هوش مصنوعی: ای کیسه‌ی شادی، برای تو جان من و جان همه‌ی انسان‌ها، هر روز بیشتر و بیشتر باشد که در وجود تو جانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو همیشه در اختیار خوبی‌ها و فضیلت‌ها هستی و هرگز از بخشش و خوبی‌های روزگار خالی نیستی.

هوش مصنوعی: هر روز در زندگی و ثروت تو، خوشی‌ها و ناخوشی‌ها به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ چیزی به اندازه فکر و رای تو درست و راست نیست و هیچ چیز تیزتر از اراده و تصمیم تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در فصل پاییز که همه جا به رنگ زرد و نارنجی در آمده، عشق و محبت تو باعث می‌شود که حس و حال بهاری در دل داشته باشم. اما در عوض، دشمنی و کینه‌ات باعث شده که در فصل بهار احساس خشکی و سرمای پاییز را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: تو مقام و جایگاهت به سبب شادی‌ها تضمین شده است و بخشش و سخاوت تو روزی و رزق را ضمانت کرده است.

هوش مصنوعی: در روزگار حاضر به خاطر قدرت و مقام تو، احساس امنیت می‌کنم، زیرا تو به من پناه داده‌ای.

هوش مصنوعی: شکر و سپاس خداوند را بخاطر سعادتی که به خاطر وجود تو نصیبم شده است. از حضور و لطف تو، چرخ زندگی‌ام بر پا است و به برکت آن، روزی و مایحتاج زندگی‌ام تامین می‌شود.

هوش مصنوعی: من در نزد تو احساس سبکی می‌کردم، اما حالا که تو به شدت ارزشمند شده‌ای، من هم به همان اندازه سنگین و ارزشمند شده‌ام.

هوش مصنوعی: به خدا قسم، من از هر گونه ناپاکی و تردید پاک‌ترم، تا مبادا کسی به من، این انسان بیچاره، گمانی بد ببرد.

هوش مصنوعی: من همیشه از زبان و قلم خود به خاطر تو استفاده کرده‌ام و هیچ‌گاه آنها را بی‌کار نگذاشته‌ام؛ چرا که هر لحظه شایسته‌ی ذکر و ستایش تو هستند.

هوش مصنوعی: در زندان چه چیزی از من برمی‌آید و من در چه حالی هستم، امروز تنها زندانی را می‌بینم که بر من حاکم است.

هوش مصنوعی: اگر فردا از نعمت و امکانات تو بهره‌مند شوم، مقام تو نه قدرت و توانایی برای کمک به من خواهد داشت و نه دستی به دوستم می‌دهد.

هوش مصنوعی: من همانند ابرهایی که در آسمان ظاهر می‌شوند، از سر شکرگزاری و ستایش درباره‌ات سخن می‌گویم و طبعی دارم که مانند صدای رعد بلند و پُرجنب‌وجوش است.

هوش مصنوعی: هر روز به واسطهٔ نعمت‌های تو، مانند یک دریا به شور و شوق می‌آیم. هر روز با احترام و عشق به ستایشت می‌پردازم.

هوش مصنوعی: اگر روزگار ظالم مرا در این تنگنا به کشتن برساند، این سخن من باقی خواهد ماند و نشانه‌ای از من خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر هرگز به خاطر تو آزاد شوم، متوجه خواهی شد که در درون خودم هنوز در بند هستم.

هوش مصنوعی: به من با دل‌رحمی کمک کن، زیرا هیچ‌کس در این دنیا مظلوم‌تر از من نیست، به‌ویژه در جوانی‌ام.

هوش مصنوعی: این شخص به خاطر اندوهی که خورده، به اندازه یک مو لاغر شده و به خاطر رنج‌هایی که تحمل کرده، به اندازه یک کمان خمیده است.

هوش مصنوعی: این جمله می‌گوید که اگر نمی‌خواهی که همهٔ بزرگ‌ترها بگویند نام تو را دارند، بهتر است به کسی که مورد توجه و احترام است، نگوید که من فلانی را امروز می‌شناسم. به نوعی به این موضوع اشاره دارد که زیاد به نام و مقام افراد اهمیت ندهیم و بیشتر بر روی شناخت واقعی و صفات فردی تمرکز کنیم.

هوش مصنوعی: اگر دو موجود زنده در میدان نبرد روبرو شوند، نتیجه‌ای که به وجود می‌آید می‌تواند به حدی تاثیرگذار باشد که بر کیهان اثر بگذارد و حتی درخشش دو سیاره را تحت تاثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: هر سال به زیبایی و دلربایی تو مشغولم و همیشه تسلیم تو هستم.

هوش مصنوعی: گوش تو به آهنگ‌هایی شبیه صدای بلبل گوش می‌دهد و چشمانت به محبوبی نگاه می‌کند که مانند چهره مانی است.

هوش مصنوعی: اگر دیگران از امنیت تو احساس آرامش کنند، مانند جهانی که از وجود تو در امان است، خودت نیز آرام خواهی شد.

هوش مصنوعی: در ذات خوش‌نیت تو نوری و رهبری وجود دارد، اما در اندیشه‌ی بدبین تو آتش و دودی نهفته است.