هوش مصنوعی: با کمال تسبیح و ستایش، ببین که چگونه جان‌ها به خاطر خدمت به فرمانروای بزرگ و سپهبد، به یکدیگر پیوند خورده‌اند.

هوش مصنوعی: علی، که بزرگترین و برترین است، از ابراهیم خلیل نیز بزرگ‌تر و با عظمت‌تر است. نه تنها آسمان به اندازه شخصیت او قابل ارزش است، بلکه بخشندگی او نیز فراتر از هر اندازه‌ای است.

هوش مصنوعی: فقط برای کمک به پیروزی اسلام تلاش می‌کند و تنها برای تقویت ایمان فعالیت می‌کند.

هوش مصنوعی: نه روزهایی که بخواهد دلش خوش باشد و نه شب‌هایی که خواب راحتی ببیند. در واقع، نه روزها او را شاداب می‌کنند و نه شب‌ها آرامش را به او می‌دهند.

هوش مصنوعی: انسان با اراده و تصمیم خود کارهایی را انجام می‌دهد، درست مانند چرخ بزرگ که به دست خود چرخیده و در مسیر حرکت می‌کند. همچنین، انسان می‌تواند صید کند و به هدف‌های خود برسد، درست مانند شیر که به راحتی شکار می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانه تحت تأثیر قرار می‌گیرد، وقتی که قدرتی بر آن فشار بیاورد و به همین ترتیب، اگر آسمان (سرنوشت) دستوری بدهد، تابع آن خواهد بود.

هوش مصنوعی: سرنوشت و زمان باید از نامه‌ای بترسند که در آن نام علی با ویژگی‌های خاصی آمده باشد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که هر چیزی حد و اندازه‌ای دارد و نمی‌توان آن را بیش از حدی که برایش تعیین شده، گسترش داد. همچنین طبیعت و ذات هر چیز به گونه‌ای است که نخواهد دچار نقصان و کمبود شود.

هوش مصنوعی: من نه به جایی از مقام او دست یافته‌ام که بتوانم به یقین برسم و نه به حدی از ستایش او رسیده‌ام که بتوانم خیال کنم.

هوش مصنوعی: جشن و شادمانی او از لطف سرنوشت به وجود آمده است و برکت حمایت و یاری او باعث شده که همه چیز در این محفل به خوبی و زیبایی فراهم گردد.

هوش مصنوعی: نگاهی به کارهای او در جنگ امسال بیندازید؛ او با نیزه و تیر و شمشیر خاص خود چه کارها که نکرده است.

هوش مصنوعی: وقتی که از مسیر درست منحرف شدند و به سرنوشت شوم خود افتادند، نَفَس طمع و آرزو آنها را رها نکرد و در نهایت به شکست و ناکامی دچار شدند.

هوش مصنوعی: شاه بزرگ و فرمانروا، همچون رستم دستان، از تلاش و کوشش خود به مقام والایی دست یافته است و به عنوان نمادی از قدرت و اراده در جهان شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ بخشی از موی بندگانش کم نشده و هیچ مشکلی برای مرکبانش پیش نیامده است.

هوش مصنوعی: او به میدان جنگ رفت و پس از پیروزی با ذهنی شفاف و اراده‌ای قوی و شانس جوانی به خانه برگشت.

هوش مصنوعی: آئین جنگ و قدرت او باعث شده که سپاهیانش بی‌پناه شوند و جهان از نبردهای او در حال ویرانی است.

هوش مصنوعی: سربازان از جنگ او به شدت متعجب شده‌اند و ستاره‌های درخشان در آسمان هم از شمشیر او سرگردان و حیران هستند.

هوش مصنوعی: تیغ او همچون روشنایی‌ای است که از میان ابرها می‌تابد و چهره‌اش از نسیم در دشت‌ها جابجا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از شدت عصبانیت و خشم، بخار از سرم بلند شده و به خاطر این احساسات، درونم جگرم آتش می‌گیرد.

