هوش مصنوعی: هر چه سرنوشت و تقدیر در نظر داشته باشد، به حقیقت می‌پیوندد. به همین دلیل، دشمنان و بدخواهان تحت تأثیر ترس و وحشت قرار می‌گیرند و قدرتشان کاهش می‌یابد.

هوش مصنوعی: جمعیت طاهری ندا در داد و از هر سو بانگ پیروزی و موفقیت سر دادند.

هوش مصنوعی: در دنیای امروز، بیایید به شمشیر و قلم انصاف بدهیم؛ مانند ثقة الملک که تجربه زیادی دارد و می‌داند کجا باید برود.

هوش مصنوعی: قدر او مانند چرخ بلندی است که بر اثر آن، زمین به دور خود می‌چرخد. زیبایی او همچون نوری روشن است که مهر و محبت را در خود دارد و از آن نور درخشان، ستاره‌ها نیز روشن می‌شوند.

هوش مصنوعی: ای جهانی که حال و وضعیت تو از محبت و دشمنی تشکیل شده است، ای آسمانی که دو قطب تو از حزن و شادمانی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: دل آسمان برای تو بسیار خوب و یکتا است، هرچند که در اطاعت از تو، گاهی دو دل دارد.

هوش مصنوعی: تمامی دستورات تو مورد پذیرش هستند و هر آنچه که می‌گویی، با قاطعیت اجرا می‌شود. این قدرت و اختیار در حکومت امروزی تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر چه در این دنیا وجود دارد و هر آنچه که به نفع انسان و سودمند است، همه از تو ناشی می‌شود. آنچه که خواسته‌ها و آرزوهای پادشاه جهان را تأمین می‌کند نیز از توست.

هوش مصنوعی: شاه مسعود براهیم شخصی است که در سرزمین خود فرمانروایی قدرتمند و موفق دارد و قدرت او در دنیا نمایان است.

هوش مصنوعی: بر تن این شخصیت با عظمت، لباسی از شرافت وجود دارد و بر سر او، تاجی از کامیابی و رفیع بودن قرار دارد.

هوش مصنوعی: ایزد تو را در زندگی‌ات پایدار بدارد، زیرا زندگی واقعی تو در دست شاه رضاست.

هوش مصنوعی: مهربانی و سختگیری تو در هر زمان مثل فصل پاییز و بهار است. خشم و بخشش تو همیشه مثل بادهای داغ و خنک است.

هوش مصنوعی: تو آسمانی و از دور به نظر می‌رسی، اما تو همانند ماهی. تو تابش آفتابی و نور تو باعث سوز و آسیب دشمنانت می‌شود.

هوش مصنوعی: از مقام والای تو کمتر نگذر، زیرا از آنجاست که رشد و توسعۀ عالی به وجود آمده است. در صفت نیکوی تو نیز ویژگی‌ای وجود دارد که میوه‌های سخاوت و generosity را به بار می‌آورد.

هوش مصنوعی: شما مانند سرنوشت و نیک خواهی به باروری و رشد ادامه می‌دهید، اما مانند مرگ و بدخواهی، نادرست و غیرقابل اعتماد هستید.

هوش مصنوعی: صبحگاه که می‌رسد، همه‌ی چیزهای نادرست و بی‌اساس از میان می‌روند، مگر اینکه دشمن تو و شمشیر تو به داستان فرعون و عصا بدل شوند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در جهان وجود دارد و باعث خوشحالی و شادی می‌شود، به نوعی مربوط به توست. به عبارت دیگر، هرچه در زندگی‌ام به خوشی و سرور منجر می‌شود، ناشی از وجود تو است و در هر شب و روز، تو به این شادی کمک می‌کنی.

هوش مصنوعی: همه‌ای که ادعا می‌کند بخشنده و دست و دلباز است، در واقع حق با اوست؛ زیرا ادعای بخشندگی او با دو دستش که به سوی دیگران دراز کرده، به وضوح ثابت می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که ادعا می‌کند و می‌گوید در سراسر جهان حتی یک مرد از جوانمردان به مانند طاهر وجود ندارد، تنها حرف می‌زند.

هوش مصنوعی: من برای او باقی مانده‌ام تا وقتی که او در این دنیا باقی بماند، و اگر او جاویدان بماند، این برای دنیا سزاوار است.

هوش مصنوعی: من که مسعود هستم، هرچند تو مدح و ستایش من را می‌کنی، این حرف من نیست و این سخن، سخن مهمی است.

هوش مصنوعی: من به راستی می‌گویم که آنچه انجام می‌دهم بر اساس انصاف و حقیقت است و آنچه بیان می‌کنم، یقیناً از روی خودخواهی یا تمایل به قدرت نیست.

هوش مصنوعی: همه این ویژگی‌ها همچون چرخ، ابر، خورشید، دریا و کوه، نشان‌دهنده نهایت ستایش و تمجید هستند.

هوش مصنوعی: سرنوشت و تقدیر من، با وجود تمام بلایای طبیعی، زخم‌هایی بر من وارد کرده است. تمام فریادها و ناله‌های من ناشی از این درد و آثار تقدیر است.

