هوش مصنوعی: ابرهای باران‌زا از دریا به سوی دشت حرکت کردند و مانند لؤلؤ (گوشواره‌های گرانبها) بر زمین پاشیده شدند.

هوش مصنوعی: وقتی که مگس هوا را به تلاطم می‌اندازد، سم شبدیز (اسب سیاه) شاهنشاه از مرکز زمین به سوی آسمان سبز (گنبد خضرا) پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: گاهی مانند دودی که در هوا پخش شده و به شکل‌های مختلف در می‌آید، و گاهی هم مانند کوهی معلق و بی‌ثبات که در فضا قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: وقتی آسمان به دلیل بارش‌های بهاری سرسبز و پر از گل و گیاه می‌شود، گل‌ها مانند ستاره‌ای درخشان در باغ و بوستان می‌درخشند.

هوش مصنوعی: از این پر، جهان عطرآگین شد و از این پر در سراسر عالم بوی خوش پخش گردید؛ باغ به وجود آمد و از این پر، بیابان روشن و نورانی شد.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات مثل تکه‌های ساده‌ای از فلز در آسمان به هم می‌پیوندند و گاهی اوقات مانند توده‌های نرم و خوشبو از کافور بر فراز زمین دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: گاهی انسان مانند اسبی است که با لگام از سر باز شده و آزادانه در مراتع سرسبز و خوش‌بو می‌چرخد و زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: گاهی مانند نوری درخشان و تیز از شمشیر می‌درخشد و گاهی همچون شیر نیرومند در بیابان، با صدایی رعدآسا و خروشنده به نمایش در می‌آید.

هوش مصنوعی: آسمان مانند پارچه‌ای آبی و زیبا است، هوا در چادر سیاه و زمین بر روی فرشی با رنگ زنگاری گسترده شده است که درون آن پوشش سبز رنگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: زمین که خشک و بی‌جان بود، اکنون سیراب شده و باغ‌هایی که زرد و پژمرده به نظر می‌رسیدند، دوباره شاداب و سبز شده‌اند. هوای تاریک و غم‌انگیز حالا روشن و پرنور است. دنیای پیر و قدیمی دوباره جوان و سرزنده شده است.

هوش مصنوعی: اکنون می‌بینی که از سبزه‌ها فرش‌های زیبا و رنگارنگی پدید آمده است و همچنین از گلزارها، هزاران چهره شاداب و خوش‌لباس نمایان شده‌اند.

هوش مصنوعی: زمین مانند چهره زیبا و دل‌ربای معشوقان، به رنگ پارچه‌های رومی است و آسمان همچون موهای دلنشین و خوشبو، عطر عنبر را در فضا پخش کرده است.

هوش مصنوعی: لاله از پایین زمین شاداب و خندان است، همان‌طور که چهره دلبر زیبایی از بالا می‌درخشد. ابر مانند عاشقی دیوانه، از بالای آسمان اشک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: دنیا با خندیدن گل لاله شاد و زنده است، مانند آفریدن شاه مشرق. و همچنین جهان به مانند طبع شاه، وقتی که ابر می‌بارد و گریان می‌شود، به سراغ اندوه و باران می‌رود.

هوش مصنوعی: ملک محمود ابراهیم مسعود بن محمود، شخصی است که با شکوه و عظمت خود به جمشید، پادشاه افسانه‌ای ایران، شباهت دارد و از نظر قدرت و مقام، در جایگاهی ویژه قرار دارد.

هوش مصنوعی: به او، سنت و روش تازه‌ای داده شده است. ملت او نو و تازه شده است. دولت او به اوج و تعالی رسیده و ملک و سرزمین او ارزش و ارجمندی یافته است.

هوش مصنوعی: آفتاب نمی‌تابد بر کسی که از درخت نعمت او سایه‌ای نگیرد و از خیر او بهره‌مند نشود.

هوش مصنوعی: همچون ابری که نعمت و فراوانی می‌بارد، خوشبختی او پایدار است و در محافل، همچون بادی که جلال و عظمتش را به همراه دارد، دشمنی و غیبتش از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: بهار با گل‌های سرخ و زیبا مانند چهره‌ی ناصح می‌گذرد و برگ‌های خزان به زردی چهره‌ی دشمنان درمی‌آیند.

هوش مصنوعی: در شب زیبا، چهره‌اش مانند روز روشن و درخشان است، اما در روزی که او را بدخواه می‌دانند، حالتش شبیه به شب یلداست که تاریک و طولانی می‌گذرد.

هوش مصنوعی: در خواب، تصویر خنجر او را دیدم و ناگهان در هر ماهی جلوه آن شب مه به چشمم آمد، در حالی که از دیدار او پنهان بود.

هوش مصنوعی: آیا تو ای فرمانروای بزرگ و قدرتمند، کسی هستی که در جهان تسلط و حکومت داری، و تلاش‌هایت به اندازه‌ای است که به آسمان‌های بلند این عالم رسیده است؟

هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو با دقت و قدرت، دختران نعش را از یکدیگر جدا کردی و با تیر و ناوک و بیلک به هم پیوستی.

هوش مصنوعی: تیغ تو می‌تواند سنگ را ببرد، اما تیر تو نمی‌تواند بر روی سندان اثر بگذارد. سندان در برابر آن سندان قرار نمی‌گیرد و سنگ در برابر آن سنگ قابل قیاس نیست.

هوش مصنوعی: بهار فرا رسید و با خود باد و ابر بهاری را آورد. مثل طبع و اخلاق تو، هر دو جهان را شاداب و خوشبو کرد.

هوش مصنوعی: نسیم خوشی به باغ می‌وزد و درختان عطر خوشی را پخش می‌کنند. درختان در حال ریزش گل‌های زیبا هستند و در دشت‌ها مثل جواهراتی گرانبها به چشم می‌خورند.

هوش مصنوعی: به موفقیت و خوشبختی دست یاب، و از نوشیدنی لذت ببر، در حالی که به آهنگ دلنشین سازهایی چون چنگ، طنبور، رباب و بربط گوش می‌دهی.

هوش مصنوعی: دست دلبر زیبا، که چهره‌اش مانند پری است، نمایانگر حالت دلنشینی است. او با زیبایی خاصی که دارد، درخشش و جذابیتی مانند یاسمن دارد و چهره‌اش همچون نگاری با سیمایی دلربا و دلفریب است.

هوش مصنوعی: تبریک به تو به خاطر نوروزی که بر جهان خوشبختی و سعادت آورد. این روز از لطف و دیدار خوشی است که بر چهره‌ات تابیده و موجب روشنی و سروری شده است.

هوش مصنوعی: تو همانند بادی شاد و خوشحالی، پس هرگز نباید از لذت‌ها و زیبایی‌های زندگی بی‌نصیب بمانی؛ نه از آواز دل‌نواز رود و نه از شادی نوشیدن شراب.