هوش مصنوعی: زمانی که تصمیم گرفتم سفر را آغاز کنم، خبر این موضوع به سرو سیمین (نماد زیبایی و لطافت) رسید.

هوش مصنوعی: با درد و رنج و با زینت و زیبایی، به نشانه‌ی وداع وارد شد، همان‌طور که سرو و ماه از در وارد می‌شوند.

هوش مصنوعی: گاهی به فندق زعفرانی می‌زند و گاهی درخشان لؤلؤ را با شکر می‌خورد.

هوش مصنوعی: دوست عزیزم به من گفت که تو همه‌چیز را با زحمت و دشواری به دست آورده‌ای.

هوش مصنوعی: گردش زمان، به طور شگفت‌انگیزی تو را به ابزاری برای بازی تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: گاه در سختی‌ها و مشکلات مانند سنگی بر روی کوه قرار می‌گیری و گاه در لحظات خوشی و آرامش مانند بادی در دشت و صحرا می‌رقصی.

هوش مصنوعی: گاهی با موجودات وحشتناک سر و کار داری و گاهی با موجودات قوی و نیرومند.

هوش مصنوعی: گاهی در زندان و محدودیت به سر می‌بری و گاهی در فضاهای آزاد و وسیع پرواز می‌کنی.

هوش مصنوعی: گاهی یکی یکی بر سر دشمنان می‌تازی مانند نیزه‌ای که بر کمر آماده نبرد است.

هوش مصنوعی: گاه ممکن است در جنگ، زره تو را حفاظت کند و گاه نیز ممکن است سر تو تحت تأثیر قرار بگیرد و آسیب ببیند.

هوش مصنوعی: عجب این است که تنها خداوند وجود دارد، اما بخت آدمی از این بیشتر با کج‌سمتی مواجه نیست.

هوش مصنوعی: اگر بپذیرم که من توانایی صبر و تحمل را ندارم، آیا این عشق برای تو خطرناک نخواهد بود؟

هوش مصنوعی: در حضور زیبایی و جلال پادشاه، چطور می‌توانی به درستی رفتار کنی؟ خوب و دقت کن.

هوش مصنوعی: رشید مایه افتخار و زیبایی زمانه است و چنین فردی را زمانه‌ای دیگر نمی‌تواند بیاورد.

هوش مصنوعی: این بیت به شخصیت و ویژگی‌های شخصی اشاره دارد که از جانب خداوند علم و دانش بالایی، همچنین عدالت و انصاف را به او عطا کرده است. به طور خاص، این شخص به علم و قضاوت عادلانه مشهور است و به نوعی الگوی فضیلت و دانایی به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: کسی که تلاش و کوشش او باعث زینت بخشیدن به دین و سرزمین شده است.

هوش مصنوعی: کسی که با خلق و خوی خود، عطر و بوی خاص و دلنشینی ندارد، مانند کسی است که از زیبایی و لطافت پررنگ محروم است.

هوش مصنوعی: خرمی و زیبایی به خاطر بخشش اوست و عالم هنر به واسطه‌ی انصاف و عدالت او روشن شده است.

هوش مصنوعی: رای او مانند ستاره‌ای درخشان است و خشم او مانند آتشی سوزان و آتشین می‌باشد.

هوش مصنوعی: اگر سخاوت و generosity شخصی را در نظر بگیریم، در واقع او در میان اقیانوسی از ثروت‌ها و منافع قرار دارد که با بخشندگی خود می‌تواند دیگران را بهره‌مند کند. به عبارتی، همانند دریا که پر از جواهرات و منابع ارزشمند است، آن فرد نیز با دست سخاوتمندش می‌تواند به دیگران خواب و آرامش بخشیده و کمک کند.

هوش مصنوعی: او به قدری قدرتمند است که هیچ چیز نمی‌تواند تهدید او را تحمل کند، حتی مرکز زمین و مدارهای آن.

هوش مصنوعی: محبت او باعث خوشی و شیرینی زندگی‌ام شد، در حالی که او از همین شیرینی‌ها، تلخی‌ها و سختی‌ها را ساخت.

هوش مصنوعی: دنیا به اراده او قدرتی ندارد و با تدبیر او تأثیری احساس نمی‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که وجود و اهمیت او باعث شده که جهان و زمین به دور او بچرخند و ویژگی‌های او همچون دریا عمق و وسعت خاصی پیدا کند. به عبارت دیگر، تاثیر و مقام او به قدری بزرگ است که تمام پدیده‌ها و عناصر هستی تحت تاثیر او قرار دارند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که با پیشرفت و کمال شخص، افتخارات و زیبایی‌های او بیشتر می‌شود، اما در عین حال احساس ثروت و توانایی‌های مادی دیگران کمتر می‌شود. به عبارتی، زیبایی و بزرگی شخصیت او باعث می‌شود که ارزش‌های مادی و ظاهری رنگ باخته و کمتر به چشم بیاید.

هوش مصنوعی: زندگی او در برابر زندگی انسان‌ها به خاطر سختی‌های روزگار مانند سپری شده است.

هوش مصنوعی: عدالت و شفافیت او در هر نقطه‌ای از دنیا به اندازه‌ای است که نیازی به توضیح بیشتر نیست. هر کشوری می‌تواند از آن بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: نگاه و جلال او مانند شیر در هنگام خیزش است که بر سر راه‌ها ایستاده و کسی جرات عبور از کنار او را ندارد.

