هوش مصنوعی: خواهان ساز و دل‌نوازی باش و شادی را به ارمغان بیاور. مانند رعدی که در آسمان می‌زند، بگذار ابرها جمع شوند و باران شادی ببارند.

هوش مصنوعی: انسان‌ها در روز و شب، همواره در حال تماشا و سرگرمی هستند و جز شادی و جشن در این دنیا هیچ کار دیگری ندارند.

هوش مصنوعی: اگر به خاک ننگری، جُستجو نکن که در مسیر چه جواهرات کوچکی وجود دارد. اگر به ابرها توجه نکنی، نخواهی دید که چه عطر و بویی از کافور در فضا پراکنده است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و دلنشینی یک شهر می‌پردازد. شاعر می‌گوید که این شهر با زیبایی‌اش مانند دیبای لطیف است و از بوستانی خوشبوتر به نظر می‌رسد. همچنین، محله‌های آن را از قندهار، که خود شهری زیبا و معروف است، بهتر می‌داند. به‌طور کلی، شاعر به زیبایی‌های خاص این شهر اشاره می‌کند و آن را برتر از دیگر مکان‌ها می‌داند.

هوش مصنوعی: روی زمین که زمانی پر از سبزه و زیبایی بهشت بود، حالا به خاطر گذشت فصل‌ها به دوزخی تبدیل شده است. در این زمان، جهان به حالت زمستان درآمده و حس بهار رخت بربسته است.

هوش مصنوعی: از عشق و خوشی هیچ دلی غم ندارد و هیچ سَر از نشئه خمار نیست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که ماه در آسمان است، چهره‌ی معشوق با کلام شیرینش لبخند می‌زند، همان‌طور که گل با دلپذیری‌اش به انسان می‌نوشاند.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی امسال چه خبر است؟ جهان به جشن و شادی مشغول است، زیرا که زمین و آسمان در حال تغییر و تحول هستند.

هوش مصنوعی: شخصی با نفوذ و برجسته از عراق به کشور برگشت، با دل شاد و پر از خوشحالی.

هوش مصنوعی: عظمت و مقام همواره به خوشبختی و کامیابی مرتبط است. رفاقت و دوستی می‌تواند به انسان در رسیدن به موفقیت و حمایت یاری رساند و همراهی با یارانی پر از نشاط و خوشبختی، راه را هموار می‌کند.

هوش مصنوعی: پیروزی و افتخار همواره همراه یکدیگرند. شانس و موفقیت، یار راست و چپ هم هستند.

هوش مصنوعی: در زیر پای او سبکی خوش و خوشایند وجود دارد، او رهبری است که به آرامی حرکت می‌کند و همچون نوردی که در هامون می‌تازاند، به راه خود ادامه می‌دهد. از او می‌خواهند که به دریا برود و عبور کند.

هوش مصنوعی: چرخشی که در زیر خود هلال شکلی از کوه را نمایان می‌کند و بر روی آن، نورانی و درخشان چون زر و طلا است.

هوش مصنوعی: کشتی سرگردان در دریا، ستاره‌ای در شب تاریک، دژی در میدان نبرد و آهویی که در زمان شکار است.

هوش مصنوعی: نسیم خنکی بر سر و صدای رعد و برق می‌وزد و در دل ابرها، غباری برپا کرده است.

هوش مصنوعی: به ویژه بر این شخص، مهر سلطانی وجود دارد که از ارزش والایی برخوردار است و روی او مانند یک ماه در مدار خود در حرکت است.

هوش مصنوعی: هر لحظه که به او نگاه می‌شود، نظر ملک به جایگاه او می‌افتد، به هر منزلی که در آن است، خوشبختی و سعادت آسمان را قربانی می‌کند.

هوش مصنوعی: چشم من از حرارت محبت، به نور فراوانی دست یافته و مانند دریایی از پادشاهی، به عمق و عظمت رسیده است.

هوش مصنوعی: به یک شاهزاده که از خانواده سلطنتی زاده شده است، هدیه‌ای داده شد، چون در هنر و مهارت‌های حکمرانی در زمانه‌اش مهارت و تبحری نداشت.

