هوش مصنوعی: آسمان به مانند یک سوارکار آماده شده است و بر پشت یک فیل قرار دارد که تمثیل قدرت و عظمت است.

هوش مصنوعی: وقتی که در میان کوه‌ها، سایه‌بان یا سرپناهی ساخته شده باشد، مانند فانوسی روشن که در میان تاریکی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: عاشق به خاطر عشق معشوقش در حالتی سرشار از شوق مانند شمعی درون چراغ نشسته است.

هوش مصنوعی: چشم‌های آرام و فریبنده او مانند پارچه مخمل، دل مرا که مست و سرمست است تحت تاثیر قرار می‌دهد، درست مانند زمانی که از شیشه‌ای شراب نگاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: در زمان خداحافظی، با حالتی آرام و بدون هیاهو، سه مرحله را همراه با عزیزان خود سپری کرد.

هوش مصنوعی: در راه خداحافظی با دوستان، دل عزیزان داغدار شد و سفر آغاز گردید.

هوش مصنوعی: وقتی که نیمی از راه را طی کرد، به پایان رسید و نشانه‌های بد و زهرآلود از آن سو نمایان شد.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، تمایل به چیزی ترسناک دل‌ها را پر می‌کند و آتشی در چشمان کسانی که از خاک هستند، شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: از کوه صحرا، فردی به سرعت بیرون آمد و به طور علنی اعلام کرد که قصد کشتن شان را دارد.

هوش مصنوعی: نمی‌دانی من کیستم، من مانند یک توپ پر انرژی هستم، زمین از نام من به لرزه درمی‌آید.

هوش مصنوعی: من فرزند کسی هستم که به خاطر انتقام خون پدرم، به دنیا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر اطاعت از فرمان، خنجر تیزی به دست گرفتم و در هفت اقلیم به راه افشانی خون پرداختم.

هوش مصنوعی: نسیم جان‌نواز جنگاوران را حس کردم و با آب شمشیر، نام هوشمندان را شستم.

هوش مصنوعی: بیش از بیست بار گرد دنیا را با همه چالش‌هایش گذرانده‌ام و آن را برای افرادی که به علامت‌های خاصی اعتقاد دارند، بخشیدم.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که در شهر تو، تیر و کمانی به سمت من نشانه رفته و بی‌پروا به من حمله‌ور شده است.

هوش مصنوعی: من به کمان تسلط دارم و می‌توانم از آن تیرهایی به سوی پیروزی بزنم.

هوش مصنوعی: هر کسی که حرف بزند، مانند چتری است که تیر و کمان را به دست می‌گیرد و با جنگ می‌جنگد.

هوش مصنوعی: وقتی که فرد به چشم خود مرگش را مشاهده کرد، از روی حسرت و اندوه، آن را به جرأت و جسارت توصیف کرده و ناله و فریاد سر داد.

هوش مصنوعی: تمامی نیروهای او به کلی نابود شدند و از وجود خود به خون آغشته شدند و از زندگی خود کناره‌گیری کردند.

هوش مصنوعی: یک اسب رام با زیبایی و آرامش در میدان جلوه‌گری می‌کند و استاد پدر، که دلش شاد شده، از این همه تسلی و خوشحالی برخوردار است.

هوش مصنوعی: با وجود این که پدر از شرکت در جنگ نهی کرد، ولی شجاع به میدان آمد و کمانش را از دست گرفت.

هوش مصنوعی: زمانی که تیر کمان به لحظه‌ی حمله شلیک شد، به هدفش نرسید و تنها یک تیر بر روی انگشتش باقی ماند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از کسی درخواست می‌کند که به خاطر خدا، جان او را حفظ کند و به او کمک کند. او به نوعی از نصیب و سهم خود می‌گوید که او را به این حالت درآورده و به خاطر این نزدیکی و احساس نیاز، از آن شخص تقاضای کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: شیر نیستان به او پاسخ داد که جانم را برای نام خدا فدای می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر من نام خدا را به تو نگویم، تو چگونه می‌توانی جان خود را به من ببخشی؟

هوش مصنوعی: بخشیدن من کار آسانی است، اما تیرهایی که از مردان پرتاب می‌شود هرگز بی‌هدف نخواهد بود.

هوش مصنوعی: بیایید تا از این بیابان بی‌نظیر، به سوی خانه‌ات بروم و عشق و ارادت را همچون تیر به سمت تو بفرستم.

هوش مصنوعی: با هزار خواهش و تمنا، او نتوانست روحش را از درد و اشک پر کند؛ اشک‌هایی که مانند خون به دلش چسبیده بودند.

هوش مصنوعی: گفت: جان خود را بشناس و فردی را که به خاطر تو نام نیکو به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: هرگز ناامید نشو از عبادت این ضعیف، تیر خود را به نشانه‌گیری این موجود در حال زوال بزن.

هوش مصنوعی: به خاطر همسرش، آن مرد جوانمرد هر کاری که دشمنش خواست را انجام داد.

هوش مصنوعی: پدر به او صد بار آفرین گفت و نیروهایش را که از قدرت افتاده بودند، بخشید.

هوش مصنوعی: وقتی که بهار فرامی‌رسد و باغ سرسبز و زیبا می‌شود، به خاطر مسیر وراهی که طی کردند، به هیچ‌وجه آرامش ندارند؛ مانند بادی که همیشه در حرکت است.