هوش مصنوعی: بهار با طبع و روحیه خود آثار زیبایی را خلق کرده است، که از آنچه در گذشته وجود داشته، الهام گرفته است.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند سنگ محکم و زیبایی‌اش شبیه به گل است. او به گونه‌ای است که می‌توان او را به صورت یک مانوی هنرمند توصیف کرد.

هوش مصنوعی: همه چیز در جهان زیبا و پر از شکل‌ها و طرح‌هاست، اما هیچ‌کدام به وسیله‌ی قلمی کشیده نشده‌اند و به مانند دایره‌هایی هستند که بدون پرگار ایجاد شده‌اند.

هوش مصنوعی: ابر بر کار کرد، گاهی بر مشکلات و سختی‌ها غلبه می‌کند و کم کم آن‌ها را از بین می‌برد، همان‌طور که پود و تارهای زینتی را در کار خود می‌سازد و زیبا می‌کند.

هوش مصنوعی: نگاه کن که حال من چگونه شده است، با این لباس ساده و میرم، چطور که دامانی از کوه را فرش کرده است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از زرنیخ (یک نوع ماده معدنی) دیده‌ای، اکنون به شنگرف (معدن قرمز) و زنگار تبدیل شده است. یعنی تغییراتی در آن به وجود آمده و دیگر مانند گذشته نیست.

هوش مصنوعی: بلبل با صدای نماز خود، شکوفه‌ها را بیدار کرد و به آن‌ها خبر زندگی بخشید.

هوش مصنوعی: در این بهار خوشبو، در چنین دوران پر از زیبایی و زندگی، خاک و زمین نیز جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد اگر مانند خاک، رنگ‌های مختلف بر کوه‌ها پاشیده شود.

هوش مصنوعی: ابرها مانند جواهراتی درخشان بر فراز آسمان در حال حرکت‌اند و بادها بوی خوش مشک و عطر دل‌انگیز عنبر را منتشر می‌کنند.

هوش مصنوعی: دو شاخ از شدت باد فکر می‌کنند که همدیگر را گرفته‌اند و به هم نزدیک شده‌اند.

هوش مصنوعی: طبع انسان می‌گوید باده بنوش، زیرا از خاک لاله هم می‌تواند نوشیدنی به وجود آید.

هوش مصنوعی: آب در جوی به رنگ شراب درآمده است، ای نیز نگاه کن به شراب‌خوار.

هوش مصنوعی: نام آن شخص بزرگ و شناخته شده، به اندازه‌ای در دل‌ها جا دارد که دوست داشتن او مانند نوشیدن باده‌ای خوشمزه و دلپذیر برای روح است.

هوش مصنوعی: ثقت الملک طاهر بن علی شخصیتی با شرافت و افتخار است که زینت‌ بخش آزادگان به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: ای بخشنده‌ی نیکو و سپاسگزار، تو همیشه به دیگران نعمت‌های زیادی عطا می‌کنی و در مقام ستایش، مورد احترام و قدردانی هستی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ابروانت مثل شاخ و برگ درخت امید را پرورش می‌دهد.

هوش مصنوعی: تو با همت بلند خود به خوبی آگاه هستی که چرخش گنبد آسمان، ناپایدار و تغییر پذیر است.

هوش مصنوعی: آتش عقل، به معنای روشنایی و روشنگری ذهن است، و با پیشنهاد و نظر درست، ارزش و اعتبار ملک را به دست آورده و آن را سنجیده است.

هوش مصنوعی: بر اثر ترس، لباس از تن مخالف تو کنده شد و او مانند نهنگ در عمق دریا غرق شد.

هوش مصنوعی: در روز خوشی‌اش، به وسعت درد و تنگی چشم، مانند یک مور خسته و رنجور شد و احساس تلخی مانند زهر مار را تجربه کرد.

هوش مصنوعی: آتش به خاطر زیبایی و شکوه تو، چرخ زمان به شکل دود درآمد و دنیا پر از شعله شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که با تو مانند گل نباشد خوشحال و شاداب، بداند که هر گلی که از تو جدا شود در نهایت به خار تبدیل خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر به تو توجه نکنم، چشمانم مانند میخ در بندگی‌ات باقی می‌ماند و نمی‌توانم از این حالت رهایی یابم.

هوش مصنوعی: اگر عشق تو به آتش چنگ بزند، تمام گل‌ها در آتش خواهند سوخت.

هوش مصنوعی: اگر تو پای خود را به آب بگذاری، آن زمان آب مانند رود خشک، غبار برمی‌دارد و به طرف تو بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: با یاد تو، نیکی‌ها در زندگی‌ام ثبت شده و نامت در اشعارم جاودانه است.

هوش مصنوعی: حسن مانند نقش زیبا بر پارچه است و زیبایی مانند مهر در روی سکه، جاذب و دلنشین است.

هوش مصنوعی: آن سوارندهٔ خوب است که در کلام تو نهفته است، و هر کسی که سوار بر اسب است، اما به آن نیکویی و زیبایی نیست.

هوش مصنوعی: این شبان تنها به خاطر عدالت توست که گرگ از ترس، به بره آسیبی نمی‌زند و او را راحت می‌گذارد.

هوش مصنوعی: درک و شناخت تو به سرنوشت وابسته شده و تو هم در برابر تقدیر و سرنوشت خود به دیدار و آشنایی دست یافته‌ای.

هوش مصنوعی: این عبارت بیانگر این است که برخی کارها و اعمال در مقابل چیزهایی که در پس پرده قرار دارند، قرار می‌گیرند. به عبارتی دیگر، بعضی از کارها قابل مشاهده و عیان هستند، در حالی که رازها و اسراری در پس آن‌ها وجود دارند که گاهی از آن‌ها بی‌خبر هستیم.

