هوش مصنوعی: به نام ساقی که مدام خدمت می‌کند و هم خود جام را دارد، هم مستی را و هم شراب را.

هوش مصنوعی: دوست و همصحبت درونی‌ام که همواره با مشکلات و دردهایم همراه است، نهایتاً مرا به حالتی سردرگم و بی‌هدف می‌کشاند.

هوش مصنوعی: نه به خاطر بدی‌های کسی که به او شکایت کنم، و نه به خاطر نغمه‌های ناهنجار و ناپسند که بخواهم به آنها اشاره‌ای کنم.

هوش مصنوعی: این بزم و میگساری و عشق تا چه زمانی ادامه خواهد داشت، در حالی که ما به خوشی و مستی مشغولیم و از دیدن آن معشوق فاصله گرفته‌ایم؟

هوش مصنوعی: اگر در حالتی هشیار یا مست هستی، از دامن ساقی خود فاصله نگیر.

هوش مصنوعی: ای مسیحت! زبانت را از این نغمه خاموش کن و به نعمت‌های خداوند مغرور نشو.

هوش مصنوعی: به دلیل بزرگواری و لطف پادشاه، هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه بنده‌ای که زیر نظر اوست، اعتبار و ارزش پیدا کند. باید به آن بنده توجه و احترام ویژه‌ای داشت.

هوش مصنوعی: حواست را جمع کن، زیرا کلام شیرین و زیبا می‌تواند به اندازه شمشیر خطرناک باشد و بر تو ضربه بزند.

هوش مصنوعی: نمی‌گویم که این صدا را تنها از همین ساز بشنو، بلکه می‌توانی آن را با لحن و شیوه‌ای دیگر نیز بشنوی.

هوش مصنوعی: ابتدا دهان خود را از آلایش‌ها پاک می‌کنم، سپس می‌توانم نام نیک و پاک او را بر زبان بیاورم.

هوش مصنوعی: من به جانم عشق تو را فدای زبان خود کردم، و با این حال، یاد تو همیشه با من است و از دل من خارج نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ذکر او جان را به شیرینی و طراوت می‌آورد، و من به خاطر این طعم دلپذیر، شکرگزاری می‌کنم و به زبانم شیرینی می‌بخشم.

هوش مصنوعی: به نام کسی که نکات مهم را می‌فهمد و کسانی که دانش زبان دارند، همچنین کسانی که خود زبان ندارند اما می‌توانند احساسات و افکار خود را منتقل کنند.

هوش مصنوعی: از قدرت او، آسمان مانند حبابی است و برکت و رحمتش همچون دریا گسترده و فراوان است.

هوش مصنوعی: رحمت خدا تا آنجا وسیع و گواه است که حتی عمل نیک و عبادت در برابر بخشش او مانند گناه به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر خداوند بخواهد، حتی اطاعت نیز گناه خواهد شد و اگر عفو و لطف او بسته شود، سرنوشت کسانی که نافرمانی کرده‌اند، چه بر آن‌ها می‌گذرد.

هوش مصنوعی: با لطف خدا، حتی گنهکارانی مانند من که مرتکب خطا شده‌اند، شایسته‌ی بخشایش هستند.

هوش مصنوعی: از ترس خشم او، تمام موجودات سرانجام گیج و سردرگم شده‌اند، چه فرشته جبریل، چه شیطان ابلیس و چه انسان آدم.

هوش مصنوعی: آدم را از نعمت‌های فراوانی برخوردار کرده‌اند، اما برخی از انسان‌ها مانند پرنده‌ای در دام می‌افتند و نمی‌توانند از این نعمت‌ها بهره‌برداری کنند.

هوش مصنوعی: نوح به خاطر جرمی که نداشت، از چشمش در برابر طوفان موجی بالا می‌آید.

هوش مصنوعی: قدرت شکار را بشناس زیرا حتی پرنده‌ای بزرگ و توانا نیز ممکن است به دام عنکبوتی بیفتد که از هوا به آن نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: چهره‌ی گل با نرمی و زیبایی خود اثر می‌گذارد و رنگ لباس لاله مانند خون جاری است، بدون اینکه نیازی به جنگ و خونریزی باشد.

هوش مصنوعی: چشم آهوان با سرمه آرایش شده، اما نه از عشق خبری دارند و نه از زیبایی و جذابیت.

هوش مصنوعی: چون هنرمند با دقت و مهارت خود از آب و رنگ استفاده کرد، باغی زیبا همچون بهشت را پدید آورد.

هوش مصنوعی: زبان را به خاطر لذت و فداکاری ای که داشت، بذل کرد و نتیجه‌اش این شد که لب‌هایش پر از طراوت زندگی شد.

هوش مصنوعی: صدای خوش آن نوش، به گوش رسید و مانند فرهاد که از شادی بی‌هوش شده بود، او نیز در حالتی از شوق و ذوق قرار گرفت.

هوش مصنوعی: چشم‌هایی که به خاطر بینش و درک خود روشن و بیدار هستند، مانند دستی هستند که از چیدن گل‌ها سرشار از زیبایی و شگفتی می‌شود.

