هوش مصنوعی: تا زمانی که آدمی جان داشته باشد، حرص و طمع او محدود و مشخص نیست.

هوش مصنوعی: وقتی به موضوعی خوب فکر کنی، متوجه می‌شوی که هیچ کمبودی در احساسات و آرزوهای جوانان نیست و این حسادت و حرص آنها را کمتر نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر به عاقبت کارهای خوب و بد فکر می‌کردی، مانند دوران گذرای زندگی.

هوش مصنوعی: نه نهالی را در زمین کاشتی و نه بنایی را در این دنیا ساخته‌ای.

هوش مصنوعی: تمام موجودات و تغییرات جهان به گردشی اجباری وابسته‌اند که نمی‌توان از آن فرار کرد.

هوش مصنوعی: روز در پی شب تاریک است و هر سودی که به دست می‌آوریم، نگرانی از زیان همواره در کنار آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: فصل‌ها به ترتیب یکی پس از دیگری می‌آیند؛ گاهی زمستان است و گاهی تابستان.

هوش مصنوعی: به چنین لباسی و به این دیوار نیازی نیست.

هوش مصنوعی: اگر خورشید در گرما تابش نکند و باران در سرما نبارد، زندگی به روال خود ادامه نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: وقتی گرما و سرما به شدت حاکم شوند و بر دنیا تسلط یابند، رنج و سختی زیادی برای افراد ایجاد می‌کنند.

هوش مصنوعی: انسان چه کاری می‌تواند انجام دهد وقتی که در جایی باشد که جانش بدون خطر و آسیب باقی بماند؟

هوش مصنوعی: به گذشته‌ها فکر نکن و نگران پایان کار نباش، زیرا شادی را با فراموشی می‌توان تجربه کرد.

هوش مصنوعی: پس از تو مردم به وجود آمده‌اند و این همه خانه‌ها و باغ‌ها شکل گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر کسی را در پیش چشم به عذاب بکشند، دیگر هیچ کس طعم لذت آب و نان را نمی‌چشد.

هوش مصنوعی: اگر درباره ویرانی فکر کنند، هرگز موضعی آباد و سرسبز ایجاد نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از میوه‌های دیگران استفاده نکن و به دنبال نشانه‌های دیگران نرو.

هوش مصنوعی: در ساختمان‌های مردم حضور داشته باش و شادی و خوشحالی را به دست آور.

هوش مصنوعی: خداوند را سپاس می‌گویم که به من هنر زیادی عطا کرده است.

هوش مصنوعی: تمام مردم در دنیا چیزی را به وضوح و به طور پنهان بیان می‌کنند.

هوش مصنوعی: سعید را به خاطر مهارتش به موفقیت رسانده‌اند، همانطور که سلمان (علیه‌السلام) سعد را راهنمایی کرده بود.