هوش مصنوعی: ای پادشاه شجاع و دلیر که همچون فیل در نبرد ایستاده‌ای و لشکر را شکست می‌دهی، تو که با شمشیرت در میدان جنگ می‌جنگی.

هوش مصنوعی: خسرو مسعود سعود، خوشبختی و سرنوشت تو به گردن تاجی قرار گرفته که مانند انجمنی از ستاره‌ها بر سرت می‌درخشد.

هوش مصنوعی: خوشبختی و فرصت به خاطر تو آماده و مهیا شده است و همواره از تو تعریف و تمجید می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ی تو در سرزمین نمایان می‌شود، دشت پر از گل و یاسمن می‌گردد.

هوش مصنوعی: وقتی شمشیر تو از غلاف بیرون می‌آید و آماده نبرد می‌شود، دشمن از ترس به خود می‌لرزد و خود را به زره می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: در این بیت اشاره شده که در هند، از جنگ و غزو، نه بتی از خدایان باقی مانده و نه جان و حیات آتش‌پرستان و شمن‌ها. به نوعی نشان‌دهنده تأثیرات مخرب جنگ‌ها بر فرهنگ و مذهب هندی‌هاست.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد تو را به خوبی وصف کند، از قلم، شمشیر، زبان و سخن نیز استفاده کند.

هوش مصنوعی: بر دنیای فانی و ناپایدار زندگی دختران، همچون ستاره‌ها که در آسمان پراکنده‌اند، نگذار که جمع و جمعیت این دختران به یک جا بیاید.

هوش مصنوعی: بادی که مانند خورشید در آسمان می‌تابد، بادی است که از نیکی و قوت برخوردار است و همچون سرو بلند و خوش قد و قامت در باغ به شکوفایی و بالندگی ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: مشاور تو محترم و مورد احترام است، اما حسود تو شکست‌خورده و آزمایش‌شده است.