هوش مصنوعی: صورت دلنشین محبوب نورانی شده است و تیغی که به شکل ابروی او خمیده است، همچون کمانی درخشان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: وقتی مردان سرشار از خواب و بی‌خبر هستند، حسام (شمشیر) به دنبال آنها می‌گردد، مانند اینکه خیال در دل کسانی که در حال چرخش‌اند، در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: انتخاب‌های دشوار و مشکلاتی که نمی‌توان از آن‌ها فرار کرد، انسان را در موقعیت سختی قرار می‌دهد. در اینجا، نمی‌توان به راحتی از درد و رنج فرار کرد و تنها ابزارهایی که به نظر می‌رسند، دردناک و آسیب‌زننده‌اند. در واقع، هیچ راهی برای نجات وجود ندارد مگر این که با آن مواجه شویم.

هوش مصنوعی: هوا و زمین به خاطر غبار و خون، رنگی مانند بنفشه‌های طبرستان و لاله‌های نعمان به خود گرفتند.

هوش مصنوعی: شیر به مهارت و قدرت در شرایط سخت عمل می‌کند و مانند یک نهنگ، زمان مرگ به آرامی به سمت انسان نزدیک می‌شود. در اینجا، تیزبینی و شجاعت عقاب در عین حال، بیانگر وضعیت غیرقابل فرار مرگ است که در انتظار ماست.

هوش مصنوعی: به میدان نبرد وارد شد مانند حیدر کرار، در دستش نیز شمشیر ذوالفقار که نماد پادشاهی و قدرت است.

هوش مصنوعی: خنجر او به قدری در میان غبار نمایان شده که گویی آتشی سوزان در میان دود دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: چنان در کار و حوصله بود که گویی دلی پر از خبر و احساسات دارد و به سرعت حرکت می‌کرد، به گونه‌ای که انگار جانش پر از انرژی و زندگی است.

هوش مصنوعی: زمانی که زمین به شدت از جای خود حرکت کرد و رکاب را به خود گرفت، چرخ به خاطر توقفش از گردش بازماند، همان‌طور که زمانی که فرمان را کشیدند، از حرکت ایستاد.

هوش مصنوعی: زمانه هر چه را که پیدا می‌کند، به گونه‌ای می‌برد و به سرانجام می‌رساند. سرنوشت، هر چه را که چشم می‌بیند، از زندگی می‌گیرد و می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر دشمن تو به تو حمله کرده و تو هیچگونه تلاشی برای مقابله نکرده‌ای، در هیچ شرایطی از تیر او در امان نخواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر نه اینکه یارانش در کنار او بودند، مرگ او به سرنوشت دیگران دچار می‌شد و هیچ‌گاه از چنگال حسامش نجات نمی‌یافت.

هوش مصنوعی: چه زیبایی در آفرینش خداوند متعال! چه خوش‌چهره و برگزیده‌ای از سوی پروردگار جهانیان!

هوش مصنوعی: برای تو کشور آماده شده و پرچم به خاطر تو به فروش گذاشته شده، ای پادشاه، ایوان پر زرق و برق است.

هوش مصنوعی: سرزمین فکری من، در راس و جایگاه زمان حاضر، همچون نقطه مرکزی دریک میدان و بر روی اسبی در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: دلگرمی و قوت قلب تو، همواره در کنار بود، در حالی که بی‌عدالتی به عنوان راهنمای تو، مانع راهت شد.

هوش مصنوعی: حس و حال تو، چه بسا با تیر و نیزه بگذرد، اما زخمی که بر روی مغز و دل سنگین من است، فراموش نمی‌شود.

هوش مصنوعی: با شمشیر تو، لشکر دشمن شکست و سرزمین افغان به قدرت تو ویران شد.

هوش مصنوعی: زمین و آب به خاطر شدت سوختگی و ریختن خون، به رنگ‌های تیره و قرمز درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: زهره به شکرانه‌ی پیروزی تو به آواز و شادی می‌خواند، در حالی که دشمن تو در هیبت کبود و ناامید به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر چه بگویم در وصف و ستایش تو کم است و نمی‌توانم به خوبی از تو یاد کنم، زیرا وقتی از وجودم خارج می‌شود، مانند اینکه زبانم به جای موهایم بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: زبان تنها برای ستایش تو سخن می‌گوید و قلم تنها به خاطر خدمت به تو چیزی نمی‌نویسد.