هوش مصنوعی: ظلم مانند چشمی باز است که به دقت به اطراف نگاه می‌کند و فتنه همچون مار در حال کمین است که سرش را به شدت پایین نگه داشته است.

هوش مصنوعی: ای جهان، به خاطر نیکی و بزرگ‌منشی‌ات، به تو اعتماد کرده‌ام و ای خرد، تو را به راستی و انصاف، قاضی می‌دانم.

هوش مصنوعی: بازگردان، ای گوژپشت! دل و جانم را در اندوهی بی‌پایان سپردم.

هوش مصنوعی: به طور تصادفی راهی به من نشان داده شد که در آن، تصور و درک نادرست و ناواضح شود و انسان قادر به شنیدن حقیقت نباشد.

هوش مصنوعی: آب حوضش طعمی تلخ و ناخوشایند دارد، مانند زقّوم، و برگ‌های درختش به شکل تیزی مانند چاقوی جراحی هستند.

هوش مصنوعی: من در این راه، جسمم را به سرنوشت سپرده‌ام و با اعتماد به خدا، دلم را به مقدرات واگذار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: هر زمان که دل تنگ شوم و غم‌ها به سراغم بیایند، به یاد خاطرات و تجربه‌های گذشته خواهم پرداخت و آن‌ها را مرور می‌کنم.

هوش مصنوعی: من هر شب به ستاره‌ها می‌نگرم و به طلوع و غروب آن‌ها فکر می‌کنم و در خیال خود غرق می‌شوم.

هوش مصنوعی: من باید مانند ابر و باد به سمت دریا و ساحل بروم و راه خود را ادامه دهم.

هوش مصنوعی: از دوری تو، هوای نشستن در جمع تو در حالی که لب‌هایم خشک و چشمانم پر از اشک است.

هوش مصنوعی: چهره‌ام از شدت گریه مانند چهره زریر شده و دلم به اندازه دل یک آتشدان پر از سوز و درد است.

هوش مصنوعی: بیدلی و غمگینی من باعث شد که اشک‌هایم بیفتد و چشمانم مانند گل‌های لاله درخشان و پررنگ شوند.

هوش مصنوعی: در دل شب تار، به دنبال نور هستم و چشم به راه چهره روشنت هستم.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش‌های تو مانند سپری برای جان و تن من در بیابان‌ها، جنگل‌ها و کوه‌هاست.

هوش مصنوعی: از نام تو برای خود شمشیری قوی خواهم ساخت تا در جنگ با شیر نر و شجاع به کار ببرم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم از سخنانت دوری کنم، مانند دوری‌ام از کارهایت که میوه‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو را ببینم، تیرگی‌ها برطرف می‌شود و تو چون خورشید در آسمان درخشان خواهی بود.

هوش مصنوعی: من هر روز به خاطر دوری تو ناآرام و بی‌قرار هستم، مانند نیلوفر که همیشه در جستجوی آب و سرسبزی است.

هوش مصنوعی: اگر تو را نداشته باشم، چشمم به هیچ چیز زیبایی نخواهد دید و دستم هیچ وقت به شراب خوشگوار نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: از جدایی تو برای من نواختن نای و آواز خوش permitted نیست، یعنی احساس ناراحتی و غم به قدری عمیق است که نمی‌توانم حتی آواز سر دهم.

هوش مصنوعی: دوری از جمع تو، آتش درون من را شعله‌ورتر می‌کند و احساساتم را پرشورتر می‌سازد.

هوش مصنوعی: از جدایی تو، دلم همچون خنجری تیز و برنده از غم پر می‌شود و زنگ خطرش به صدا درمی‌آید.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو عزت و افتخار داشتم، اما اکنون بدون تو به ذلت و ناتوانی دچار شده‌ام. نفع و سود من نیز بدون تو به زیان و ضرر تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: بدون تو هیچ شادی‌ای نخواهم داشت، ای شگفتی که به وجود تو ایمان دارم.

هوش مصنوعی: من دائماً در تلاش هستم تا از ستایش و سپاسگزاری بگویم و با دل و نیروی قوی و سعی و کوشش خود، به کار ادامه دهم.

هوش مصنوعی: مدح‌ها و ستایش‌های تو مانند باری بر دوش من است و من از نوشته‌های شیرین تو لذت می‌برم.

هوش مصنوعی: اگر روزگار مرا به جایی ببرد که در آن نفعی نیست، از رفتن نمی‌توانم جلوگیری کنم.

هوش مصنوعی: به خدا قسم، اگر در این دنیا کسی مانند من پیدا کنی که این‌قدر مداح و بنده و خدمت‌گذار باشد، هرگز نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ستاره پروین در آسمان بدرخشد، درختان عرعر در باغ جوانه بزنند و به رشد خود ادامه دهند.

هوش مصنوعی: به عظمت و بزرگی‌ات توجه کن و حکومت و فرمانروایی‌ات را در دست بگیر، و با خوشبختی و سعادت، زمینه را برای افتخار و بزرگی‌ات فراهم کن.

هوش مصنوعی: ایام گذشته، جشن‌های شکوه و قدرت را در میان قرن‌ها و سال‌های عمر شمر به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: بر روی تن تو لباس خوش‌رنگی است و بر سرت تاجی از خوشبختی و سعادت قرار دارد.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر آرامش و صبر تو، گردان شده و ستاره‌ها در اطاعت از فرمان تو سر به زیر آورده‌اند.