هوش مصنوعی: دوست به من نگاهی انداخت و من تحت تأثیر آن نگاه نمی‌توانستم تحمل کنم. از عتاب و سرزنش او، دیگر هیچ قدرتی برایم نمانده است.

هوش مصنوعی: این صورت زیبا به خاطر آرزوی دره و دشت سرسبز خوشاب رنگین شده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از حسادت نسبت به زیبایی و ظاهری که بر روی او پنهان شده، بدن ضعیف من مانند نخی که در زیر نقاب او پنهان است، به نظر می‌رسد. به نوعی اشاره به آسیب‌پذیری و ضعف خود در برابر زیبایی و جذابیت آن شخص دارد.

هوش مصنوعی: هر گاه که نوشیدنی بخواهم، حتی اگر مانند زهر باشد، به آن پاسخ می‌دهم؛ زیرا راهی برای بیان جواب او در لب‌هایم وجود دارد.

هوش مصنوعی: خواب از من رفت و او به خواب رفت. پس از آن، احساس می‌کنم که خواب من به خواب او پیوسته است و این دو خواب به هم مرتبط شده‌اند.

هوش مصنوعی: من یک پیمانه از شراب عشقش نوشیدم و هنوز حالت مستی و سرخوشی آن در وجود من باقی مانده است.

هوش مصنوعی: عقاب زلف او را می‌گیرد و چهره‌ی ایمنش هم در چنگ عقاب اوست.

هوش مصنوعی: قناری سپید برمی‌گردد و با دقت به زلف‌های سیاه و زیبای گنجشک نگاه می‌کند و از ترس زیبایی او به خود می‌لرزد.

هوش مصنوعی: او می‌داند که قلب من به خاطر زلف‌های پیچیده‌اش همیشه در حال تپش و شیدایی است و این عشق هر لحظه بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: هنگامی که طلا به حالت پخته و آماده در می‌آید، چهره‌ام همچون نقره‌ای ناچیز و خام به نظر می‌رسد، به خاطر تابش آفتاب درخشان و بوی خوش عطر ناب.

هوش مصنوعی: اگر طلا از تابش آفتاب بیشتر شود، چرا ارزش آن از تابش آفتاب کم نمی‌شود؟

هوش مصنوعی: ای دلبر زیبا، بر عاشق خود رحم کن و مانند آتش فراق که دل او را کباب می‌کند، او را نسوزان.

هوش مصنوعی: ممکن است که آب او باعث بشود که توبه‌ام را بشکنم، زیرا او از آن مجلسی است که شاهان دنیا در آن حضور دارند.

هوش مصنوعی: محمود، فرمانروای قدرت و عظمت سلطنت که در این دنیا به عنوان بزرگ‌ترین شاه شناخته می‌شود، از همه پادشاهان به او خطاب می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند ممکن است در هر سرزمینی افراد زیادی وجود داشته باشند، اما در زمان محمود شاه، اداره و کنترل همه آن سرزمین‌ها تحت فرمان او خواهد بود.

هوش مصنوعی: شخصیت او مانند آسمان و صورتش پر از ستاره است. خشم او مانند نیرویی قوی و حملاتش همانند شهاب‌سنگ می‌باشد.

هوش مصنوعی: باران به زمین می‌افتد و باغی سرسبز و پرگل می‌سازد، بدون اینکه کسی زحمتی در پرورش آن کشیده باشد، اما در دل ابرها، طوفان و رعد و برق نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که او لحظه‌ای مکث کند، حتی آسمان هم در آن لحظه آرام می‌گیرد و وقتی که او به حرکت در می‌آید، زمین هم به سوی جلو شتاب می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که هوا سنگین و دشوار می‌شود، نفس‌ها و حرکت‌ها نیز راحت‌تر خواهند شد و زمانی که نفس‌ها سنگین و مشکل می‌شود، زمین نیز به‌گونه‌ای احساس سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: آب جلالت به واسطه آتش تو صاف و زلال شده و آتش هیبت تو نیز از آب تو شعله‌ور گردیده است.

هوش مصنوعی: حسام در میدان نبرد همچون آب و آتش عمل می‌کند، به‌گونه‌ای که زمین و آسمان همواره در جنبش و نوسان هستند.

هوش مصنوعی: چشمان دیگران تو را همچون سیلاب می‌بیند و در دل معادی، شعله‌های عشق و احساس تو شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: هر مکانی که وجود او را به خود بگیرد، خاک آنجا تبدیل به گلاب و عطر خوشبو می‌شود، و آب و خاکش به بهترین شکل درآمده و زیبا و معطر می‌گردد.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر زیبایی از طبیعت اشاره شده است. به جای خار که درد و تلخی دارد، شقایق با عطر خوشش رشد می‌کند و در جای سنگ که سخت و بی‌احساس است، مروارید در گلابی خوشبو قرار دارد. این بیان نشان‌دهنده‌ی زیبایی و لطافت زیبایی‌هاست که در مقام نازک و لطیف خود، آرامش و شادی را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: آثار محبت و عشق او در سرسبزی و آبادانی این سرزمین نمایان است، و نتیجه‌ی خشم و کینه‌اش نیز سبب ویرانی و خرابی آن می‌شود.

هوش مصنوعی: او از بدشانسی و بدگمانی رنج می‌برد و بر خلاف او، خوشبختی، قدرت، ثروت، عمر و جوانی به دیگران رو کرده است.

هوش مصنوعی: مجلس او همیشه مانند باغی زیبا و دلنشین است و همچون بلبل و عندلیب، آهنگ و نغمه‌ای از چنگ و رباب در آن جاری است.