هوش مصنوعی: بادهای خوشبختی همراه مسعود و یار او باشد، تا همیشه شاد و پر از نعمت زندگی کنند.

هوش مصنوعی: پادشاهی که سرنوشتی خوب دارد و لحظاتی سرنوشتش دگرگون می‌شود و به او موفقیت و خوشبختی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: به جنگ رفت و اراده‌اش را به پیروزی و فتح در هر دو سمت راست و چپ متمایل کرد.

هوش مصنوعی: در آسمان، مانند خورشید که نور می‌افشاند و در حرکت است، گشته است و جولان می‌دهد.

هوش مصنوعی: به علت جلوه‌گری و زیبایی چهره او، آسمان و آفتاب تحت تاثیر قرار گرفته و به نوعی همچون چتری بر فراز او گشوده شده است.

هوش مصنوعی: زمین با عطر خوش عبیر پر شده و فصل پاییز حال و هوای بهار را پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به رخدادهایی اشاره دارد که در آن باد، به قدرتی همچون اسب riders تبدیل شده و تحت کنترل بخت و اقبال قرار گرفته است. همچنین، بیانگر این است که ابرها نیز مانند اسب‌هایی هستند که زیر مهار قرار گرفته‌اند. به طور کلی، تصویرسازی به نوعی است که نیروی طبیعی و عناصر آسمانی تحت تسلط و فرمان قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: دست قدرت و ثروت، سپاهی را به حرکت در می‌آورد و چشم یاری و کمک، همواره در جستجوی رعایت قوانین و قواعد است.

هوش مصنوعی: در سراسر سرزمین هند، جلال و قدرت پادشاه باعث ترس و لرزه بر کوه‌ها و بیابان‌ها شده است.

هوش مصنوعی: هیچ انسانی باقی نمانده و هیچ دیواری سر پا نمانده است.

هوش مصنوعی: هرچه نیرو و قدرت بود، شکست خورده و نابود شده است؛ دیگر اثری از جنگ و نبرد باقی نمانده.

هوش مصنوعی: آن که در تلاش برای نصرت و پیروزی است، از نشانه‌ها و معیارها برخوردار شده است.

هوش مصنوعی: بعد از مدتی، تیغ او کوه و دشت را به گلزار تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که قدرت و سلطنت به پایان می‌رسد، مانند شاخه‌ای که به خاطر بارش سنگین خم می‌شود، و زمانی که عاقلان و دانایان خاموش می‌شوند، به مانند میوه‌ای می‌شود که در اثر گذر زمان و شرایط نامساعد خراب شده است.

هوش مصنوعی: در نبرد، اگر گرز مسعودی دوباره به حرکت درآید، به مانند مار زخم‌های عمیق بر سر خواهد زد.

هوش مصنوعی: از هر کوه، غبار تاریکی زدوده می‌شود و از هر غار، خون تازه‌ای روان می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که دلی ناامید دارد، به زودی از هرگونه بی‌اعتنایی و کفر رها می‌شود و ایمان واقعی را پیدا می‌کند. در این میان، تعلقات و وابستگی‌های نادرست از بین خواهد رفت.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فردی (یا گروهی) در گوشه و کنار زمین، تلاش می‌کند تا کافری را از چشمان مردم پنهان کند و او را به صورت مخفی در بیاورد، حتی اگر به قیمت ریختن خون او باشد. این کار ممکن است به دلیل نفرت یا تلاش برای کنترل دیگران باشد.

هوش مصنوعی: قدرت و شکوه آن عقاب مانند عمر شیرین و طعم ضربه‌های نهنگ بر روح و جان اوست.

هوش مصنوعی: به خاطر برش ابرها، شکل او به خاکی که دریا به همراه دارد، تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: اسب او را چه در آب داشته باشی و چه در دریا، خنجر او تاثیری ندارد، چه بر یک نفر و چه بر هزار نفر.

هوش مصنوعی: تو مانند آفتابی هستی که دنیای ملک را روشن می‌کند و زیبایی‌ات برای آسمان مانند هنری است که در تمام عالم تجلی دارد.

هوش مصنوعی: از تلاش و همت تو آسمان به خود می‌بالد و این نشان‌دهنده‌ی عزت و شرافت توست.

هوش مصنوعی: عزم و اراده تو مانند ستاره‌ای در آسمان راه را نشان می‌دهد و تأثیرات تو بر زمین قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: مقام و جایگاه تو که مرکز این جهان است، از همه چیز بالاتر و بزرگ‌تر است.

هوش مصنوعی: در بزرگی و عظمت تو، آسمان و جهان هم کمتر از یک نقطه کوچکی از پرگار به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: صورت زیبای تو، چرخ فلک را تحت تأثیر قرار داد و سخن تو به مانند تیر بر دل‌ها نشسته و دیدار تو برای مشتریان بسیار ارزشمند و رؤیایی است.

هوش مصنوعی: ساز او باعث می‌شود که جهان در امان باشد و دستورات او در این دنیا به شکل قضا و قدر اجرا می‌شود.

هوش مصنوعی: عدل به عنوان پناهگاه و پناهنده ملک را محافظت می‌کند، و در عوض، ملک با عدل به عیاری و لباس خود شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: محبت و محبت معشوق به معنای انصاف و برقراری عدالت در دنیا است. عشق او به تو، همچون یک عشق سلطنتی و بزرگ است که تو را به آرامش و نزدیکی می‌رساند.

هوش مصنوعی: شخصیت تو همچون دریای وسیع و پر از گنجینه‌هاست، و دست‌های تو مانند ابری است که مرواریدها را باران می‌زند.

