هوش مصنوعی: زمانی که جمشید از خوشبختی و سعادت خود مطلع شد، ستاره‌ی سهیل به استقبال خورشید آمد.

هوش مصنوعی: در مسیر، با یک رفیق یا همراه مواجه شدم که با هم به گفتگو و تبادل نظر درباره‌ی ایمان و حکومت پرداختیم.

هوش مصنوعی: او را از راه به منزلش برد و به خانه‌اش وارد کرد.

هوش مصنوعی: در آن زمان، آن خوبی باقبول نیکو و پاداش، روزهای خوشی را برای همه فراهم کرده بود.

هوش مصنوعی: او بسیار از حال شخصی پرسید و برایش دعا کرد و آن دعا را نشانه خوبی دانست.

هوش مصنوعی: به خاطر نعمت زبان، توانستم ویژگی‌ها و فضایل او را بشمارم و ستایش کنم.

هوش مصنوعی: ای حاکم بزرگ، که تو را به عنوان فرمانروای حقیقی می‌شناسند و ملک پادشاهی بر تو مقدر شده است.

هوش مصنوعی: سعادت مانند میوه‌ای است که از درخت رضایت می‌روید و درخواست‌های دلنشین تو مانند آواز بلبل در باغ، باعث به بار نشستن این خوشبختی می‌شود.

هوش مصنوعی: زبان تو مانند شکر شیرین است و جان تو قدرشناس و سپاس‌گزار. پیشانی‌ات نشانه‌ی سجده و ادب تو در برابر زندگی و نعمت‌هایی است که داری.

هوش مصنوعی: آسمان بر سر تو به مانند کلاه است و دریاهایی که می‌نوشی، نشانه‌ای از سوزش درون توست.

هوش مصنوعی: از عشق، آن‌قدر تشنه شده‌ای که حتی یک قطره هم نمی‌خواهی، چون همواره به دنبال دریا هستی.

هوش مصنوعی: تو با نابود کردن لذت‌های دنیا، زیان زاهدان را به سود تبدیل کردی.

هوش مصنوعی: در آسمان، همرا با نور ماه و خورشید، تو در بستر زمین همچون فرشی از زیبایی و شکوه هستی.

هوش مصنوعی: چه چیزی تو را به سمت زمین کشانده است که از دوربین آسمانی، به جایگاه خود در زمین آمده‌ای؟

هوش مصنوعی: پیر حکایتی از گذشته را روایت می‌کند و به من می‌گوید که باید از تجربه‌های او درس بگیرم.

هوش مصنوعی: او مدت‌ها با کوهستان دشمنی داشت و تا دیری درگیر نزاعی بلند و سخت با هیر بود.

هوش مصنوعی: هر یک از آن‌ها بر دیگری افزوده شده، به رغم این که نور شمع صبحگاهی را می‌پوشانند.

هوش مصنوعی: خورشید غروب کرد و این رنگی که ایجاد شده، ممکن است برای برخی افراد نادیده گرفته شود و زیر پای فیل‌ها در جنگ له شود.

هوش مصنوعی: دوست داشتن به من روی آورده است و من از احساسات خود برای محبت به دیگران استفاده کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من برای آشتی و صلح مانند دو کوه بزرگ و تنومند شدم و تبدیل به دیواری استوار و محکم شدم.

هوش مصنوعی: با تلاش و کوشش من، کوه را شکست داد و تلاش من باعث شد که نور آسمان درخشش پیدا کند.

هوش مصنوعی: در برابر نور خورشید که دنیا را روشن می‌کند، من در زمین ایستاده‌ام و از آن روز به بعد هنوز در این حالت باقی مانده‌ام.

هوش مصنوعی: من را از عالم بلند و معنوی به دنیای پایین و مادی مانند این است که تو را از مقام سلطنت به وضعیتی کودکانه برگردانند.

هوش مصنوعی: اینکه تو از مقام خود کنار گذاشته شده‌ای، به معنای از دست دادن سلطنت نیست؛ این موضوع به یکی از رازهای الهی مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: آب گنگ به خاطر نجات این دنیا از آسمان نمی‌بارد و نمی‌آید.

هوش مصنوعی: کسی که به شدت تلاش می‌کند در برابر ظلم و بی‌عدالتی، سرنوشت زمین و آسمان به یاری او می‌آید.

هوش مصنوعی: این فرد به اندازه‌ای میل و اشتیاق دارد که خون‌ها به ناحق از او ریخته می‌شود و راه او به قدری پر از خشونت و خونریزی شده است که همچون سیلابی جاری است.

هوش مصنوعی: در نتیجه ظلم و ستم آن خاندان، سرنوشت شان به مرگ خواهد انجامید که این مرگ نتیجه اعمال خودشان و به دست انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: دولت او در حال سقوط است و این نکته را به خوبی درک کن، زیرا این یک راز ظریف است.

هوش مصنوعی: تو را از این پایین‌رفتن به خاطر آن کردند که تو را از مقام و رتبه‌ات کنار زده‌اند، نه اینکه لایق این حرف‌ها نباشی.

هوش مصنوعی: او به خوبی گوش داد و با احترام، مانند کودکی که در برابر معلم خود ایستاده است، درنگ کرد.

هوش مصنوعی: ای تو، هر کلمه‌ات مانند شاخه‌ای است و هر نصیحتی که داری، تمام وجودت را پر کرده است. زبانت مانند بندهایی است که بر روی نصیحت‌ها بسته شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر همت و اراده‌ات قوی باشد، می‌توانی به شکلی موثر به دیگران کمک کنی و مشکلات بزرگ را از ریشه برطرف کنی.

هوش مصنوعی: خوشحالی و دلگرمی دیگران را به او هدیه کن، زیرا تلاش و کوشش بر عهده‌ی توست و یاری و کمک بر عهده‌ی ماست.

هوش مصنوعی: بسیاری از روحانیان به ظاهری همچون میمون کمک می‌کنند، درست همان‌طور که فال‌گیری به شکل میمون نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: بسیاری از عابدان و زاهدان مانند من، به خاطر این که از فتنه‌ها و مشکلات دوری کنند، تصمیم می‌گیرند که زمین و دنیا را ترک کنند.

هوش مصنوعی: از زمین تا آسمان، دشمن تو عطش خون‌ریزی دارد.

هوش مصنوعی: کمان را به جلو آورد و سپس از دستش، تیغی به او داد.

هوش مصنوعی: دو تیر به دعوا پرتاپ شد که نشان‌دهنده‌ی قدرت تیرانداز است و به نوعی نمایانگر این است که تیر شکارچی، گویای مهارت او در کارش است. در اینجا اشاره به این است که هر کس توانایی و مهارت خاص خود را دارد و در مواجهه با چالش‌ها می‌تواند به خوبی از آن‌ها استفاده کند.

هوش مصنوعی: در آن خانه، خرسند از مهمان‌نوازی، شیر جنگل مدتی استراحت کرده است.

هوش مصنوعی: در دشت، میوه و شهد فراوان بود و به خاطر محبوبش، گلابی گل می‌چید.

هوش مصنوعی: چون از ستاره سهیل و زاهدان اجازه گرفت، برای نشان دادن وجود خود نیز نشانی خواست.