هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی دو موجود را توصیف می‌کند؛ یکی به خاطر قامت بلندی که شبیه سرو است و دیگری به خاطر چشمان پرنورش که مانند ماه می‌درخشد. گوینده به دیدن این زیبایی‌ها اشاره می‌کند و آن‌ها را با تمثیل‌های دلپذیری از طبیعت مقایسه می‌کند.

هوش مصنوعی: چهره و موهای او به رنگ و عطر شبیه به عقیق و مشک است.

هوش مصنوعی: دل و صورت چه فرقی دارند در سختی و نرمی؟ یکی مانند آهن است و دیگری مانند پارچه نازک و لطیف.

هوش مصنوعی: چهره و موهای او دو ویژگی دارند: یکی مانند شیر سفید و دیگری مانند قیر سیاه است.

هوش مصنوعی: دل من از او جدا شد و بدنم نیز از او فاصله گرفت. من به دو دلیل از او جدا شدم؛ یکی به خاطر درد و رنج انسان ثروتمند و دیگری به خاطر صبر و شکیبایی انسان فقیر.

هوش مصنوعی: من دو چیز را می‌دانم که باعث شادابی و آسایش من می‌شوند: یکی وصل و دیدار معشوق و دیگری ستایش و تمجید از امیر.

هوش مصنوعی: امیر غازی محمود شایسته دو چیز است: یکی تاج با شکوه و دیگری تخت خوشبختی.

هوش مصنوعی: پادشاهی که می‌بینی، دو ویژگی دارد: یکی بخشش اوست که به اندازه‌ی دریا فراوان است و دیگری عمق شخصیت و سخاوتش که به اندازه‌ی چاه عمیق و پرمحتواست.

هوش مصنوعی: پادشاهی که دارای دل و دست بخشنده‌ای است، مانند دریاست که همه‌چیز را در بر می‌گیرد و همچون ابری است که همواره باران می‌بارد.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت که زیبایی و دانش او از دو چیز پیشی گرفته است: یکی از زهره که نماد زیبایی است و دیگری از تیر دبیر که اشاره به مهارت و دانش دارد. این به این معناست که جمال و فهم او به قدری برجسته است که از هر دو موضوع یاد شده فراتر رفته است.

هوش مصنوعی: جهان به گونه‌ای است که فلک (آسمان) به عنوان راهنما و هدایت‌کننده‌ای از طرف معین (خدای) ما عمل می‌کند. این نشانه‌ می‌دهد که جهان با تدبیر و هماهنگی اداره می‌شود و هدایت آن به خوبی انجام می‌گیرد.

هوش مصنوعی: سرنوشت و تقدیر او به‌گونه‌ای است که مانند دو دوست به هم پیوند خورده‌اند؛ یکی به دیگری کمک می‌کند و هر دو در مسیر زندگی به هم وابسته و تحت تأثیر یکدیگر هستند، انگار یکی در خدمت دیگری است و هر دو به نوعی در این مسیر گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: بعضی افراد با اراده و طراحی درست، سرزمین گسترده‌تری به دست می‌آورند و برخی دیگر با تدبیر و بینش صحیح، قدرت و سلطه‌ای را کسب می‌کنند.

هوش مصنوعی: همیشه می‌بینی که خوشبختی و شانس به سمت او می‌آید؛ یکی به نشانه پیروزی و دیگری با مژده‌ی خوشبختی.

هوش مصنوعی: خداوند همیشه به اندازه ارزش و اراده تو توجه دارد؛ یکی از آنها با عزت و مقام رفیع و دیگری با اهمیت و حساسیت بالا است.

هوش مصنوعی: به خاطر شکوه و عظمت تو، یکی از حیوانات جنگل و دیگری از دشت، از ترس تو جا به جا شدند و پنهان شدند.

هوش مصنوعی: برای برگزاری جلسه‌ات، ای پادشاه، یکی از کوه‌های بلند و دیگری از دریای عمیق آمده‌اند.

هوش مصنوعی: ابر و باد، به عنوان نماد طبیعت و زیبایی، هدایای خود را به مجلس تو می‌آورند. یکی از آنها از دریا و دیگری از کوه است، که همگی نشان‌دهنده تنوع و زیبایی‌های طبیعی هستند.

هوش مصنوعی: درختان و پرندگان به خاطر تو به دنبال هم هستند، یکی از آنها پرده‌ای را کنار زده و دیگری با صدای خود جلب توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، شاد باش و باده‌ نوشی کن. یکی در مجلس با تدبیر و آرامش و دیگری در کنار نعمت و خوشگذرانی.

هوش مصنوعی: همواره دو دست تو را در دلم می‌پرورانم؛ یکی را به خاطر زلف‌های سیاهت و دیگری به خاطر دندان‌های سفیدت.

هوش مصنوعی: در زندگی، همواره دو نوع سرنوشت پیش روی انسان وجود دارد؛ یکی لحظات خوشی و شادی که به ما انرژی می‌دهد و دیگری دشواری‌ها و دردسرهایی که به ما سختی می‌آورد.

هوش مصنوعی: همواره خوشبختی و فرصت‌های خوب با تو باشد. برای تو و وزیران تو، وحدت و همراهی لازم است.

هوش مصنوعی: همیشه ذهن و نگاه بدگمانان، جوری است که با دقت و غفلت رفتار می‌کنند؛ برخی از آنها با تیزبینی به جستجوی عیب‌های دیگران می‌پردازند و عده‌ای دیگر به راحتی تحت تأثیر حرف‌های بی‌پایه قرار می‌گیرند.