هوش مصنوعی: گل لاله به تازگی در شرایط سخت و درد و رنج می‌روید و نشان‌دهنده این است که من هم در دل زمستان سرد، امید به بهار و زندگی دارم.

هوش مصنوعی: عشق به معشوق به من شانس داد و وقتی دل نصیب او شد، از جلو او کنار رفتم و دل را به او سپردم.

هوش مصنوعی: دل من به شدت دلتنگ او شده و به خاطر دوری او، ذهنم بسیار خسته و آشفته است. در این حال، دنیا پر است از مشغله‌ها و نگرانی‌ها.

هوش مصنوعی: یار من که چشمانش مانند چشم‌های هندوست، زیبایی‌های هند و روم و زنگ را در وجود من به هم می‌ریزد و تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. چهرهٔ او همچون زنگی‌ها جذاب و دلنشین است.

هوش مصنوعی: در هنگام وداعش، اشک‌هایش به مانند آتش دلش را می‌سوزاند و او به طعم تلخ حنظل و رنگ چهره‌اش که به رنگ حنظله است، اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: من دستانم را در جیب خود کرده‌ام و گردنم را با زنجیرهایی به هم بسته‌ام، مانند گوی و زنجیری که به هم مرتبط‌اند.

هوش مصنوعی: او رفته و بیان کرده که غم عشقش چقدر بر دل هر قومی اثر گذاشته و از دوری او بر سر خاک در هر مرحله‌ای دلتنگی دارد.

هوش مصنوعی: هر زمانی که آفتی به سراغم می‌آید، بدون واسطه احساس نگرانی می‌کنم و هر شب نیز بدون فاصله از آن ناراحت می‌شوم.

هوش مصنوعی: در این سرما از رنجی که می‌کشم، جای شگفتی نیست که من مانند کودکان مبتلا به آبله، تمام بدنم از عرق soaking شده است.

هوش مصنوعی: صحن دریا به خاطر امواج غبار، شبیه به یک کشتی از طلا به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: تیغی درخشان به قله کوه زده و شب، که به رنگ تیره درآمده بود، حالا با روشنی صبح می‌درخشد.

هوش مصنوعی: من سفر خود را به سمت اصول و قواعد درست و نیکو آغاز کرده‌ام و در این مسیر به ستایش و تعریف از سعدی پرداخته‌ام که خود به نوعی منشا و زادگاه این سفر معنوی است.

هوش مصنوعی: کسی که قدرت و شکوهش از هر طرفی می‌رسد، هیچ ترسی از مشکلات ندارد و همچنین کسی که توانایی اداره‌ی اوضاع را دارد، می‌تواند بر هر سختی فائق آید.

هوش مصنوعی: حکومت و قدرت در دست اراده و خواسته مردم است، و رهنمود دین و ملت به تدبیر عقل و خرد آنها بستگی دارد.

هوش مصنوعی: فرصت‌ها و زیبایی‌های زندگی همیشه تحت تأثیر وجود یک منبع نور و محبت هستند. همان‌طور که آسمان بدون خورشید و ماه تاریک است، زندگی بدون جود و بخشش دیگران نیز خالی از ارزش و معنای واقعی است. بی‌موج بودن دریا همچنین نشان‌دهنده این است که برای پویایی و رونق، نیاز به ارتباط و محبت داریم.

هوش مصنوعی: در این جهان، اگر به خاطر خشم او زلزله‌ای ایجاد شود، برعکس اگر با صبر و بردباری برخورد کند، زمین از زلزله در امان خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی او با قدرت و صلابت خود فریاد می‌زند، ترس و هیبتش بر جهانیان مستولی می‌شود و همه مشکلات و مصائب زمانه که در دل دارند، آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: ای پرسشگران فریبنده، از بخشش‌های تو بپرسید، همچون دعای نیکان که در کتاب کامل نوشته شده است.

هوش مصنوعی: تو با بذل و بخشش خود، زنجیری از محبت و لطف بر گردن ما نهادی، زیرا مهربانی‌ها و بزرگواری‌هایت به گونه‌ای درهم آمیخته است که مانند زنجیری زیبا و ارزشمند به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر چشمانم تو را نبیند، زودتر از آنکه نفعی بدون ضرر حاصل شود، گوشی تو از من دیرتر از آنکه شکر گزاری بدون گله‌ای بکند، چیزی نخواهد شنید.