هوش مصنوعی: از پشت آن پادشاه که در زیر آسمان، هیچ‌گاه موفقیت و خوشبختی را تجربه نکرد، چهره‌ای به زیبایی آن پادشاه نمی‌توان یافت.

هوش مصنوعی: آن پسر با تاج، هر بار که تاجش را بالا می‌برد، هر تاجدار دیگری به نشانه احترام و ارادت، زمین را می‌بوسد.

هوش مصنوعی: بخشش و generosity او بر همه چیز حاکم است، شرافت و بزرگی او باعث شادمانی می‌شود. عقل و دانش او توانمند است و حکمرانی او به خوشبختی می‌انجامد.

هوش مصنوعی: تو مثل مهری در آسمان هستی که نورش درخشان است و من به خاطر عشق تو، شعلۀ آتشینی در دل دارم که می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: با وجود ادب و عقل تو، هیچ چیز نمی‌تواند قوی‌تر از آنچه باشد که تو خلق می‌کنی. حتی کوه‌ها نیز نمی‌توانند برابر با بخشش و بزرگواری تو قرار بگیرند.

هوش مصنوعی: وقتی تو به سراغ مقدرات خوب رفتی و از حضور شاه دور شدی، نور و روشنایی به دست نیامد و ارامش و خوشبختی هم حاصل نشد.

هوش مصنوعی: دست‌های سبز چنار به خاطر دعا لرزان شده و چشم نرگس به خاطر انتظار در باغ زرد رنگ شده است.

هوش مصنوعی: شما همچون ابر بر روی زمین حرکت کرده‌اید و مانند باد در دل شب‌های تاریک، سریع و بی‌صدا پیش می‌روید.

هوش مصنوعی: نه از شیر ترسی داشتی و نه از تیغ نگران بودی، نه از کوه خسته شدی و نه از غار رنجی بردی.

هوش مصنوعی: وجود تو مانند خار زار است که همیشه تازه‌تر از گلستان می‌شود و هر سنگلاخ در حضور تو نرم‌تر از مرغزار می‌گردد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای از خراسان، جام زرینی را در دستان تو دید و به خاطر زیبایی‌ات شرمنده شد. همچنین، گل‌های لاله از زیبایی خودشان می‌روئیدند و شکوفا می‌شدند.

هوش مصنوعی: هر کسی که خواست به ستایش بپردازد، باید بداند که ارزش ستایش مانند طلاست و وقتی کسی از تو مدح کند، به تو افتخار می‌دهد.

هوش مصنوعی: باید این‌گونه باشد که کافی و بسیار مهارت وجود دارد و بدون شک به این شکل، شخص باوقار و شناخته‌شده‌ای به مقام می‌رسد.

هوش مصنوعی: طبیعت او مانند دریا وسیع و بی‌پایان است، فکرش مانند آسمان بلند است، اراده‌اش مانند شمشیری تیز و استوار است و عزمش همچون کوهی محکم و استوار است.

هوش مصنوعی: با رفتار دوستانه و دلنشین و گفتاری که جان را روشن می‌کند، به همراه دانشی وسیع و هنری فراوان.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف فردی می‌پردازد که در میان تمام مردم و موجودات، بی‌نظیر و برتر است. او در همه عرصه‌ها و میدان‌ها به خوبی عمل می‌کند و در عرصه علم و دانش نیز بر همه تسلط دارد. به‌عبارتی، این فرد هم از نظر اخلاقی و هم از نظر دانایی در جایگاه بالایی قرار دارد و در هر زمینه‌ای که وارد شود، بهترین است.

هوش مصنوعی: کسی که با زحمت و ناز، شاه را به سمت خودش جلب می‌کند و کسی که با فخر و افتخار، مقامش را به جلو می‌برد و به چالش می‌کشد.

هوش مصنوعی: زمانی که تو زیبایی و شکوه خود را به نمایش گذاشتی، تمام جهان به واسطه‌ی وجود تو پر از شادی و نشاط شد و زمین نیز مملو از بخار و انرژی گشت.

هوش مصنوعی: از میان زیبایی‌های زمانه، به سراغ راستگو و دلربا برو و با دوستان خوب که در خمره می‌نوشند، هم‌نوا شو و از چشیدن لذت‌ها غافل نمان.