هوش مصنوعی: زمانی که بوی تو را حس می‌کند، طبع انسان شاد می‌شود و چون نور زیبا و ستایش تو را می‌بیند، جانش به خود می‌بالد.

هوش مصنوعی: بهار با خوشحالی و به بزرگی از تو استقبال می‌کند و چهره‌ات پر از شادی و لبخند است.

هوش مصنوعی: افسوس که خاک زمینی، بر پایه‌ی زیبایی و گل‌ها، نتوانست مرکب تو را به خود جذب کند و از این رو، زیبایی‌ها تنها بر روی زمین باقی ماندند.

هوش مصنوعی: به خاطر قامت بلندی که محبوب دارد، فضای باغ پر از زیبایی و شکوه شده است و با روی زیبای محبوب، باغ پر از لاله‌ها گردیده است.

هوش مصنوعی: در باغ افتخارات تو، گل‌ها به زیبایی شکوفه می‌دهند و بلبل به نغمه‌خوانی در ستایش تو مشغول است.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، هیچ کس در دنیا مانند تو را نمی‌توان یافت که در هر هنری چنین بی‌نظیر باشد و اثری از خود برجای نگذارد.

هوش مصنوعی: اکنون تو سرور من هستی و هر که مانند تو باشد، در تمامی جهان، تو به او نیز سروری خواهی کرد.

هوش مصنوعی: من بارها بهای واقعی خود را از تو دریافتم و تو مرا با ارزش خویش خریدی، اما با قیمتی ارزان.

هوش مصنوعی: داستانی بشنو درباره حال و احوال انسانی، که بر اساس عقل و درک سنجیده می‌شود، زیرا عقل، معیاری برای سنجش عدالت است.

هوش مصنوعی: در اینجا به نظر می‌رسد که گوینده از وجود یک راز در حصاری که دور اوست صحبت می‌کند. او با چشمان خود، شعله‌ها و اتحادهایی را مشاهده می‌کند که به نوعی نشان‌دهندهٔ احساسات یا تجربیات درونی اوست. به عبارت دیگر، گوینده می‌بیند که تحت تأثیر این راز و زیبایی‌های نهفته، دچار شعله‌ور شدن احساساتش شده است.

هوش مصنوعی: من در حالتی نشسته‌ام و در مقابل من، مرگ ایستاده و به شکل یک مار، دهانش را باز کرده.

هوش مصنوعی: بندهای پای من به خاطر سنگینی و فشار گسسته شده و تنم از انواع رنج و زحمت ضعیف و ناتوان شده است.

هوش مصنوعی: مشکلات من ناشی از امید و شخص محمود است که امیدوارم این هر دو به بلا تبدیل شوند.

هوش مصنوعی: اگر من هم نباشم، کسی به یاد من نخواهد آمد که آیا وجود دارم یا نه.

هوش مصنوعی: نشسته بودم در گوشه‌ای از خانه‌ای که فلنگ بسته به دست تو بود. در آنجا من وسایل زندگی، مثل پول، لباس و نان داشتم.

هوش مصنوعی: وقتی از دیوار عبور کردی، پرچم خوشبختی‌ات به اهتزاز درآمد و هر لحظه بر من نیکی و لطف تو افزوده شد.

هوش مصنوعی: اکنون نمی‌گویم که آیا زیباهای تو از من خواهند رفت، زیرا وقتی به حساب می‌آورم، متوجه می‌شوم که پیوندی عمیق بین ما وجود دارد.

هوش مصنوعی: به لطف و رحمت تو، من دیگر نگران هزینه‌ها نیستم و از لباس‌های مردم هیچ نیاز و خواسته‌ای ندارم.

هوش مصنوعی: اما طبع من تحت تأثیر این هوای آلوده قرار گرفته و از دیدن این بی‌نظمی و بی‌سامانی انسان‌ها گیج و حیران شدم.

هوش مصنوعی: نه کسی است که بتوان با او صحبت کرد و نه کسی است که بتوان از او چیزی یاد گرفت.

