هوش مصنوعی: عشق اگر در دل انسان نفوذ کند، به مانند خاری می‌ماند که درد و رنج به همراه می‌آورد. اما باید صبر کرد و تحمل نمود.

هوش مصنوعی: در بدن من به خاطر عطر وصالت نشانه‌های عشق زنده شده و احساس می‌کنم که از درد جدایی‌ات به شدت رنج می‌برم.

هوش مصنوعی: من به خاطر غم فراق تو، در میان لباس‌های خود پنهان شده‌ام و از شدت شرم و ناراحتی، زیر گریه می‌کنم. دل‌تنگی من به حدی است که بی‌اختیار اشک‌هایم با شدت فرو می‌ریزند.

هوش مصنوعی: وقتی که اشک از چشمانم به خاطر یار بریزد، دلم از غم و اندوه تیر می‌کشد و چنان پریشان می‌شوم که مانند جامه‌ای پاره و نامرتب به نظر می‌رسم.

هوش مصنوعی: نگاهم را به مژه‌هایت دوخته‌ام و از زیبایی چشمانت همانند لؤلؤهای درخشان، محصور شده‌ام.

هوش مصنوعی: ای دوست، تا کی می‌خواهیم با هم به رقابت و آزمایش بپردازیم؟ آیا باز هم باید چندین بار به تکرار این کار بپردازیم؟

هوش مصنوعی: گل‌های سرخ به صورت من نقش بسته‌اند و این صورت زیبا با طراوت، در دل من زخم‌هایی از خارهای دردناک به جا گذاشته است.

هوش مصنوعی: غم زیادی نمی‌خورم چون می‌دانم که در نهایت ضرر می‌کنم. بهتر است خوشحال باشم چون کسی که به او وابسته‌ام، همیشه به من ظلم کرده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که از مسیرهایی که وجود دارند، برخی خطرناک و ناامن هستند و همچنین در بین کارها نیز، برخی از آن‌ها خوب و پسندیده نیستند. به طور کلی، اشاره به این دارد که هم در انتخاب مسیرها و هم در انتخاب کارها باید با احتیاط و دقت عمل کرد.