هوش مصنوعی: عزت نفس و شجاعت از انتخاب ما ناشی می‌شود و اینکه بتوانیم در برابر چالش‌ها ایستادگی کنیم، باعث افتخار ما می‌شود.

هوش مصنوعی: عمید ملک منصور سعید، کسی است که در میدان نبرد، جایگاهش روشن و باارزش است و به مانند نور چشم در آنجا می‌درخشد.

هوش مصنوعی: وزیر اصلی که نشانه‌ای از حقیقت و اهمیت وزارت در دنیای حکومت است.

هوش مصنوعی: بزرگان از خشم و غضب دیر برمی‌خیزند و سریعاً عفو می‌کنند. آنان انسان‌های بزرگواری هستند که موفق و صبورند.

هوش مصنوعی: جهان بدون دانایی او کامل نیست و زندگی تحت تاثیر تلاش و اراده او دشوار است.

هوش مصنوعی: محبت او مانند زهر است، اما با این حال شیرین و لذت‌بخش به نظر می‌رسد. در عوض، دشمنی او به مانند شعله‌ای سوزان است که در دل دلتنگی است.

هوش مصنوعی: او هرگز دچار اشتباه و خطا نمی‌شود، زیرا که او همیشه در حمایت و پشتیبانی سعد گردون قرار دارد.

هوش مصنوعی: بر اساس تجربیات، تصمیمات و قوانین حاکم بر کشور از سوی پادشاه، همه اجزا و ارکان مملکت را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: در میدان نبرد، به خاطر شجاعت و قدرت حیدر (علی) رونق و شکوهی خاص ایجاد می‌شود، که این اقتدار از سخن و پیام ذوالفقار (شمشیر علی) سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به اندازه نفس‌های جدش، تمام آیات دین خدا در دسترس است.

هوش مصنوعی: نه می‌توان بدون احترام تو زندگی کرد و نه می‌توان بدون نعمت‌های تو به ثروت و دارایی رسید.

هوش مصنوعی: به خاطر بخشش و generosity دریا، هر حبابی که برمی‌خیزد، کوچک و ناچیز است. اما برعکس، از خشم آتش دوزخ، هر شعله‌ای که بالا می‌آید، بسیار خطرناک و ویران‌گر است.

هوش مصنوعی: نه در بخشش تو، ذلت امتناع وجود دارد و نه در کنار تو، درد انتظار حس می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر میدان فضیلت، راهی بزرگ و واضح است، پس شایسته است که آفرینش نیز به آن، با قدرت و بزرگی بیافزاید.

هوش مصنوعی: زیباست که به چهرهٔ تو امید بسته شود، چون generosity تو مثل نودمیده در دشت‌هاست.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به حیرت و شگفتی شاعر اشاره دارد. او از سرنوشت و قسمت دشمن معشوقش تعجب می‌کند، زیرا در حالی که دشمن باید در این شرایط ناراحت و اندوهگین باشد، به نظر می‌رسد که او خوشحال و خندان است. این تضاد بین خوشحالی دشمن و وضعیت ناخوشایند او، مورد تأمل شاعر قرار گرفته است.