هوش مصنوعی: اگر تو نبود، بیچاره پیر بهرامی چه احساسی داشت؟ در این زندان، حال من چگونه بود؟

هوش مصنوعی: گاه به وصف حال‌های زندگی و تغییرات زمان می‌پردازم و گاه رازهای زندگی و سرنوشت را بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر گفت‌وگو با او، خیلی چیزها را یاد گرفتم؛ مانند نجوم، ریاضی و همچنین شکل و موقعیت زمین و فضا را.

هوش مصنوعی: به حدی به حالت شگفت‌انگیزی رسیده‌ام که بتوانم با اطمینان بگویم، زمانی که چرخ زمان می‌چرخد، یک لحظه چه قدر ارزشمند است.

هوش مصنوعی: من به شکلی عمل خواهم کرد که اگر در سال‌های آینده شعری تازه و نو بفرستم، این شعر به عنوان نماد و نشانه‌ای از هنر و مهارت من شناخته شود.

هوش مصنوعی: در فصل سرد زمستان، می‌خواهم اشعار بسیاری برایت بفرستم، حتی اگر صدمه‌ای به روحم از این گرمای تابستان برسد.

هوش مصنوعی: اگر آن زن ضعیف و بی‌خود را که چشمانش مثل ابرهاست و اشک‌هایش مانند باران می‌ریزد، تحت care و محبت قرار نمی‌دادی، چه می‌شد؟

هوش مصنوعی: تنها خدا می‌داند که آیا دل مرا به غم پر کرده‌ام یا نه، چون هرگز حال دنیا را یکسان ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: من فرزندی دارم که مانند جان شیرینم از او مراقبت کرده‌ام و او را بزرگ کرده‌ام.

هوش مصنوعی: هرگز تصور نکن که من در قلعه سومان هستم و او در هندستان.

هوش مصنوعی: با اشک و دل‌تنگی، به درگاه خداوند بزرگ و با عظمت، به صورت علنی و پنهانی دعا می‌کند.

هوش مصنوعی: من در دل شب به تأمل می‌نشینم و هر صبح به رازهایی که یارب به من می‌آموزد فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: من هیچ‌گاه از رنج و سختی‌های خود یاد نمی‌کنم، و همچنین درباره‌ی درد و دوری‌ام هم چیزی نمی‌گویم.

هوش مصنوعی: من همه شعرهایت را به تو می‌فرستم که تمام ویژگی‌ها و صفات خوبی که داری را توصیف کنند و با وزن‌های مختلف نوشته شده‌اند.

هوش مصنوعی: به یقین دریافتم که اگر تقدیری وجود داشته باشد، دیگر به تلاش من برنمی‌گردد و این کار را خداوند بزرگ انجام داده است.

هوش مصنوعی: وقتی که وضعیت سخت و دشواری وجود دارد، دیگر چه فایده‌ای به کم شدن زحمت می‌توان امیدوار بود؟ آیا ممکن است خداوند کارهای پیچیده و دشوار را آسان کند؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که همیشه بعد از فصل بهار، تا زمان رسیدن به فصل پاییز، تغییرات و تحولاتی در طبیعت و زندگی اتفاق می‌افتد. به عبارتی، هر زمانی که در زندگی و طبیعت با تحولاتی روبرو می‌شویم، این تحولات پس از یک دوره مشخصی آغاز می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی باران بهاری ببارد، باغ‌ها مانند پارچه‌ای زیبا و رنگارنگ می‌شوند و زمانی که بادهای خزان می‌وزند، گیاهان زیر شاخه‌ها به آرامی به خواب می‌روند.

هوش مصنوعی: با تلاش و کمک پشتیبان، به پیروزی دست یاب و دنیا را فتح کن. با آرامش و خوشی به دنبال لذت بگرد و به دستاوردهای خوب و مقامات عالی برس.

هوش مصنوعی: کارهای نیک را با بخشش و generosity انجام بده و کارها را با انصاف و عدل هدایت کن. برای به دست آوردن مقام و موقعیت، تلاش کن و با تدبیر و فکر، مشکلات و فتنه‌ها را شناسایی و حل کن.