هوش مصنوعی: دل را از گنجینه‌ای پر از زیبایی و ارزش پر کرده‌ام، اما به خاطر سکوت، دروازه‌اش را قفل کرده‌ام.

هوش مصنوعی: زبان را به خداوند بسپار تا او برکات و نعمت‌های فراوان را به تو ارزانی دارد.

هوش مصنوعی: نکته‌های شیرین و دلنشین افرادی را که زیبا صحبت می‌کنند، با تواضع و محبت گوش می‌دهیم.

هوش مصنوعی: هر کسی با دل و احساس خود به شیطنت و خواسته‌هایش می‌پردازد، اما هیچ‌کس از عمق رازهای او آگاه نیست.

هوش مصنوعی: از پدر و مادر به ما محبت و مراقبت‌های زیادی رسیده است که امروز به ما کمک می‌کند و روزی‌مان را تضمین می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی با کرامت و بزرگی در روش خواسته‌های خود، انتخابی شایسته دارد و بخشندگی او به گونه‌ای است که نیازی به خواسته‌های از پیش تعیین شده ندارد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به شادابی و سرزندگی در دوران کودکی و بی‌گناهی وجود دارد. بازی کردن و لذت بردن از زندگی در دوران بچگی به نوعی می‌تواند به شادی و خوشحالی در زندگی اشاره کند، از آنجایی که کودک در دنیای خود بی‌خبر از مشکلات بزرگسالان، با شور و شوق به بازی و سرگرمی می‌پردازد. این شادی و innocence می‌تواند به نوعی به وضعیت پادشاهی و قدرت هم ارتباط داشته باشد، چرا که در آن زمان مسئله‌ای به عنوان جدیت و مشکلات بزرگسالان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر گناهانت عذرخواهی کنی، هیچ ایرادی ندارد، زیرا تنها بی‌گناهی است که نباید عذرخواهی کند.

هوش مصنوعی: اگر ماه از خورشید روشنی می‌گیرد، به این دلیل نیست که خورشید از خود چیزی کم کرده، بلکه همین ماه است که نورش را از خورشید می‌گیرد.

هوش مصنوعی: از محبت او روزها نورانی و شلوغ است و شب‌ها به خاطر زیبایی‌اش پرده‌ها را کنار می‌زنم.

هوش مصنوعی: تو صبح را با زیبایی خود زینت بخشیدی و شام را با حالت پریشان و آشفته‌ای که داری، تحت تأثیر قرار دادی.

هوش مصنوعی: نه زلف شب را به روز نشکستی که آفتاب، روشنایی‌اش را بر زمین می‌پاشد.

هوش مصنوعی: اگر تو زلف شام را ببندی، چه کسی می‌تواند آن را باز کند؟ صبح که بیاید، حتی اگر بخواهی نمی‌توانی بخندی و آن چه در دل داری را پنهان کنی.

هوش مصنوعی: وقتی گل را در دست بگیری، به مانند گلدسته‌ای داغ است و از آن گلدسته، آتش و گرما به قلب باغ منتقل می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر خشم و غضب کسی را از خود برانی، به او نشان بده که حتی از گوشه چشمت هم نمی‌خواهی به او توجه کنی.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به قید و بندهای دنیوی و تنهایی اشاره می‌کند. او احساس می‌کند که اگرچه خود را در دنیای مادی محصور می‌بیند، اما همچنان تلاش می‌کند که با ایمان به وحدت الهی، قدمی در جهت گسترش فهم و معرفت بردارد. به عبارتی، در تلاش است تا از این احوال سخت و بی‌حالی، به وسیله‌ی چیزی بزرگ‌تر و باارزش‌تر، مانند توحید، خود را رها کند.

هوش مصنوعی: جز تو هیچ‌کس تو را نشناخته، اما هر کس خود را به نوعی خاص می‌داند.

هوش مصنوعی: به کجا باید بروم که پیامبر نیز در ستایش تو ناتوان شده و می‌گوید غیر از تو کسی را نمی‌توان ستایش کرد؟

هوش مصنوعی: از دست من نمی‌تواند کار حق انجام شود، پس بهتر است هر کس به حق خود با گوهر خود بپردازد.

هوش مصنوعی: اگر بگویم که زبانم معذور است، چون در حقیقت نادرست است، باید بگویم که حقیقت همانند منصور است که بر این موضوع تأکید می‌کند.

هوش مصنوعی: از خاک وجود پیامبر، نه تنها تاجی بر سر ندارم، بلکه خاک من به قدری ارزشمند است که عرش آسمان را بوسه می‌زند؛ این نشان از بلندی مقام و مکانت من دارد.

هوش مصنوعی: نام من به خاطر ستایش پیامبر است و از این معنا با خداوند هم‌صحبت هستم.

هوش مصنوعی: تو کار نیکو را در دنیا به نحوی به نمایش گذاشتی که رحمت را به عنوان حامی و وکیل خود انتخاب کردی.

هوش مصنوعی: در میان مردم، غیرت و احساسات نمی‌تواند وجود داشته باشد و اگر چیزی در این میان جا بگیرد، تنها رحمت توست که می‌تواند در دل‌ها جا داشته باشد.