هوش مصنوعی: زمانه، خوش باش و هر چه که از تو در هر کار به دست می‌آید، انجام بده.

هوش مصنوعی: اگر از چیزی روی برگردانم، به آن آسیب می‌زنم و اگر از چیزی سختی و استحکام داشته باشم، به آن ضربه می‌زنم و آن را می‌شکنم.

هوش مصنوعی: اگر بنا و سازه‌ای درست کرده‌ام، آن را ویران کن و اگر درختی می‌کارد، آن را بپروران.

هوش مصنوعی: هر کسی که در زمان من به من نزدیک شد و سپس از من دور شد، به محض اینکه برخاستم، او را به زمین می‌زنم.

هوش مصنوعی: باز هم در مصیبتی گرفتار شدم که تحمل آن از عهده‌ام خارج است.

هوش مصنوعی: در آن خانه‌ای هستم که به قدری تنگ است که حتی نسیمی هم نمی‌تواند دور و برم بچرخد.

هوش مصنوعی: اگر از شدت تنگی و ناراحتی دلتنگ شوم، نمی‌توانم پیراهنم را پاره کنم.

هوش مصنوعی: نور مهتاب و آفتاب را در شب و روز از پنجره می‌بینم.

هوش مصنوعی: می‌ترسم از اینکه در این حبس، تاریکی چشمان روشنم را ببیند و بگیرد.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم ببینم که اگر خلاص شوم، چگونه می‌توانم مانند خفاشی که در روشنایی چشمه است، بمانم.

هوش مصنوعی: بند من به خاطر آنچه که معشوقه‌ام از دل پرجذبه‌ام گفت، شکل گرفت.

هوش مصنوعی: از آن زمان به بعد، او را همچون فرزندان عزیزم تحت حمایت و مراقبت خود قرار داده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر دوستانم به قصد فریب و نیرنگ از من دور شوند، برایم این موضوع چندان مهم نیست.

هوش مصنوعی: چرا خواجه سید رئیس ابن حسن به من بی‌توجهی کرد و مرا رها ساخت؟

هوش مصنوعی: کسی که از زندگی پر نشاط و تازه بهاری لذت می‌برد، در دنیای خود همچون گل سوسن، با وجود خزان و سختی‌ها همواره زنده و زیبا خواهد ماند.

هوش مصنوعی: کسی که از علم بهره‌مند شده، هنری به دست آورده است و کسی که دانا است، از او سخن‌های گرانبهایی می‌شنود.

هوش مصنوعی: تو دارنده‌ی بزرگی و فضیلت هستی و به‌سان مأوایی برای این ویژگی‌ها به حساب می‌آیی، همچنین کرامت و generosity تو منزلت و مکان خاصی دارند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که انسان نباید مانند واژه‌ای در دریا یا مانند کف روی ابر باشد، بلکه باید به گونه‌ای باشد که در عمق و پایداری دنیای واقعی خود را اثبات کند. آنچه برای بیان کردن و وجود داشتن اهمیت دارد، عمق و اعتبار است نه سطحی بودن و بی‌ثباتی.

هوش مصنوعی: هر شخصی با قدرت و معنویتی در کنار تو، بی‌اهمیت به نظر می‌رسد، و هر کسی که در گفت‌وگو مهارت دارد، در کنار او ناتوان است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق و محبت در دل‌ها زنده است و زیبایی و جوانی از میان نرود، زندگی ادامه دارد و طبیعت همچنان به شکوفایی خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که من به محبت دوستان خویش دست یافتم، گرفتار دشمنی شدم.

هوش مصنوعی: من به تو شکایت می‌کنم و از تو می‌خواهم که مرا از این زمانه ناامید و بدبخت نجات دهی.

هوش مصنوعی: باد جفت تو به تو خوشی و prosperity دهد و یار تو مانند ایزد بزرگ باشد.