریف و زیباست.

هوش مصنوعی: آن کس که سبب آرامش من است باید برود و آن کس که غم من به خاطر اوست نباید برود.

هوش مصنوعی: شکل‌گیری او مانند ماهی است که بر آب می‌درخشد، اما ماندن این مانند نقش و نگاری است که بر روی زیلو (فرش بافی) باقی مانده است.

هوش مصنوعی: به خودت عادت بده که به سوی من بیایی، چون من در جستجوی دوستی هستم.