هوش مصنوعی: وقتی رام از پیروزی بر لنکا خوشحال شد، با شجاعت و جوانمردی به‌کار ساختن قرآن پرداخت.

هوش مصنوعی: در نتیجه‌ی کشتن، گل‌هایی از زیبایی و امید در دل همه‌ی انسان‌ها و موجودات سه عالم شکوفا شده است و همه با هم از این زیبایی سخن می‌گویند.

هوش مصنوعی: ما خود را چون بنده‌ها سر به زیر و خجالت‌زده می‌دانیم، به خاطر تمام خوبی‌ها و مهربانی‌هایی که او به ما کرده است.

هوش مصنوعی: برای قدردانی از این لطف، با شتاب به خدمت کسانی که تبریک می‌گویند خواهیم رفت.

هوش مصنوعی: وقتی پریزادان این خبر خوش را شنیدند، با شادی و تبریک به استقبال آمدند.

هوش مصنوعی: شاه روحانیان با سپاه خود بر زمین خدایان انداخت و تاجش را بر سر نهاد.

هوش مصنوعی: او با ظاهری زیبا و درخشنده، مانند آفتاب، در بین این همه نگاه‌های بیدار و شفاف، خود را به نمایش گذاشته است.

هوش مصنوعی: مانند طاووس زیبای بهشتی، زیبا و دلربا، تمام وجودش همانند باغی خوشبو و معطر است.

هوش مصنوعی: مانند درخت سرو که از آب حیات رشد کرده، دل من نیز به خاطر بارش‌های زندگی، فقط دلی پر از غم و اندوه است.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی صورت رام که نیکو رفتار است، تمام وجودم مانند آسمان پر از اشتیاق شده است.

هوش مصنوعی: همه روحانیان از سه عالم در مقابل آدم، مانند ملائک به سجده درآمدند.

هوش مصنوعی: تمامی دست و بازوی او را ستایش کرده و به خاطر ادب و تواضعش تمجید کردند.

هوش مصنوعی: هر کسی که با احترام و ادب برخورد کند، در عوض دیگران را خوشحال و راضی می‌کند و این احترام باعث می‌شود که محبت و تقدیر بیشتری نصیب او شود.

هوش مصنوعی: در زمانی که رام با نیت خوب و مثبت به صحبت با روحانیان مشغول شد.

هوش مصنوعی: در زمان باستان، افرادی به‌عنوان دوستان و نزدیکان معشوقه‌ای با چهره‌ای زیبا و ماهر، به طور علنی و با احترام نزد او حاضر شدند.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه او به شدت عاشق بود و زندگی‌اش را برای عشق خود فدا می‌کند، اما هنوز هم به چهره‌ی آن محبوب دور از دسترس، عشق ورزیده و آرزو دارد که او را ببیند.

هوش مصنوعی: دل او تحت تأثیر احساسات شدید تصمیمات بی‌پروایی گرفت و به شدت در حالتی از سردرگمی و حیرت فرو رفت.

هوش مصنوعی: او نه قدرت آن را دارد که کسی را از خود براند، و نه آنقدر دلستر و آرامش دارد که بتواند کسی را در آغوش خود نگه دارد.

هوش مصنوعی: در میان امید و ترس تقلا آغاز شد و به خاطر شرم از نگاه دیگران، احساس غیرت و کمک به دست آمد.

هوش مصنوعی: سپاه به قدری غرق در شوق و افتخار شده بود که قلب‌های سربازانش از هیجان و ذوق پر شده بود و به همین خاطر به راحتی بر دشواری‌ها غلبه کردند.

هوش مصنوعی: اگرچه روز پر از غم و ناراحتی بود، اما شب به هیچ‌وجه از خوبی و بدی لب نمی‌زند و چیزی نمی‌گوید.

هوش مصنوعی: تو ظاهر خویش را با حیا حفظ کرده‌ای، اما در باطن قلبت هر تار مویت را به تیغ الماس تقدیم کرده‌ای.

هوش مصنوعی: او در ظاهر خود را شاد و خوشحال نشان می‌داد، اما در دل به خاطر زیبایی و شگفتی چشمانش بسیار متعجب و حیرت‌زده بود.

