هوش مصنوعی: ای زیبای زنجیرمانند، ای آفتاب نیکو سیما، تو مانند خورشید هستی و قامت تو شبیه قهرمانان فردوسی است.

هوش مصنوعی: ای خدای خوبان، در جهان کسی همانند تو نیست که دل‌ها را به خود جلب کند و فریبنده و نازنین باشد.

هوش مصنوعی: اگر تو را ماه نامم، به مانند ماهی هستی؛ اگر تو را سرو نامم، همانند سرو هستی؛ و اگر تو را حوری نامم، چون جانم می‌باشی.

هوش مصنوعی: عطر و بوی خوشی که از موهای مجعد و خط زیبای بدن و ناحیه خاصی به مشام می‌رسد، با صدای دل‌نواز و شعری زیبا در کنار یکدیگر، احساس خوشایندی را به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: چهره‌ات مثل گل زیبایی دارد، عطر تو به خوبی عطر کهربا است. زیبایی موهایت همانند نازکی و لطافت نور ماه است و چهره‌ات به اندازه‌ای زیباست که در آسمان هم ماه به تو غبطه می‌خورد.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی توصیف می‌کند که شخصی با ویژگی‌های مختلف و دلربا در میان محبوبانش قرار دارد. او به تنهایی نمایانگر زیبایی‌هایی چون موهای مجعد، زلف‌ها و چهره‌ای دلنشین است که هر کدام به نوعی جذابیت خاصی دارند. این تصویرسازی، تأکیدی بر زیبایی و جاذبه‌ی محبوب است.

هوش مصنوعی: ای جان و روح من، همیشه از تو خوشحال و شادابم، مانند باغ و سرای من که همیشه به خاطر تو مانند بوستانی سرسبز و زیباست.