هوش مصنوعی: در روز پیروزی بر لنکا، بیگن به رام گفت که باید صفی آماده کنند.

هوش مصنوعی: کسی که زیبایی‌ها و جاذبه‌های دنیا را دیده باشد باید در رفتن و از دست دادن آن‌ها بیشتر دقت کند و تأمل کند.

هوش مصنوعی: در شهر لنکاست، جذابیت‌های زیادی برای گشت و گذار وجود دارد که این شهر به خاطر ثروت و زیبایی‌هایش معروف است.

هوش مصنوعی: به دور او دیوار و حصاری طلایی ساخته شده است و دیوارهای او مانند جواهر می‌درخشند.

هوش مصنوعی: جواب آن سخن را با لبخندی پر از شادی و طروات به پرستار داده است.

هوش مصنوعی: چشم من به تو دوخته شده و همتم به تحرک توست، بنابراین این قلعه قدیمی را برای تو رها کرده‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی که چیزی را به کسی بخشیدم، حالا از نگاه کردن به او احساس بهت و شعف دارم، اما می‌دانم که این کار نادرست است.

هوش مصنوعی: به سوی خدا برو! چه زیبا بود آن زمان که مردان جوانمرد و بی‌نظیری در میان بودند.

هوش مصنوعی: مسافت آن شهر چهل فرسنگ است و آذین شده با طلا و جواهرهایی که در شب می‌درخشند.

هوش مصنوعی: او به کسی که به او کمک کرده بود، پاداش داد و از آن شخص دیگر، به‌طور متفاوتی یاد کرد، اما نام او را بر زبان نیاورد.

هوش مصنوعی: اکنون اگر به کسی چیزی بخشند، در عوض یک خس را می‌گیرند، زیرا این دنیا هر بار ما را به عقب می‌برد.

هوش مصنوعی: ببیکن اجازه پیدا کرد که به شهر برود و جانشین زهر را بنوشد و از سم پا بکشد.

هوش مصنوعی: برادر بر روی تخت زرین تاج گذاشت و جایگاه برادرش را با قدرت و شکوه حفظ کرد.

هوش مصنوعی: از شرق تا غرب، همه روشنی و تاریکی در هم آمیخته‌اند و فرمانداران این سرزمین‌ها با تمام وجود در پی اجرای حکم و دستور هستند.

هوش مصنوعی: جهان از زمان‌های قدیم به این نام شناخته می‌شود، اما اکنون زمان وداع با گذشته و کاشتن نویدهای تازه است.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر مرگ هیچ‌کسی غمگین نیست و دل کسی جز دل کسانی که آرزوهای پُرآزار دارند، غم و اندوهی ندارد.

هوش مصنوعی: چه کسی تا کنون برای خود زندگی کرده است که با خنده‌های صبحگاهی، شب را گریسته باشد؟

هوش مصنوعی: غم و شادی و مرگ و زندگی در کنار هم هستند، روز و شب هر دو به صورت یکجا وجود دارند، تو در این میان در آرامش باش.