هوش مصنوعی: ای آسمان، می‌دانم که تو هرگز از خیانت کم نداری و هیچ‌کس مانند تو فریبکار نیست.

هوش مصنوعی: هر روز در تلاشیم که از مشکلات و سختی‌ها، لباس جدیدی بافته و از تابش نور امید دلگرم شویم.

هوش مصنوعی: اگر در باطن خود راهی پیدا کنیم که به ما آزادی و رهایی بدهد، باید از هر چیزی که ما را به بند می‌کشد، جلوگیری کنیم و از هر چیزی که زیبا و دلنشین است، بهره‌مند شویم و از آزار و رنج پرهیز کنیم.

هوش مصنوعی: نه تلخی ایام من مانند زهر است و نه تاریکی‌اش شبیه به روز.

هوش مصنوعی: اگرچه لباس من زمستانی است، اما نور آفتاب مرا راضی می‌کند.

هوش مصنوعی: ابرهای پر از باران، مانند نیستانی در آسمان، فضا را تاریک کرده‌اند.

هوش مصنوعی: خورشید، ای شگفتی! چگونه پرندگان به خاطر سرما به بازار آمده‌اند؟

هوش مصنوعی: اگر در این زمان بتوانم، با یک دینار از او خریدی انجام دهم.

هوش مصنوعی: در این دنیا، چه شگفت‌انگیز است که کسی بتواند بدون داشتن ثروت، مانند من، چیزی را بخرد.

هوش مصنوعی: من همان کسی هستم که در هیچ مکانی تسلیم نمی‌شوم و وابسته نیستم.

هوش مصنوعی: نه کسی به من کمکی می‌کند و نه نامه‌ای برای یاری به من می‌فرستد.

هوش مصنوعی: من مانند مرده ای هستم که امروز زنده است، و همچون کسی که در خواب است، احساس بیداری می کنم.

هوش مصنوعی: گاهی مانند پرنده‌ای روی کوه نشسته‌ام و گاهی مانند ماری درون غاری پنهان شده‌ام.

هوش مصنوعی: دل پر از غم و اندوه شده و مانند شمعی در حال ذوب شدن است، در حالی که بدن به خاطر داغی و حزن، مثل تارو پود دچار آسیب و تیرگی شده است.

هوش مصنوعی: خوشبختی من هیچ وقت ریشه‌دار نخواهد شد و موفقیت من هم به سختی ایجاد می‌شود.

هوش مصنوعی: عذاب و درد من شب و روز نمی‌گذرد، گمان نکن که کاری جز این برای من داری.

هوش مصنوعی: به من حتی کمی محبت کن، چون آن کمی می‌تواند به اندازه‌ی زیادی از محبت تو باشد.

هوش مصنوعی: من از این سختی و زندانی بودن راضی‌ام و این سرنوشت را انکار نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در دنیا کسی عزیز و گرامی را نبینم، در سختی و نیاز مانند ذلت و خاری زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: گاهی تلاش می‌کنم و سخت کوش هستم مانند مور، و گاهی به خاطر درد و رنج، مانند مار به خود می‌پیچم و در خود فرو می‌روم.

هوش مصنوعی: اگر مرا شاه زندانی کند، باز هم برای من احساس زندانی بودن نخواهم داشت.

هوش مصنوعی: هر کسی که به جواهر و قدرت جهان‌داری دست یابد، می‌تواند بر دنیا افتخار کند و سربلند باشد.

هوش مصنوعی: من در بند زیبایی هستم که هیچ کس دیگری شایسته‌اش نیست.

هوش مصنوعی: پادشاه ابراهیم، که توانایی‌های برجسته‌ای دارد، تأثیراتی را از دوران فعلی زمانه به جا گذاشته است.

هوش مصنوعی: آن کسی که حتی یک بخش از دارایی‌اش را هم نمی‌دهد، به مانند یک پادشاه دریایی یا پادشاه خاکی نیست.

هوش مصنوعی: کسی که با او محبت و دوستی ندارید، در واقع هیچ ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: فردی که به محض اینکه از خواب بیدار می‌شود، دنیا را به زیبایی و طراوتی مانند گلزار می‌بیند.

هوش مصنوعی: نه زمین به زیبایی و درخشندگی خورشیدش می‌ماند، و نه آسمان به خشم و سوزش آتش او نیاز دارد.

هوش مصنوعی: تو آن کسی هستی که پیش از آنکه دنیا ساخته شود، با نبوغ و اندیشت به پایه‌گذاری و شکل‌دهی آن می‌پردازی.

هوش مصنوعی: من مسعود سعد سلمان را به هیچ‌عنوان به مکر و فریب سپردم.

هوش مصنوعی: آنقدر گناهی نکرده که باعث شود پرنده‌ای به منقلش بیفتد.

هوش مصنوعی: تو باید بدانید که هر مویی که بر بدن اوست، به جای زنجیری است که او را به عشق و محبت می‌بندد.

هوش مصنوعی: اگر نه اینکه جانش از ستایش و مدحت توست، پس در زیر تیغ خون‌خواری، باد هم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد برای تو چشم‌نوازی کند، هر نوری می‌تواند مانند سحر و جادو باشد.

هوش مصنوعی: بهتر است وضعیت او را با عقل بسنجی، زیرا هیچ معیاری بهتر از عقل وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کیست در این دنیا که از مقصودها و هدف‌ها آگاه باشد و نه او عمیدی است و نه سالاری.

هوش مصنوعی: این بنده ضعیف، درویشی است که در زندگی خود با درد و رنج دست و پنجه نرم می‌کند و به نوعی به مراقبت و توجه نیاز دارد.

هوش مصنوعی: نه سلطنت تو لطمه‌ای می‌بیند و نه از راز و رمز تو چیزی می‌داند.

هوش مصنوعی: نه کسی پیراهنی بزرگ بر تن می‌کند و نه کسی به طور کامل شلواری برای خود پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: آرامش او به خاطر آرزوی لباس فاخر و مایه‌داری که به تن نداشته، به هم ریخته است. سرش در جستجوی دستاری است که نشان‌دهنده مقام و شأن او باشد.

هوش مصنوعی: اندیشه خوب و مثبت منجر به زندگی موفق و بخت بلند می‌شود، در حالی که روزهای بد و مشکلات، نتیجه تفکر منفی هستند.

هوش مصنوعی: هر زمان که انسان نفس می‌کشد، در واقع از درد و رنجی که زندگی به او تحمیل می‌کند، آگاه است.

هوش مصنوعی: ای پناه ملکان، مرا یاری کن، چرا که آن‌ها از تو درخواست نجات دارند.

هوش مصنوعی: برای اینکه در برابر طوفان‌های شدید آسیب نبینیم و همچنان در مسیر ثابت خود حرکت کنیم، باید مراقب باشیم و هوشیاری خود را حفظ کنیم.

هوش مصنوعی: هر بادی که به یک فرد می‌وزد، نشان‌دهنده موقعیت و قدرت او است و هر حسد و کینه‌ای که نسبت به او وجود دارد، در نهایت به خودِ حاسد آسیب می‌زند.