شمارهٔ ۱۱
آمد آهسته با کرشمه و ناز
دوش نزد من آن نگار طراز
زلف پرپیچ بر شکست به گل
چشم پر خواب سرمه کرده به ناز
بر نهاده بر ابروان چوگان
تیر غمزه به چشم تیر انداز
گفتمش چون روی به نومیدی
چنگ مانند ناز کرد آغاز
ای نیازی مرا نیاز به توست
ورچه دارد به من زمانه نیاز
من چو پرداختم به مهر تو دل
تو زمانی به وصل من پرداز
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آمد آهسته با کرشمه و ناز
دوش نزد من آن نگار طراز
هوش مصنوعی: به آرامی و با زیبایی و ناز به سمت من آمد، آن معشوق فریبنده.
زلف پرپیچ بر شکست به گل
چشم پر خواب سرمه کرده به ناز
هوش مصنوعی: موهای پیچخوردهاش به زیبایی به هم ریخته است و چشمانش که پر از خواب هستند، به ناز و عشوه سرمهکاری شدهاند.
بر نهاده بر ابروان چوگان
تیر غمزه به چشم تیر انداز
هوش مصنوعی: چشم تیرانداز مانند ابروانی است که تیر غمزه را بر روی خود گذاشته.
گفتمش چون روی به نومیدی
چنگ مانند ناز کرد آغاز
هوش مصنوعی: به او گفتم وقتی به سمت ناامیدی میروی، همانند چنگی که به ناز و زیبایی نواخته میشود، رفتار میکنی و آغاز به ناز کردن میکنی.
ای نیازی مرا نیاز به توست
ورچه دارد به من زمانه نیاز
هوش مصنوعی: من به تو نیاز دارم، حتی اگر دنیا به من نیازی نداشته باشد.
من چو پرداختم به مهر تو دل
تو زمانی به وصل من پرداز
هوش مصنوعی: زمانی که من با عشق تو دل خود را به تو میسپارم، امیدوارم که تو هم زمانی به عشق من پاسخ دهی.
حاشیه ها
1393/11/13 02:02
بهنظر میرسد که:
در بیتِ دوّم، «برشکسته» درست است؛ بهقیاسِ «سرمه کرده» در مصراعِ دوّم.
در بیتِ سوّم، بهجایِ «چوگان»، «چو کمان» درست است؛ بدونِ تردید؛ و بینیاز از مراجعه به نسخهیِ معتبری از دیوان. (ضمناً، فاصلهیِ میانِ «تیر» و «انداز» هم بیجاست.)
در بیتِ چهارم، «جنگ» درست است.