هوش مصنوعی: با مرگ امیر یعقوب، بی‌شرمی و وقاحت در دنیا بیشتر شده است.

هوش مصنوعی: شخصی را که دوست و همدمی ندارد، چطور می‌توانم بگویم چه ظلمی بر او رفته است که جانش را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در هنر، جواهری وجود داشت که انسان به خاطر آن به خود میبالید.

هوش مصنوعی: او با سخن خود، سستی و بی‌حوصلگی را کنار گذاشت و از کارهایی که کرده بود، پا به جلو نگذاشت.

هوش مصنوعی: عمر او در حال گذر و پیری است، اما هرگز به خود بزرگ بینی و خودپسندی تن نداد.

هوش مصنوعی: سخن گفتن به خوبی مهارتی است که مانند یک سوارکار ماهر نیاز به تمرین و تسلط دارد و فردی که در این هنر سرآمد است، دانش و آگاهی زیادی دارد.

هوش مصنوعی: در نهایت، شگفتا که او برانگیخت اسب سفید و سیاه را.

هوش مصنوعی: کسی که می‌تواند با باز کردن در، مشکلات و مسائل پیچیده را حل کند.

هوش مصنوعی: بعد از او هیچ روزی پر از فضیلت و دانش و علم نیست و هیچ روشنایی و شادابی به چشم نمی‌خورد.

هوش مصنوعی: اگر قلم از روی تمایل و خوشنویسی نتواند بی‌دلیل سخنی بگوید، دهان نیز نمی‌تواند چیزی بگوید و در واقع سکوت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصورات منفی و ناپسند در زمینه ادب و فرهنگ اشاره می‌شود. با از بین رفتن نیکی‌ها و زیبایی‌های اخلاقی، فضای اجتماعی نیز تاریک و نابسامان می‌شود. در واقع، مشکلات و نابسامانی‌ها در جامعه، به دلیل کم‌توجهی به آداب و اصول اخلاقی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند به جانسوزی تو تسلیت بگوید و هیچ‌کس نمی‌تواند در برابر غم تو صبر کند.

هوش مصنوعی: کسی که نشسته و به انتظار است، در حالی که کسی دیگر ایستاده و دچار حزن و اندوه است، در زمینه‌ی نثر و نظم به grief پرداخته است.

هوش مصنوعی: روح ما همچون چمه ای به سر می برد، در حالی که جسم ما تحت فشار سختی ها و موانع است.

هوش مصنوعی: ستمکاران هر چه فضیلت و نیکوکاری دارند، بی‌روح و بی‌هدف شده‌اند. چه تعجبی دارد که دست‌نشاندگان آنها هم بی‌دل و بی‌احساس هستند.