هوش مصنوعی: عمر من در این شب طولانی بسیار کوتاه می‌شود و از شدت ناراحتی، این عمر کم به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: شب گذشته برایم چگونه گذشت، مثل یک نیاز عمیق و همچنین مانند یک آرزوی بلند.

هوش مصنوعی: رجوع به زمین و آسمان و چرایی این‌که اگر آسمان مانند خاک سرخ نبود، می‌توانستم درباره‌ی زیبایی و ارزش مهر و محبت سخن بگویم. گویی می‌خواهم بگویم رنگ آبی نیل که به جامه می‌زنند، نشانه‌ای از زیبایی و عشق است.

هوش مصنوعی: از سکون و آرامش شب و تیره گی آن، روح من از شگفتی گیج و چشمم از دیدن ناتوان شده است.

هوش مصنوعی: گفتم که زمین ویژگی‌ها و اشکال گوناگون ندارد، و همچنین گفتم که جو هم اجزای نامتعارف و غیرعادی ندارد.

هوش مصنوعی: چشمم مانند جویباری بود که اشک‌هایم در آن جاری می‌شد. در طول شب طولانی، مردم در آنجا خوابشان نبرد و بیدار ماندند.

هوش مصنوعی: اگر چشمت به لؤلؤ باشد، چرا باید در این دنیا با او بخوابی؟ آیا آسمان اینقدر بخیل است؟

هوش مصنوعی: روز من به خاطر دوری از معشوق به آب می‌گذرد و شب را به خاطر فراق او در آتش می‌گذرانم.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ی موریانه و پشه ضعیف هستم، پس چه دلیلی دارد که زندگی بر من سخت بگذرد، در حالی که در عین حال چون شیر و فیل در پاهایم قدرت و استحکام دارم؟

هوش مصنوعی: در ذهنم همیشه خاطره دوستم زنده است و به همین خاطر، همچنان در شب تاریکی که دوری طولانی از او را احساس می‌کنم، به جلو می‌روم و از مسافت زیادی عبور می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر از گاهی اشک‌های چشمانم جاری می‌شود، مانند کلیم (حضرت موسی)، و زمانی دیگر آتش عشق در دلم شعله‌ور می‌شود، مانند آتش ابراهیم خلیل.

هوش مصنوعی: او نه در آتش سوخته و نه در آب غرق شده است، گویی که بر تن او پوشش خاصی از جان جبرئیل وجود دارد.

هوش مصنوعی: دست‌های نقره‌ای و چهره‌ای سرخ و چشمی زیبا دارم؛ به خاطر آن چهره‌ی زیبای تو و آن چشم‌های سرمه‌ای‌ات، به عشق گرفتار شدم.

هوش مصنوعی: وقتی که ناله یا نوحه‌ای بلند می‌کنم، مثل داوود پیامبر، کوه در مقابل من صدایم را می‌شنود و پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: من او را در میان همه خوبان می‌شناسم، حتی اگر سرنوشت مرا در آتش بگذارد، نمی‌توانم به کسی جز او فکر کنم.

هوش مصنوعی: تا کی باید درد و رنج حوادث زندگی را به دل تحمل کنم؟ تا کی باید به خاطر ظلم و ستم زمانه آسیب ببینم و ضعیف باشم؟

هوش مصنوعی: هرگز هیچ‌کس مانند من در دام تقدیر گرفتار نمی‌شود و هیچ‌کس مانند من در برابر تیر سرنوشت کشته نمی‌شود.

هوش مصنوعی: یک چشم من به خوشبختی باز نشد و در زمانی که تقدیر دست به کار شد، تمایلش را به من نشان داد.

هوش مصنوعی: نه، من در اندوه خود دچار نیستم؛ چرا که آن حالت تازه‌ای که به من رسیده، نشانه‌ای است از راه رسیدن به هر خوشبختی و ثروت.

هوش مصنوعی: روزگار و سرنوشت، من را مانند پدرام رام و تسلیم کردند و بخت خوش خواجه رئیس سیدابوالفتح، بدون هیچ مانعی به من روی آورد.

هوش مصنوعی: او در هنر بی‌نظیر است و در دانش جامع و کامل. در بخشش و سخاوت پیشقدم است و از نسبی بلند و اصیل برخوردار است.

هوش مصنوعی: اقدامات او انتخاب شده و آثارش برجسته است. اخلاقش مناسب و اقوالش زیبا و دلنشین هستند.

هوش مصنوعی: ای درگاه تو، مکانی شده که خواسته‌های دل‌سوزان به آنجا می‌آید. آیا خداوند در روزی معین، سرپرستی بندگانش را بر عهده گرفته است؟

هوش مصنوعی: هرگز امید نداشته باش که دیگران از حال نیکوکاری تو باخبر شوند، زیرا تو خود در نیکوکاری بخیل هستی.

هوش مصنوعی: عزم و اراده تو به اندازه‌ای محکم و استوار است که نمی‌توان آن را با کوه بیستون مقایسه کرد، و صفای فکری و نیت تو از تیزی و برندگی یک خنجر هم بیشتر است.

هوش مصنوعی: نوش جان تو در زمستان بهاری شاداب بود و زیبایی تو در تابستان تحت سایه‌ای نرم و ملایم قرار داشت.

هوش مصنوعی: من به هیچ کاری جز خدمت به تو نمی‌پردازم و حتی اگر روزی راهی برای من باز شود، باز هم تنها به خاطر تو این کار را انجام می‌دهم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم در راه رسیدن به تو با شوق و اشتیاق قدم بردارم و برای این سفر، چشمانم را پر از روشنایی و امید کنم.

هوش مصنوعی: من موجودی هستم که زمان نتواند به من دست یابد و من را ضعیف کند؛ من آنقدر استوار هستم که حتی چشم دنیای پرچرخش نتواند من را ذلیل ببیند.

هوش مصنوعی: به هیچ‌وجه به من با نگاهی خواب‌آلود و بی‌توجه نگاه نکن، هرچند که بار سنگینی بر دو پای من قرار دارد.

هوش مصنوعی: گوشم منتظر صدای سلام تو بود و چشمم امیدوار به بخشش مهربانیت.

هوش مصنوعی: هر چه دارم، از نظر، احساس و وجودم، فدای تو خواهد بود. من با تمام وجودم، تو را دوست دارم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که جهان ادامه دارد، زمین آرامش خواهد داشت و تا زمانی که قلم (نوشته‌ها) به حرکت درآید، شمشیر (قدرت) نیز به صدا درخواهد آمد.

هوش مصنوعی: ای باد، تو بزرگ‌تری و نعمتی را به همه ارزانی می‌داری، و خوشبختی‌ات به همه قدرت‌ها و حکومت‌ها اطمینان می‌بخشید.