هوش مصنوعی: سخن گفتن را با نام تو زینت داده و تزیین کرده‌اند، چون مدح و ستایش تو همچون جواهر ارزشمندی است و مانند لؤلؤی شیرین و خوش‌طعم به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: خانه‌ی جاه و مقام تو را به شرف و بزرگی می‌آراید و برای سرگرمی و خوشی، سرور و شادی تو را در آغوش می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زندگی و سرنوشت دشمنانت به صدای شیر گرفتار شده و به همین خاطر، دوستی‌هایت به ثمر نشسته و باعث رشد و شکوفایی شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف لحظه‌ای می‌پردازد که همه اجزا و اصول موسیقی به یکدیگر نزدیک می‌شوند و از این نزدیکی ترکیبی چون وتد و فواصل به وجود می‌آید. به عبارتی، به وحدت و همگونی عناصر موسیقی اشاره دارد که در نتیجه، احساسات و زیبایی‌های خاصی را ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: نسیم خوشِ میدان تو، مانند سروهای بلند در حال وزیدن است و ناله بلبلان را به گوش می‌رساند. همچنین باغ شادی تو پر از خنده و گریه بلبل‌هاست.

هوش مصنوعی: بدخواهان تو، هر روز و شب، جان‌ها و دل‌ها را از غم و ناراحتی در فکر و آشفتگی قرار می‌دهند.

هوش مصنوعی: چشم و دل آن‌ها سال‌ها از درد زخم‌ها و تلخی‌های ناشی از ضربات نیزه و شعله‌های آتش رنج می‌برند.

هوش مصنوعی: بدن‌های قوی و نیرومند آن‌ها به مانند درختانی بزرگ و محکم است که در برابر طوفان‌ها ایستادگی می‌کنند. قدرت و شجاعت آن‌ها مثل چنگ شیر وحشی و نیروی فیل و دقت منگوله است.

هوش مصنوعی: من ابتدا ستایش و praise می‌کنم، سپس دعا می‌خوانم و بعد از آن به وضعیت موجود اشاره می‌کنم، چرا که این‌ها اولویت‌های اصلی هستند؛ ابتدا واجبات، سپس مستحبات و در نهایت نمازهای اضافی.

هوش مصنوعی: بی‌هیچ دلیلی و به طور ناگهانی مرا آزار دادی و بدون اینکه به من ظلمی کرده باشی، مرا شکستی و ویران کردی.

هوش مصنوعی: من به خاطر ناتوانی‌هایم، شاد و غمگین شده‌ام؛ در برابر تو، دشمنانی با دو زبان و دوستانی با یک دل دارم.

هوش مصنوعی: من بی‌رمق و گیج شدم وقتی دور و برم را دیدم که همیشه در حال چرخش است، مانند گله‌ای که پاهای برهنه‌اش بر خاک می‌نشیند.

هوش مصنوعی: چگونه ما، چهره‌هایشان زشت و سیاه است، مانند پرنده‌ای که روی زمین زندگی می‌کند، و پوستشان زرد و تلخ مانند میوه‌ای است که بی‌مزه و ترش است.

هوش مصنوعی: چهره‌ها درخشان و زیبا هستند و اندام‌ها به خاطر خشم به شکل‌های مختلف در می‌آیند. به نظر می‌رسد که این حالت ناشی از درد و مشکلات روحی است و آن‌ها در حال تجربه‌ی فشار و تنش هستند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف وضعیتی می‌پردازد که افرادی با نداشتن ایمان و اعتقاد، بار سنگینی را بر دوش خود تحمل می‌کنند. آن‌ها در حالی که هیچ نفعی از این تلاش‌ها نمی‌برند، در زندگی خود با چالش‌ها و سختی‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.

هوش مصنوعی: خانه من به خاطر سگ‌ها حسابی به هم ریخته و خراب شده است، و اتاق من به خاطر خرها پر از کثیفی و زباله شده است.

هوش مصنوعی: دیگر از هزینه‌هایی که برای آنها پرداخته‌ام چیزی باقی نمانده و صدای آنها آن‌قدر در ذهنم پیچیده که هیچ تفکری در سرم نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: حاصل و نتیجه و چیزهایی که به دنبال آن‌ها بودم، مانند پنج ویرانه‌ای است که مرا فرسوده کرده‌اند. حتی چیزی که به دست نیاورده‌ام، بر آستانه صبر و شکیبایی من قرار دارد.

هوش مصنوعی: به خدا قسم اگر ببینم که از باطل و نادرستی، چیزی به نفع من حاصل شود، حتی اگر به اندازهٔ یک جو (مقدار کمی از غله) یا یک دانه یا یک ذره باشد، نمی‌پذیرم.