هوش مصنوعی: وقتی که درد و غم در دل جا نگرفت و نتوانستم آن را تحمل کنم، از لبانم زهر و از چشمانم خون جاری شد.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات بهتر است که از دور به کسی نگاه کنیم تا اینکه از نزدیک و به وضوح ببینیم، زیرا فاصله می‌تواند باعث ایجاد تصوری بهتر و بدون آلودگی از او در ذهن ما شود.

هوش مصنوعی: پریزادان به رام گفتند که چرا با دل زیبای زین اینگونه رفتار کردی و او را آشفته کردی؟

هوش مصنوعی: خداوند گواه است که سیتا در پاکی و بی‌آلایشی مانند مریم مقدس است و این پاکی او هم در زمین و هم در آسمان شناخته شده است.

هوش مصنوعی: ما نشانه‌های پاکی و معصومیت این حوریان هستیم و این را به خاطر نفاق و نمایش انجام نمی‌دهیم، بلکه کاملاً به خاطر خدا است.

هوش مصنوعی: فرشتگان به یاد قسم‌های خود به دعای او پرداختند و او را از غم دلش رها کردند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به اتفاقی اشاره دارد که با وجود قسم و سوگندهایی که خورده شده، روحانیان به راحتی و با خرسندی درکنار هم نمی‌توانند زندگی کنند. این بیان کننده تنش‌ها و اختلافاتی است که در میان آن‌ها وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بر حقایق راستین سخن بگوید، ممکن است دچار آسیب و رنج شود، همان‌طور که افکار ناپاک می‌تواند انسان را به سمت خطر و زهر بکشاند.

هوش مصنوعی: به خاطر غیرت و تعصب نمی‌توان سر خود را به صحبت‌های دوستان سپرد، زیرا اگر به حرف‌های آن‌ها گوش دهیم، ممکن است دشمنان به ما طعنه بزنند.

هوش مصنوعی: شاهدی از خلق وجود ندارد که به حقیقت محبوب دل‌ها باور داشته باشد و به همین دلیل، دل‌ها بی‌اعتمادتر شده‌اند.

هوش مصنوعی: دوستی مانند نهالی است که وقتی از دل بیرون می‌آید، به تدریج رشد می‌کند و میزان عشق و محبتش چندین برابر می‌شود.

هوش مصنوعی: دوستی به دشمنی تبدیل شده است، مثل سیتا که رام کرده راونی‌هاست.

هوش مصنوعی: شخصی که مانند مجنون شده، در دلش از معشوق خود گلایه می‌کند و این درد و شکایت را در دل نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: کسی که به عشق و محبت من پشت کرد، حالا برای من مهم نیست که او چه کسی است یا حتی تصویر او بر دیوار.

هوش مصنوعی: دل به من گفت که به خاطر غیرت خود، دیگر این شراب را نخور و حتی از این جام نیز استفاده نکن.

هوش مصنوعی: آب حیات اگر فقط یک لحظه نوشیده نشود، حتی اگر انسان در حال تشنگی بمیرد، دیگر نمی‌تواند آن را بنوشد.

هوش مصنوعی: اگر در جایی نشانی از سگ باشد، نشان‌دهنده این است که فرشته‌ها به آن مکان وارد نخواهند شد.

هوش مصنوعی: همه خوبی‌هایش نزد من به خاطر حس غیرت دل، به درد و رنج تبدیل شده است و سینه‌ام از این درد پاره پاره شده است.

هوش مصنوعی: من اکنون از آن خال سیاه که بر لب شیرین توست، بیزارم، مانند مگسی که از شیرینی دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: زلفی که به زیبایی دور گردن پیچیده بود، اکنون مانند دم مار بریده و غیرقابل تحمل شده است.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم همچنان که گل لاله در باغ آرام و زیباست، چهره‌ی تو را ببینم، زیرا غم و حسرتی که در دل دارم مانند آن لاله سوخته و داغ شده است.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است آتش عشقم را تا دورتر از دو فرسنگ شعله‌ور کنم، حتی اگر دیری نگذرد و دلبر سنگی بارها در آن حضور داشته باشد؟

هوش مصنوعی: مژه‌ها از گریه پر شده و جان پر از آب حیرت است. معشوقه، در حالی که غرق در حس غیرت است، خود را در غم و اندوهی عمیق می‌بیند.

هوش مصنوعی: اگر سلامت و تندرستی به انسان بازگردد، نشان از پاکی روح اوست، و اگر آسیب ببیند، نتیجه‌ی کارهای نادرست و گناهان اوست.