هوش مصنوعی: در آن شب، یک مرد با عقل و فرهنگ به همراه همسرش درگیر مشکلات و تنش‌هایی بود.

هوش مصنوعی: دل آرام و زیبا از خلوص و پاکی مایه می‌گیرد، مانند دامنِ پاک که شب را شسته و نور روز را به ارمغان آورده است.

هوش مصنوعی: اگر به دستش نامه‌ای سیاه و ناخوشایند برسی، چنان آن را پاک می‌کنی که اگرچه کاغذ تر شده باشد، ردی از آن باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای مهارت پیدا کن که علم و دانش تو مانند زیبایی و درخشش ماه در میان ابرها باشد.

هوش مصنوعی: از لباس آتشین می‌بردی مانند ماهی که ایمان از دل کافر مانند سیاهی است.

هوش مصنوعی: از شدت ناراحتی و زخم‌هایی که از طعنه‌ها بر دل دارد، مانند کسی است که لباس ننگین خود را به سنگ می‌کوبد و از خجلت آن احساس شرمندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: با پاک شدن از آلودگی‌ها به وسیله‌ی هفتاد دریا همچنان سه بار باید لباس حرمت و غیرت خود را شست.

هوش مصنوعی: زن آن مرد مانند پری‌ای معصوم و پاک است که دامنش از هر آلودگی و ناپاکی به دور است.

هوش مصنوعی: شبی، زن و شوهر با هم صحبت کردند و در این گفتگو، دل شوهر به خاطر مشکلاتی که داشت، آزرده و ناراحت شد.

هوش مصنوعی: در حالی که به خانه نزدیک می‌شد، به خاطر اندوه آن شب، تصمیم گرفت که در آنجا بماند.

هوش مصنوعی: پدر به خاطر سلامتی فرزندش زحمات زیادی کشیده و در لحظه‌ای که فرزندش به خطر می‌افتد، او را نجات می‌دهد و دوباره به دامان خود برمی‌گرداند.

هوش مصنوعی: دختر را به داماد سپرد و به او مانند پسری نصیحت کرد و برایش دلسوزی نشان داد.

هوش مصنوعی: بی‌دلیل کینه‌توزی نکن، دل زخم‌خورده‌ام را از این پس آزردن نکن.

هوش مصنوعی: داماد بی غیرت عصبانی شد و در پاسخ به حقیقت، سخنی را با دخترش مطرح کرد.

هوش مصنوعی: بهتر است زن در گوشه‌ای از خانه ساكت و خاموش بماند، مانند مرده‌ای که در گور خوابیده است.

هوش مصنوعی: زنی که از در خانه بیرون می‌آید و پا به زمین می‌گذارد، باید برای پاداش این جسارت، از شادی و سرور زندگی لذت ببرد و در لحظه زنده و شاداب بماند.

هوش مصنوعی: وقتی که در شب تاریک از خانه بیرون رفتی، چهره‌ات مانند شب سیاه و صورتت همانند ماه درخشان است.

هوش مصنوعی: وقتی که بهانه‌جویی برای پدر را شروع کردی، نمی‌دانم خودت کجا شب را به خواب رفته‌ای؟

هوش مصنوعی: وقتی که پای خود را از خانه بیرون گذاشتی، دیگر جایی در خانه‌ام برای تو نیست.

هوش مصنوعی: هر جا که می‌خواهی برو و به هر هدفی که می‌خواهی برسی، اما اگر دیگر کسی را به قتل برسانی، تو را زندانی خواهند کرد.

هوش مصنوعی: برو، تا نامم در آبرومندی باقی بماند و در عفت و غیرت رسوا نشوم، مثل رام‌های بی‌خیال.

هوش مصنوعی: آن نادان و بی‌غیرت دوباره از خانه به سوی شیطان بدبخت می‌دوید.

هوش مصنوعی: بعد از شش ماه، زن را به خانه برد و کمی بعد با او نشست تا هر آنچه که دلش می‌خواست، اتفاق بیفتد.

هوش مصنوعی: چرا به بی‌غیرتی کار می‌کنی، در حالی که در این دنیا کمبود زن وجود نداشت؟

هوش مصنوعی: وقتی شترگاوپلنگ به صحبت‌های غیرت گوش داد، متوجه شد که حیوان رام در حیرت است و پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: او شنید و در جای خود ایستاد و متاثر شد، چه جایی برای تجمل و خودنمایی باقی نماند. از خود نیز شرمنده و خجالت‌زده ماند.

هوش مصنوعی: دلش پر از درد و رنج است و به خاطر این درد، مانند کسی که با تیغ‌های تیز و برنده را در خود حس می‌کند، عواطفش خنثی و بی‌توجه شده و نمی‌تواند حتی برای خود احساساتی از قبیل ترس یا غم را تجربه کند. در واقع، او با وجود جراحات عمیق روحی، دیگر قادر به احساساتی چون عشق یا دلگیری نیست.

هوش مصنوعی: به دوستش می‌گوید که به خاطر ظلم و آسیب‌هایی که می‌بیند، دیگر نتوانسته است تحمل کند و از درد و رنجی که احساس می‌کند، به ستوه آمده است.

هوش مصنوعی: عاشق، حتی اگر با معشوق خود درگیری داشته باشد، نمی‌تواند به این راحتی احساساتش را نادیده بگیرد. او به حدی در عشق غرق شده که نمی‌تواند به آسانی خود را از این وضعیت جدا کند.

هوش مصنوعی: معشوق هرچقدر هم که فردی سنگدل و بی‌رحم باشد، دست عاشق به خون او آلوده نخواهد شد.

هوش مصنوعی: ببر را در بیابان رها کن تا در میان جانوران و حیوانات وحشی زندگی کند.

هوش مصنوعی: غزال به دام شیر بیفتد تا اینکه به خاطر دیدن او، جانم سیر شود و از زندگی سیراب شوم.