هوش مصنوعی: از شدت فشار، می‌خواهم با تو یک کلام بگویم؛ درختی که مانند برف رنگش سفید است.

هوش مصنوعی: از دیو (نماد شر و زشتی) تنها مشت خرده استخوانی باقی مانده است که در نگاه و نظر، شبیه به کوه الوند است.

هوش مصنوعی: انسان با قدرت و اراده خود، دیو را در میدان نبرد از پا درآورد، نه به خاطر یک ضربه با شمشیر، بلکه به دلیل نیروی یک مشت.

هوش مصنوعی: کوه با قدرت و قوت خود به راحتی می‌تواند با یک ضربه‌ی پا از جا کنده شود و فاصله‌ی زیادی را طی کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز من یا بال‌هایم نمی‌تواند حرکتی کند، زیرا من در میان شیاطین و جانوران وحشی گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: تو هم می‌توانی این کوه را جابه‌جا کنی و با یک تیر هفت تار را به هم ببندی.

هوش مصنوعی: به من نشان بده که در حال حاضر در چه وضعیتی هستی تا بتوانم بفهمم حریف جدی من چه کسی است.

هوش مصنوعی: درخت به واسطه‌ی اندوه و حسرتی که دارد، تیری را ساخت و هفت تار را از آن تیر به هم بافت.

هوش مصنوعی: تیر کمان به آرامی از بلندی کوه فرود آمد و زمین را شکافته و به زیر آن رفت.

هوش مصنوعی: سگ، از روی خاکی که رویش خوابیده بود، برمی‌خیزد و دعایش به آسمان می‌رسد.

هوش مصنوعی: اجازه بده تا زبانم را بگشایم و بگویم تا آسمان را بشکافم.

هوش مصنوعی: از دور کوه به نظر می‌رسد که به آسانی می‌توان بر آن تسلط پیدا کرد، اما در واقع برای رسیدن به آن نیاز به تلاش و کوشش فراوان است. ایجاد فاصله و تسلط بر موانع به سادگی ممکن نیست و نیازمند صبر و کوشش است.

هوش مصنوعی: او با قدرت خود دست به کار شده و با تحسین‌هایی که شنیده، به سمت کسکندا رفته است.

هوش مصنوعی: کسی که مثل پرنده‌ای به پرواز درآید و در میدان جنگ با من آرامش یابد، تیر او به هدف می‌خورد و کارش به پایان می‌رسد.

هوش مصنوعی: برادر در غار فریاد زد و مانند شیر دلیر از آنجا خارج شد و بال‌هایش را به پرواز درآورد.

هوش مصنوعی: برادر به قصد جانش حمله کرده و در این حوادث، دهانش به خاطر زخم‌ها و خون‌آلودگی، به حالتی آسیب‌دیده درآمده است.

هوش مصنوعی: از برخورد او، برادر از کارش بازماند و به سرعت مانند پرنده‌ای در غاری به پرواز درآمد.

هوش مصنوعی: به میدان که رسید، خسته از کارهایش، به سمت رام رفت و زبانش را باز کرد تا به مرز دشنام بگوید.

هوش مصنوعی: تو مرا به چه دلی در درد و سختی انداختی، حتی اگر قدرتی هم داشتم، باز هم نبودنت مشکل ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: ما بدون هیچ دلیلی به کشتن دادیم و تو در این میدان هیچ تلاشی نکردی.

هوش مصنوعی: میمون به خاطر این صحبت‌ها ناراحت نشد و با زبان خود مطالب را به آرامی بیان کرد و از طرفی در برابر خطای خود عذرخواهی کرد.

هوش مصنوعی: ای نادان، هر لحظه این پند و سخن را به من نزن، چون من به خاطر تو و به خاطر یاد تو این کارها را نکردم.

هوش مصنوعی: شما به قدری شبیه به او هستید که نمی‌توان میان شما دو نفر تفاوتی قائل شد.

هوش مصنوعی: از آنکه دیگر بر زین نایستم، نخواهم که تیر تدبیرم به تو آسیب برساند.

هوش مصنوعی: برای نشان دادن محبوبیت و ارزش دوستی‌ام، حتی اگر لازم باشد، به خاطر دشمنی‌ها چیزی را بر گردن می‌زنم.

هوش مصنوعی: وقتی از این گل‌ها بهره‌مند شوم و درک کنم، دیگر از دشمن تو چیزی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: در کنارم، گل‌ها را از دشت چیده و گلدسته‌ای زیبا آماده کرده است.

هوش مصنوعی: او به خوبی می‌داند که زیبایی‌اش را با یک گل به گردن آویخته است، اما من از راهی که به او آسیب می‌زند، دور شده‌ام.

هوش مصنوعی: به غار بال سگریو برگشته و دوباره به دشمنش خبر می‌دهد.

هوش مصنوعی: او بار دیگر به جنگ رفت، اما نتوانست همسرش را راضی کند که در میدان نبرد حاضر شود.

هوش مصنوعی: سگریو اکنون از تو شکست خورده و به همین زودی به نزد تو برگشته است، اما این وضعیت جالب و خوبی نیست.

هوش مصنوعی: به یقین، کسی برای کمک به او وجود دارد که از تو هم قوی‌تر است.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که او به کمک و یاری شما خواهد آمد، و به همین دلیل بر آن هستید که از ابتدا پیش بروید.

هوش مصنوعی: اکنون وقت آن است که از این دشمنی دست برداری و برادرت را به عنوان شریک در زندگی‌ات بپذیری.

هوش مصنوعی: مدتی از خانه و دیار خود دور شو و مانند رودی که از مکانی عبور می‌کند، پس از آن دوباره به سرزمین خود بازگرد.

هوش مصنوعی: اگر تنها دشمن تو از تو هراس داشته باشد، به زور می‌توانی سرزمین و اختیار خود را از او پس بگیری.

هوش مصنوعی: من در فکر چاره‌ای جدید هستم و باید یاد بگیرم که قبل از رسیدن به موفقیت، فرد مناسبی را به کمک بگیرم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مانند جواهراتی که گردآوری کردی، باید محبت و خیرخواهی را با جان و دل نثار کنی و در میان مردم پخش نمایی.

هوش مصنوعی: زمانی که او از فداکاری‌ات خرسند شود، مانند یک برادر به او خدمت کن.

هوش مصنوعی: باید از این سه سخن یکی را انتخاب کرد و اجازه نداد که از مسیر درست دور شد، هرچند که نتیجه‌ای به همراه نداشته باشد.

هوش مصنوعی: کسی که به نصیحت‌ها و مشاوره‌ها توجه نکند، مانند پرنده‌ای است که به خاطر مانع‌ها قادر به پرواز نمی‌شود. او از صحبت‌های دیگران بی‌خبر و دور مانده است.

هوش مصنوعی: بگو ای زن، دیگر نصایح و حرف‌های بی‌فایده‌ی خود را به من نگو و زبانت را خاموش کن.

هوش مصنوعی: تدبیر و برنامه‌ریزی زن نباید به گونه‌ای باشد که به بی‌وفایی و ناپسندی تعبیر شود. امروز نمی‌توانم از چیزی روی برگردانم.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که در برابر دشمن هیچ چیز از من نمی‌ماند، حتی اگر جانم به خطر بیفتد؛ پس برو و از وجودم دور شو.