هوش مصنوعی: مراقب باش، که بخشش تو مانند گنجی ارزشمند است. آنچه که تو در نظر داری به مردم بدهی نیز حائز اهمیت است.

هوش مصنوعی: ممکن است که لطف و مهربانی تو باعث شود که آب و آتش به هم نزدیک شوند و از کارشان باز بمانند.

هوش مصنوعی: هر دو گمراه خواهند شد و چیزی از آن‌ها باقی نمی‌ماند، مانند حباب و شعله‌ها که به سرعت از بین می‌روند.

هوش مصنوعی: ترس از بخشندگی تو در دست سکه‌زن، و آرزوی تو در دل کوه‌ها قرار دارد.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند الحجره‌های سرخ و زرد زیباست، مثل یاقوت و دینار که درخشان و جذاب هستند.

هوش مصنوعی: اگر بادهای سمی به حرکت درآیند، باز هم قدرت هیبت تو از عمق دریا بالاتر خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر باران بخشش تو ببارد، خاک دشت هرگز غبار نخواهد گرفت.

هوش مصنوعی: عدالت تو به قدری قدرتمند است که هیبت آن به ظلم حمله‌کرده و آرامش را از آن گرفته است.

هوش مصنوعی: تیغ تو همچون نوشگاهی است که در ضربه‌اش نیرویی جدی نهفته است و توانسته است فتنه را از بین ببرد و به حقیقتی روشن تبدیل کند.

هوش مصنوعی: هرگاه که به کوه نگاه می‌کنم، نمی‌توانم آن را بدون بخشش تو در نظر بگیرم.

هوش مصنوعی: وقتی به گردش ایام و روزگار نگاه می‌کنم، می‌بینم که هیچ چیز نمی‌تواند با ارزش و اهمیت تو برابری کند.

هوش مصنوعی: بخشندگی تو باعث شده که ثروت و نعمت‌های بی‌نظیری به مردم ارزانی شود.

هوش مصنوعی: تلاش تو باعث می‌شود که دشمنان ملت در دل و چشمانشان شکست خورده و مایوس شوند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از عظمت و جاذبه تو دور شود، هرگز در نزد خود خوشبختی و سعادت را نخواهد یافت.

هوش مصنوعی: هر کسی که به لطف و محبت تو گرامی و عزیز شود، زمانه هرگز او را خوار و ذلیل نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که درخت سلطنت تو سرسبز و پر از گل باشد، کشور نیز به شکوفایی و رونق خواهد رسید.

هوش مصنوعی: عدالت مانند گلی می‌خندد و شادی‌آور است، اما ظلم مانند ابری می‌بارد و غمگین و دل‌شکسته است.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، هیچ بیماری و زخمی در این جهان باقی نماند، چه کوچک و چه بزرگ.

هوش مصنوعی: غیر از این نیست که یارانی دارای زیبایی و جذابیت هستند که زلف و چشمانی دلربا دارند، اما در عین حال دلشان نیز شکسته و رنجور است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دنیا کارهای بدی انجام داده باشد، نیکی‌ها و کارهای شایسته تو را می‌بیند.

هوش مصنوعی: آداب و رفتارهای خوب در نزد انسان‌ها نمود پیدا می‌کند و از رفتارهای زشت دوری می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر ترس و قدرت تو، دیگر شیر جرأت نمی‌کند که به بره آسیب بزند.

هوش مصنوعی: این بیت به رابطه‌ای اشاره دارد که بین دو موجود کاملاً متفاوت وجود دارد، مانند بره و شیر. آنها به شکلی با هم مرتبط هستند و مانند آینه‌ای که تصویر را منعکس می‌کند، یکدیگر را منعکس کرده و مکمل هم هستند. این نشان می‌دهد که هر دو جنبه‌های متفاوتی از زندگی یا ویژگی‌های مختلف را نمایان می‌کنند.

هوش مصنوعی: تو ای خداوند، تمامی پادشاهان با جان و دل به بندگی تو اعتراف کرده‌اند.

هوش مصنوعی: دشت پر از گل و گیاه و زیبایی است، اما نباید اجازه دهیم که سلطانی در آن وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاهی در دسترس نباشد، تو باید به ناچار شجاعت و قدرت خود را نشان دهی و مانند شیری که در پی شکار است، عمل کنی.

هوش مصنوعی: در حضور خداوند، تمامی نیکان شب را بدون خواب سپری کرده‌اند.

هوش مصنوعی: به خاطر دعای بهروزی تو، دستانم مانند شاخه‌های درخت چنار قوی و استوار شده است.

هوش مصنوعی: در این نبرد و در چنین جنگ‌هایی، خداوند حامی و یاور تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: آنچه از پروردگار به دست می‌آید، نتیجه کارها و تلاش‌های ماست و زندگی ما شامل آرزوهای کوچک و بزرگ است.

هوش مصنوعی: شاخ و برگ‌هایی که از تلاش و اراده تو می‌رویند، همه پیروزی و موفقیت به ارمغان می‌آورند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زمین در حالت سکون و آرامش باشد، چرخ‌های زندگی و حرکت به طور طبیعی و منظم اداره خواهند شد.

هوش مصنوعی: با پیروزی و فتح، پادشاه را به هنر و مهارت ملوکانه و مدیریت جهان بشناسان.

هوش مصنوعی: شب و روزت پر از خوشی و شادمانی باد، تا زمانی که روزها روشن و شب‌ها تاریک باشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که با تو هم‌نظر است، او را بر بالاترین جایگاه بگذار و هر کسی که مخالف تو است، او را از جایگاه خود بردار.