هوش مصنوعی: اگر بر روی زمین به خوبی رفتار کنی و نام نیکی از خود بر جای بگذاری، در این دنیا سفر خوبی را تجربه خواهی کرد و انتخاب‌های درستی خواهی داشت.

هوش مصنوعی: تو کاری انجام دادی بزرگ و ارزشمند که باعث شد نام و یاد تو در تاریخ و جهان باقی بماند و این داستان از آن یادگار به نسل‌های بعدی منتقل شود.

هوش مصنوعی: همسران به زیبایی تو سخن می‌گویند و از تو در هر نقطه‌ای یاد می‌کنند، گویی نامت همانند ابر در همه جا پراکنده شده است.

هوش مصنوعی: ای که به خاطر عظمت و ارجمندی‌ات به دیگران برتری داری، تو از صفات و ویژگی‌های نیکو خود به عنوان نماد وجودت یاد می‌کنی.

هوش مصنوعی: می‌دانم که دل بیدار تو از وضعیت من آگاه است، زیرا من در این حصار، هیچ چیز جز ترس و نگرانی نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: مثل جغدی درون شکم این تنگه می‌خوابم، و چون زاغی از ترس بر قله این کوه بالا می‌روم.

هوش مصنوعی: دو لبم مثل باد خشک و بی‌روح است، صورتم از اشک و گریه تر شده، رنگ صورتم به خاطر درد زرد و کمرنگ است و بدنم از غم مانند موجودی ناتوان و ضعیف به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر شب مثل رعد از رنج و سختی نالان هستم و هر صبح مثل ابر از درد و اندوه می‌گریم.

هوش مصنوعی: به دور خود می‌چرخم مثل باد، به آرامی نفس می‌کشم همچون دود، قلبم می‌لرزد مثل برگ، و جسمم مانند ماری پیچ و مهره می‌شود.

هوش مصنوعی: شخصی از ضعف و ناتوانی به حالتی افتاده و چهره‌اش از گریه و اندوه همچون آتش در حال سوختن است.

هوش مصنوعی: کار کردن در شرایط سخت مانند سنگ است، لذت زندگی مانند زهر تلخ می‌شود، زندگی در تنگنا همانند کور بودن است، و روزها در ظلمت مانند قیامت می‌گذرد.

هوش مصنوعی: من از بار رنج به مانند کمانی خم شده‌ام و سینه‌ام از تیرهایی که به من اصابت کرده، به شدت زخمی و خسته است.

هوش مصنوعی: تو دارای جایگاه و مقام وسیع و بلند مرتبه‌ای هستی که در نزد سلطان حقیقی و بزرگترین پادشاهان قرار داری.

هوش مصنوعی: محل وجود دارد که به اندازه آسمان بلند و باشکوه است و در آنجا زبانی شیرین و گویا وجود دارد که مانند شمشیر ذوالفقار قوی و قاطع است.

هوش مصنوعی: به درستی که تو ای خدای بزرگ، به دلیل نعمت‌های فراوانی که به من عطا کردی، مرا از این غم و اضطراب نجات ده.

هوش مصنوعی: تو بهترین امید من هستی، پس به من وفا کن؛ زیرا همه امیدهای من به تو وابسته است و پس از خداوند، تنها به تو دل خوش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: زمین به اندازه‌ای درخشان و روشن است که گویی چشمه‌ای از زندگی را می‌فروزد و جهان به گونه‌ای زیبا و جذاب در حال چرخش است، مانند تصویری که دوران زمان بر روی آن نقش می‌بندد.

هوش مصنوعی: به دستانت خوشبختی را بگشا و روحیه‌ات را شاد کن. روزها را با نعمت و خوشی بگذران و عمرت را در آرامش سپری کن.

هوش مصنوعی: تخت و_position_ سلطنت بر افراز دوری معلق است، فرمان شاه در دست شانس و بخت است و باید مواظب بود.

هوش مصنوعی: دوستی مانند نور ماه، زیبایی‌ای شبیه به درخشش دایره‌ای دارد؛ قدومش را می‌توان با بلندی سرو و لطافتش را با نرمی ابر مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: در مجلس خوشی و شادمانی تو، جامی بلورین به همراه نوری درخشان و بخاری طلایی وجود دارد.