هوش مصنوعی: من از زمین بالاتر هستم و هوا هم نمی‌تواند به من دست یابد. بنابراین، نه زمین و نه هوا جایی برای من ندارند.

هوش مصنوعی: سختی‌ها و نگرانی‌های من با جایگاه تو آرام می‌گیرد، از این پس دیگر جایی برای این ترس و ناامیدی در من نیست.

هوش مصنوعی: من از تمام دانش‌ها بهره‌ای دارم، اما نمی‌دانم چرا به جز زحمت و مشکلات، چیزی از این دنیا نصیب من نشده است.

هوش مصنوعی: اگر بدانم دلیل اینکه چرا به این حال درآمده‌ام را، از خدایی که تمام ویژگی‌هایش بی‌نقص و بی‌چون و چراست بیزار می‌شوم.

هوش مصنوعی: من چون شیری جوان و نیرومند هستم که به راحتی در دست گیرند، اما این وزن سنگین و سختی که بر پای من است، مانند اژدهایی آزاردهنده است.

هوش مصنوعی: مدتی است که این شیر از اضطراب و نگرانی، از خواب و خوراک و آرامش دور شده است.

هوش مصنوعی: برای این که بفهمم چرا ذهن و دل من همیشه پر از افکار و اندیشه‌های مختلف است، باید این همه درد و رنجی که از خودم می‌کشم را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: من در دریا هستم و مانند دریا شگفت‌انگیز و پر عظمتی، حاصل و دستاورد من برای مردم، درخشندگی و ارزش زیادی دارد.

هوش مصنوعی: خداوندا، من از خواب غفلت بیدار شدم چون فهمیدم که فکر کردن به مسائل بی‌فایده اشتباه است.

هوش مصنوعی: من به همراه زندگی‌ام با مشکلات و دشواری‌ها سر و کار دارم و در این مسیر همسرنوشت خود را به چرخ روزگار می‌سپارم. هیچ‌کس نمی‌داند که این چرخ زندگی چه دشمنی و سختی‌هایی به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، سرنوشت و رویدادها به دست تقدیر است و ما نمی‌توانیم در مقابل آنها گناهی داشته باشیم. من به خاطر خرد و اندیشه‌ام متوجه این موضوع شدم که این چرخه زندگی همیشه تحت فرمان قضا و قدر قرار دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که ما همه تلاش‌های بی‌نتیجه‌ خود را مطرح کردیم و هر آنچه که بر ما گذشته است را درک کرده‌ایم. حالا متوجه شده‌ایم که هر چه هست، از وجود ما ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر جهان مانند ما تحت سلطه تقدیر و سرنوشت است، پس چرا در زندگی ما دلایل و علت‌های متعددی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: دیگر از اندوه و غمگینی ما سودی نمی‌برد، این همه ناراحتی و دل‌تنگی ما بیهوده است.

هوش مصنوعی: من مردی هستم که به زندگی‌ام اهمیتی نمی‌دهم و نگران نیستم، زیرا می‌دانم که در نهایت سرنوشت من از عمرم فانی است.

هوش مصنوعی: به آرامش و رضایت رسیدم، زیرا متوجه شدم آنچه خداوند حکیم بخواهد، حتماً به وقوع می‌پیوندد و من نمی‌توانم آن را تغییر دهم.

هوش مصنوعی: اگرچه طبیعت زمان همیشه به خواسته‌های من وفادار نیست، اما امیدوارم که عاقبت این تغییرات ناگهانی به ضررم تمام نشود.

هوش مصنوعی: وقتی بداند که خوشبختی من به خاطر توست، دیگر هیچ چیز را نمی‌خواهد و همه چیز را به خاطر من می‌گذارد.

هوش مصنوعی: زمانی که امید من به تو برآورده شد و به قولت وفا کردی، پس از آن هر چیزی که سرنوشت برایم رقم بزند، درست و خوب است.

هوش مصنوعی: امروز دل من به خاطر محبت‌های تو نگران است، زیرا در این نوع از محبت، صدای دل‌انگیز و زیبایی وجود دارد.

هوش مصنوعی: از ترس تو، مانند کبوتر گلدوزی شده‌ای هستم و به خاطر ستایش، تمام وجودم پر از آواز و آهنگ شده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس انصاف و عدالت را رعایت نمی‌کند. ای حاکم، حق این زبان، فکر و قلبی که متعلق به من است را بده.

هوش مصنوعی: من هنرمند بزرگی هستم که در انواع مختلف هنر سرآمدم، هرچند امروزه به عنوان شاعر شناخته می‌شوم.

هوش مصنوعی: تمام قافیه‌های دلنواز و زیبا که برای من به دست آمده، اکنون زمان آن است که همه آن‌ها را در ستایش و دعا به کار ببرم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ماه و خورشید فرمانروای روز و شب هستند، جهان به‌عنوان اصل تاریکی و روشنی‌اش شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: مقام و مرتبه تو به خاطر سرنوشت در بالاترین سطح قرار دارد و موفقیت و عظمت تو ناشی از حمایت و پیشرفت توست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که این دنیا پا برجا است، تو نیز باید باقی بمانی، مانند اینکه وجود تو در این دنیا، خود بقا را به همراه دارد و دوام تو برای دنیا مانند اصل ثبات و پایداری است.