هوش مصنوعی: زمانی که آن دختر زیبا تصمیم می‌گیرد که غسل کند، به آب زندگی آشنا می‌شود و به آن صفا و طهارت می‌رسد.

هوش مصنوعی: در کنار آب، آن ماهی که مانند ماه شب ناز است، از سایه‌اش شعله‌ای در دل آب به وجود آورد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای زعفرانی رنگ از کنار زهری بیرون آمد و ماهی از پشت ابرهای نرم و لطیف نمایان شد.

هوش مصنوعی: از زیبایی چهره‌اش همچون آب، جشن عید شکسته و حبابش خاسته و فضای جشن به زیبایی او زینت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: «از نور آن شمعی که بویی مانند کافور دارد، همچون نوری که از تصویر شفاف شیشه برمی‌خیزد، تظاهر و ظهور می‌کند.»

هوش مصنوعی: چشم خود را به نگاهی به ماهی‌ها در آب دوخته است و از عشق به آب، بی‌تاب و بی‌قرار شده است. احساس شور و شوقی خاص او را فرا گرفته است، مانند ماهی که در آب در حال ناز و کرشمه است.

هوش مصنوعی: در اثر شوق و هیجان، به سوی آب می‌رود و به قدری غرق در احساساتش می‌شود که نمی‌تواند خود را کنترل کند، به طوری که می‌خواهد تصویر خود را در آب ببیند و در آغوش آن بگیرد.

هوش مصنوعی: به دور او به قدری شاداب و سرحال شدند که حتی موج‌ها در دل خود جا نمی‌شدند.

هوش مصنوعی: به خاطر شادی، او یادش رفت که پایش را به زمین بزند، و از بوسه بر پای او چنان غرق در شادی شد که از حال رفت.

هوش مصنوعی: چون او، آن دلبر زیبا مانند ماهی در آب قرار گرفت، اگر آب او را از آتش دور کند، باز هم او به زندگی ادامه خواهد داد.

هوش مصنوعی: وقتی که جویبار باغ تازه و شاداب می‌شود، تمام آب‌های شیرین و خوشمزه و مشروبات خوشگوار از تأثیر آن معلوم می‌شود.

هوش مصنوعی: به زیبایی و لطافت چهره‌ی آن دختر، به قدری جذب شدم که از چشم‌هایم مانند جویباری، عشق و محبت سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: از چهره‌ام بر روی آب، درختانی را می‌بینم که همچنان زیبایی و وقار خود را حفظ کرده‌اند، حتی اگر آب در حال جریان باشد.

هوش مصنوعی: น้ำ که بسیار صاف و زلال شده، وقتی در آن غوطه‌ور می‌شود، تمام بدن را می‌پوشاند و در آن کاملاً غرق می‌شود.

هوش مصنوعی: مانند گلی که با شبنم شسته شده است، آب صورت را به زیبایی بر سطح آب اضافه کرد.

هوش مصنوعی: جان این انسان گنگ و خاموش با شستشوی آن آب، خوش و شاداب می‌شود. حال او به خاطر تیرگی‌هایی که از گذشته داشته، تغییر خواهد کرد.

هوش مصنوعی: به خاطر عطر دل‌انگیز نسیم بهاری، اراده کرده‌ام که دوباره به زندگی و شادابی برگردم.

هوش مصنوعی: وقتی آن مرغابی در آب جا گرفت، از روی حسادت جان دیگر موجودات از آن آب گرفت.

هوش مصنوعی: صدف درخشان و گرانبهایی را به خاطر زیبایی و ارزش او ساخته و در موهایش مانند عطر خوشبو، عنبر قرار داده است.

هوش مصنوعی: وقتی که آن معشوق زیبا به آب نزدیک شد و نمایان شد، دل نیلوفر که به خورشید وابسته بود، دچار سردی و بی‌حالی شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی از نعمت‌های بهشت اول محروم باشد، در بهشت دوم نیز او را راهی نیست.

هوش مصنوعی: وقتی آب بر سر آن مجسمه زیبا ریخت، اثر می‌کرد و به گونه‌ای به نظر می‌رسید که از دستش، آب ظرف می‌ریخت.

هوش مصنوعی: وقتی که پس از شست‌وشو پا از آب بیرون گذاشت، جوانه‌ای درخشان و شعله‌ور از آب نمایان شد.

هوش مصنوعی: وقتی آن نازنین حوری از آب خارج شد، مانند فواره‌ای جدید جوش و خروش به راه انداخت.

هوش مصنوعی: سخنانی که از هند آمده، به قوت و استواری رسیده است؛ چرا که همانند ماهی که از دریا بیرون می‌آید، به وضوح و بدون تردید نمایان شده است.

هوش مصنوعی: آب روان به خاطر شعله‌های آتش به شدت دچار تغییر شد و تبدیل به جایی شد که برای ماهی‌ها خطرناک است.

هوش مصنوعی: ماهی در آب به شدت در حال تلاطم و جنب و جوش است، درست مثل ماهی که از آب خارج شده و بی آب مانده، نگران و بی‌تاب است.

هوش مصنوعی: بلقیس زیبا به سوی جمشید آمد و از برج آب به آفتاب راه پیدا کرد.

هوش مصنوعی: وقتی چشم به چهره آن معشوق افتاد، همه آن غم‌های قدیمی را فراموش کرد.

هوش مصنوعی: از آنجا روح به آرامش رسید، با دلی شکسته و غمگین، از مرز پدر ده روز راه را طی کرد.

هوش مصنوعی: در دشت، مکانی برای عبادت درست کرد و از چمن‌های نرم و لطیف ساخت.

هوش مصنوعی: در آن مکان، به خاطر یاد خدا خوشحال شد و به سوی اطاعت راهنمای زاهدان رفت.