هوش مصنوعی: ای می لعل که مایه آرامش جانم هستی، برای روح آزاد و بی‌قید من مثل یک مطیع و فرمانبردار باش.

هوش مصنوعی: ای روزگار، تو را به عنوان مرهمی برای دردهایم می‌خواهم، چون من به خاطر سختی‌های زندگی به درمان نیاز دارم.

هوش مصنوعی: بدون تو، جسمی بی‌روح مانند یک جام بلورین است. روح این جام پاکیزه، وجود توست.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر نبود محبت و عشق، مثل خشک شدن زمین بی آب و علف شده است. پس تو، ای عشق، مانند بارانی باش که برای دل من سودمند و نجات‌دهنده باشد.

هوش مصنوعی: اگر تو هم مثل من در سختی و ظلمت قرار گرفته‌ای، پس با من همراه باش و در این بند و زندان باقی بمان.

هوش مصنوعی: ستاره شب به وضوح به تو اشاره می‌کند، هیچ‌کس به تو نمی‌گوید که در خفا بمانی.

هوش مصنوعی: می‌خواهم نامه‌ای بنویسم که برایم سرشار از خوشحالی است و می‌خواهم بالای آن عنوانی زیبا بنویسم.

هوش مصنوعی: فرزند خورشید، چون خود خورشید درخشان و تابناک باش.

هوش مصنوعی: اگر شمعی وجود ندارد، تو مثل شمعی باش که در پیش مسعود سعد سلمان روشن است.