هوش مصنوعی: کارها را به خوبی درست کن، باغ را تازه و زیبا کن. جان‌ها را با عشق سیراب کن و به می روشن زنده‌دل باش.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و جمال معشوق، باده‌نوشی کن و به ستایش او آواز بخوان.

هوش مصنوعی: شخصی که به عنوان نماینده قدرت و عظمت ملت به شمار می‌آید، کسی است که از نسل شیر (نماد شجاعت و قدرت) و با هویتی باشکوه و بزرگ در آنجا قرار دارد.

هوش مصنوعی: کسی که برای دنیا خدمت کند، در واقع بنده آن است و کسی که از فرمان آسمان سر پیچی کند، خود را زیر یوغ می‌برد.

هوش مصنوعی: در اینجا به توصیف شخصی پرداخته می‌شود که مقام و جایگاهش در جهان بسیار بلند و باارزش است. او به گونه‌ای در دنیای خود گسترش یافته و عظمتش به حدی است که به آسمان می‌رسد و به یک نوع اعتبار و احترام تبدیل شده است. در واقع، این فرد، با توانمندی و ویژگی‌های خاصش، دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بر زندگی اطرافش تأثیر مثبت می‌گذارد.

هوش مصنوعی: نرمی و مهربانی او مانند آب است که همه چیز را نرم می‌کند، و خشم و قدرتش مانند موم است که آهن را در هم می‌شکند.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌اش به آسمان باشد، گذر کردن از او سخت است؛ حتی اگر به کوه تبدیل شود، زخم او فراموش نخواهد شد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و عشق می‌پردازد. در آن اشاره‌ای به شخصیت و جذابیت محبوب وجود دارد که چون ناهید (الهه زیبایی) زیباست و خورشید به خوبی او می‌سازد. به نوعی در این شعر، از زیبایی و تأثیر آن بر دل و جان صحبت می‌شود و نشان‌دهنده این است که محبوب با وجود زیبایی‌اش، هنوز هم می‌تواند معشوقه‌ای شایسته باشد.

هوش مصنوعی: در روز شادی و جشن او، به یاد کارهای نیک حاتم نباش و در زمان جنگ و جدل او، از بیژن یاد نکن.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عقل و فکر در وجود انسان هست، زندگی و حکومت به خوبی پیش می‌رود. همچنین تا زمانی که روح در بدن است، نعمت و رفاه نیز وجود دارد.