هوش مصنوعی: چرخ وقتی مقام بلند تو را دید، احساس کرد که مقام خود را از دست داده و بی‌ارزش شده است.

هوش مصنوعی: هر چه در وجود خود جستجو کرد، در فضل و بخشش تو چیزی نمی‌بیند که توان مالی بداند.

هوش مصنوعی: تو به واسطه‌ی مقام و منزلت خود، جهانی را فزونی بخشیده‌ای و آسمان به خاطر ارزش تو به عظمت تو افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بخواهم درباره ستایش تو بگویم، هیچ‌کدام واجب نیست که از آن درخواستی برای بخشش کنم.

هوش مصنوعی: من بنده‌ای هستم که تو از من ستایش می‌کنی. می‌توانی به زبان حال خود را نشان دهی و ادعایت را مطرح کنی.

هوش مصنوعی: این جمله به احساساتی اشاره دارد که فردی را در برابر زیبایی آسمان و عالم تحت تأثیر قرار می‌دهد. به نوعی می‌گوید که زیبایی‌های پیرامونش او را مجذوب کرده‌اند و نمی‌خواهد از این حال و هوای جذاب و دلنشین خارج شود. او از دنیای اطرافش می‌خواهد که این حسی که نسبت به زیبایی دارد، از او گرفته نشود.

هوش مصنوعی: درد و زحمتی که در زندگی می‌کشم، مرا در تنگنا قرار داده است. روح من از این رنج‌ها آزرده شده و حال و روزم به هم ریخته است.

هوش مصنوعی: لطفاً روح و وجود مرا با رحمت و لطف خود خریداری کن تا از رنج و زحمات رها شوم.

هوش مصنوعی: وقتی به سال‌های گذشته و حال فکر می‌کنم، از شدت حسرت بر موهای سفیدم، اشک می‌ریزم.

هوش مصنوعی: جوانمردانی که در عرصه نبرد به بلوغ رسیده‌اند، مانند شیرانی هستند که از حرارت و شدت جنگ‌ها جان گرفته و قوی‌تر شده‌اند.

هوش مصنوعی: هیچ شیر و پلنگی از من به وجود نیامده و هیچ جنگل و غاری از من نشأت نگرفته است.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات من تحت تأثیر نیروهای طبیعت هستم و مانند بادی آزاد حرکت می‌کنم، و گاهی اوقات در کنار ابرها قرار می‌گیرم و با آن‌ها هم‌راستا می‌شوم.

هوش مصنوعی: بعضی از افراد سرکش و تندخو از من دلسرد شده‌اند، در حالی که باری سنگین بر دستان من گذاشته شده است.

هوش مصنوعی: مرگ راز من را فاش کرد و جنگ و نبرد بر من سخت و دشوار شد.

هوش مصنوعی: مقبره‌ای که در آن، مرگ بر علی عیار سایه افکنده، رام و آرام شده است.

هوش مصنوعی: دشمنم را هرگز در روز روشن از شب تار نمی‌توانستم تشخیص دهم.

هوش مصنوعی: در حال حاضر، من در وضعیتی قرار دارم که مانند یک سمج، در میان کوه و درون غار گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: روزهایم به شدت سخت و تاریک شده و احساس اندوه و تنگی خاطر زیادی دارم.

هوش مصنوعی: با دلی غمگین و صورتی پر از زخم، قامت خمیده و بدنی بیمار.

هوش مصنوعی: من به شدت وابسته و گرفتار هستم و حالتم به گونه‌ای است که زندگی‌ام پر از غم و سنگینی شده و رنگ و حال و هوای روزهایم نیز بسیار تاریک و دلگیر است.

هوش مصنوعی: به من نگاه کن و ببین که این روزگار چطور با من رفتار کرده و چه زحماتی به من تحمیل کرده است.

هوش مصنوعی: می‌گوید: شادی و خوشی ناشی از نوشیدن شراب باعث شد که از رنج‌ها و مشکلاتم دور شوم و حالتی سرخوشی و بی‌خیالی بر من حاکم شود.

هوش مصنوعی: خدای نترس را در یکی از گوشه‌های حبس بشار قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: من ادعای هوشمندی می‌کردم، اما ناگهان با یک ضربه از طرف گاو، به حال عادی و وضعیتی خجالت‌آور درآمدم.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچ انسانی را پیدا نخواهی کرد که بدتر از ریش گاو و عاقل باشد.

هوش مصنوعی: من با فریب و نیرنگ به زمین می‌افتم، زیرا سرنوشت و دنیای فریبکار علیه من قرار دارند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی که بر من ظلم کنی، شاید بتوانی یک دهم آن را در نظم و نثر بیان کنی.

هوش مصنوعی: من به این فکر کرده‌ام که چه کار کنم با این همه درد و رنجی که دارم، اما هر بار این موضوع دوباره در ذهنم تکرار می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر قلم بی‌اختیار است، پس من هم در حکم تو مانند یک بند در گردن قلم هستم.

هوش مصنوعی: ای تو که مقام و جایگاهت باعث افزایش عدل و انصاف در جامعه است و از تدبیر و رأی تو، حکومتی قوی و با اقتدار شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: روز من مانند روزی تیره و تار شده است و جان من مانند ابری به شدت تشنه‌ی بارش است.

هوش مصنوعی: ای پاییز، که بهار را با خود می‌آوری، بگذر و این‌چنین هزار بهار را بیافرین.

هوش مصنوعی: محمود در مقام بزرگی و سرداری قرار دارد و از نعمت‌های بزرگی و خوش‌شانسی برخوردار است.