هوش مصنوعی: وقتی ابروی هلالی زیبایی همچون وسمه (رنگی سفید) از طاق نشان عشق نمایان می‌شود، چشمان عاشقان به آن جلب می‌شود.

هوش مصنوعی: در سنت شب‌روها، آن آفت زمانه به جستجوگری آن ماه در شهر پرداخت.

هوش مصنوعی: نخستین در قلعه به سمتی رفت که به آسمان نگاهی نکرد و تفاوتی با قلعه‌های دیگر نداشت.

هوش مصنوعی: از وسایل و ابزارها یک دفعه به شدت داغ و مشتعل شد، مثل منقلی که از طلا ساخته شده است.

هوش مصنوعی: شعله‌های زرد و زیبا مانند گل‌های قرمز، به گونه‌ای عجیب و شگفت‌انگیز به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: در هر طرف توپ‌های زیادی وجود دارد و تو نمی‌توانی دهانت را باز کنی، زیرا مانند اژدهایی آهنین به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که به طور کلی، در هر مکان و هر گوشه‌ای از این دنیا، موجودات و نیروهایی وجود دارند که از آنجا محافظت می‌کنند و به نوعی مانع ورود افراد بیگانه یا خطرات به آنجا می‌شوند. به نوعی، هر در و هر برج دارای نگهبانانی است که از آن‌ها پاسداری می‌کنند.

هوش مصنوعی: در روز بازار، حسدهای زیادی از سوی مردم نسبت به زیبایی و عطر گل‌ها در فروشگاهی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: در هر خانه و هر مکان و بر هر سقفی، صدای خوش شادی و نوشیدن می‌پیچد.

هوش مصنوعی: به خاطر فراوانی عطرها و خوشبوکننده‌ها، هر جا که بوی خوشی وجود دارد، نسیم بهاری درخواست می‌کند که با خود عطرها و عطرهای خوشبو بیاورد.

هوش مصنوعی: یک میمون شجاع و باهوش به تفحص و جستجو در هر کوچه و خانه مشغول شد.

هوش مصنوعی: هر زمانی که خورشید به دریچه‌ای تابید، چشم‌ها به تماشا پرداخته و سپس از آنجا خارج شدند.

هوش مصنوعی: بدین ترتیب، آن شیر نر که قدرت و شجاعتش بی‌نظیر است، به سمت قصر ویژه حرکت کرد.

هوش مصنوعی: قصر آسمانی مانند بهشت است و ستون‌هایش به اندازه‌ای بلندند که به ساق عرش می‌رسند.

هوش مصنوعی: به جای استفاده از آجر و مصالح معمولی، معمار دیوارهای خورشید و ماه را با نقره و طلا ساخته است.

هوش مصنوعی: همه چیز در این دنیا زیبایی و خوشبویی دارد، مانند عطر مشک و رنگ زعفران؛ و آسمان به رنگ دل‌انگیز لاجوردی است.

هوش مصنوعی: به شکل گلی زیبا و با ظاهری درخشان و پرزرق و برق، نشسته بود که از انواع جواهرات می‌درخشید.

هوش مصنوعی: تو با جادوی خاصی همچون پرنده‌ای به پرواز درآمدی، درست مانند بادی که تخت سلیمان را به حرکت درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: در شب، شمع از روشنایی چراغ جدا شده و پروانه به سمت چراغ جذب می‌شود.

هوش مصنوعی: برو و با خیال راحت زندگی کن، بدون نگرانی و مشکل، مانند ماری بزرگ و خطرناک که بر روی گنجی ارزنده نشسته است.

هوش مصنوعی: در یک سو، نوشندگان زیبایی همچون ماه با ظاهری دلربا، پر از شادابی و سرور هستند.

هوش مصنوعی: در یک سمت، حوریان با صدای زیبا در حال نغمه‌سرایی هستند و در سمت دیگر، بلبل با لبخندی بر روی گل، آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: دل به خاطر نغمه‌های خوش باده و عقل، و دماغ به خاطر زیبایی نگاه و حسن آن‌ها، مجذوب و سرمست شده است.

هوش مصنوعی: جز زیبایی و موسیقی، هیچ چیز دیگری به ذهن و گوشم نیامد.

هوش مصنوعی: مجسمه‌های زیبای ساقی از زیبایی خود و نیز از شراب به یاد خود جام‌هایی را پی‌درپی پر کرده‌اند.

هوش مصنوعی: بسیاری از دختران زیبا وجود دارند که به مانند عود خوشبو و دل‌انگیز هستند، و همچنین خورشید، که سمبل روشنی و گرماست، در واقع وجودی سوخته و آسیب‌دیده دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصی اشاره دارد که بر بستر عطر و خوشبویی نشسته و تمام ثروت و امکاناتی که از هند و چین به دست آورده، به راحتی و بدون توجه هدر داده است. به نوعی حالت تجمل و افراط در لذت‌بردن از زندگی را می‌نمایاند.

هوش مصنوعی: بوی عطر او آنقدر قوی و دلپذیر شد که همه جان‌ها را به وجد آورد، تا جایی که حتی در روز قیامت هم تاثیرش باقی بماند.

هوش مصنوعی: به شادی چشمش به او افتاد و غمگین شد، سپس ابلیس را نفرین کرد و به راه خود ادامه داد.

هوش مصنوعی: به قصر دیگری رفت و با جسارت به دنبال آن پری زیبا می‌گشت، در حالی که در هر کاخی را که می‌دید، جستجو می‌کرد.

هوش مصنوعی: زن با کمال توانایی و زیبایی، در جایی پیدا کرد که آنجا کسی را نمی‌شناخت، به ویژه کسی مثل سیتا که به خاطر زیبایی‌اش معروف است.

هوش مصنوعی: دلش از دیدن زیبایی‌هایی که تجربه نکرده، دچار تردید شد و فکر کرد که می‌تواند سرو را با درخت طوبی اشتباه بگیرد.

هوش مصنوعی: او گفت درخت و چوب همیشه باقی می‌مانند و می‌توان به آنها دانش پیدا کرد، اما دودی که از عطر خوش عنبر برخاسته است، ویژگی خاصی دارد.

هوش مصنوعی: اگر که من زیبایی او را به یاد آورم، به دنبال نشانه‌ای از عشق خواهم گشت و اگر پیامی از درد بیابم، آن را بیان خواهم کرد.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم از عشق به خوشحالی برسم، پس کالای بی‌فایده‌ای را بر ریش صاحبش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: چون کسی از نزدیک نگاهی به جان خود می‌اندازد، در حالی‌که غم در دلش راه یافته، آن شکرین را بدون هیچ تلخی می‌بیند.

هوش مصنوعی: گل را سرخ و شاداب دید، اما نی زرد و پژمرده شد، که این آتش سرد باعث داغ شدن او شده است.

هوش مصنوعی: او از خود شرمنده شد و با چشمانی اشکبار، در حالی که ناامید بود، از آنجا بازگشت.

هوش مصنوعی: وقتی که به دنبال لاله‌اش بود، در باغ به چمن آمد و با درد دلش را تسکین داد.