هوش مصنوعی: چرا باید از درد و رنج آزرده خاطر باشم وقتی که ثروتمند و برخوردار از این نعمت‌ها هستم؟

هوش مصنوعی: وقتی آن را برمی‌دارم، مانند بارانی که از منقار پرنده‌ای می‌چکد، مروارید و گوهر نیز از آن می‌ریزد.

هوش مصنوعی: تن بی‌قرار او به دلیل اندیشه‌هایش ناآرام است و زبان گویا و روانش به این فکرها جان می‌بخشد.

هوش مصنوعی: به مانند کسی که نادان است و معنای کلمات را نمی‌فهمد، کور هم مانند کسی است که راه را نمی‌بیند و نمی‌تواند از آن عبور کند.

هوش مصنوعی: جز او هیچ‌کس در این دنیا نمی‌تواند به درستی ببیند یا بشنود. افرادی که به دور از او هستند، مانند کوران و کران عمل می‌کنند، یعنی توانایی درک واقعیات را ندارند.

هوش مصنوعی: زمانی که فرمان نبوت صادر می‌شود، تمام احکام و قضای الهی با هم همسو و هماهنگ می‌گردند.

هوش مصنوعی: تو گفتی که عیسی، پسر مریم، از کودکی شروع به صحبت کرد و پیغام خود را ارائه داد.

هوش مصنوعی: وقتی او را از آب و گل برداشتند، مادرش تنها و بی‌پدر بود.

هوش مصنوعی: همه چیزهایی که او می‌گوید، دستور و نهی است، در حالی که هنوز شیر می‌خورد و در گهواره خوابش برده است.

هوش مصنوعی: وقتی گل رنگش را عوض کند و به تیره تبدیل شود، رود در میان دنیا همچون پرنده‌ای در پرواز به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: همیشه تمام افکار و خیالات مردم به وعده‌ها و تهدیدها و نیز به سود و زیان مربوط است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به نظر مرده و بی‌حرکت می‌آید، به وسیله یک قدرت شگفت‌انگیز می‌تواند دوباره زندگی بگیرد و به حرکت درآید. بنابراین، قدرت و موفقیت انسان می‌تواند باعث احیای دوباره معنای زندگی شود.

هوش مصنوعی: به تماشای حیرت‌انگیز نگاه کن که چگونه انگشت او می‌تواند شکل صلیب را ایجاد کند.

هوش مصنوعی: به هر حال که قصد دارند عیسی را بکشند، هر لحظه او را نزدیک به سرنوشتش می‌برند.

هوش مصنوعی: اما وقتی که انگشتش را بلند کند، بزرگی، مقام و خطرش بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: در آن آسمان بزرگ، راهی برای جان وجود ندارد و این وضعیت از قبل وجود داشته است.

هوش مصنوعی: کارهای او چون پیرو دین مسیح است، پس چرا آثار و نشانه‌های او مانند مانویان باقی مانده است؟

هوش مصنوعی: به خاطر غیبت طولانی او، هیچ نشانه‌ای از یادگاری‌هایش باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: از این موقعیت و شرایط، تو مسعود سعد، هرگز ناراحتی و نگرانی را به خود راه نده.