هوش مصنوعی: صبح که می‌شود و وقت شروع کار فرا می‌رسد، نوشیدنی‌های مست‌کننده و خالی از اشرافیت متداول می‌شود.

هوش مصنوعی: به من یک جام از شراب بده، زیرا که من مست هستم و تمایل من به نوشیدن است.

هوش مصنوعی: اما در عوض، لختی باید بگوییم که کدامین چیز در یک شیشه باریک‌تر به ما داده می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که نماز صبح را به جا آورد، باید سه لیوان از یک می نوشد و نوشیدن آن حرام است.

هوش مصنوعی: اگر وام الهی به من داده شده باشد، من هم با تمام وجودم به تو قرض می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر امام من نتواند رکوع مرا تشخیص دهد، پس حتی اگر قیام کنم، آن را نمی‌توان رکوع دانست.

هوش مصنوعی: چه خوب است که این جرعه‌ی شراب و این صبح با طراوت را داریم، چرا که این ماهروی زیبا، اسیر ماست.

هوش مصنوعی: دو زلف او مانند شب‌های تار است و دو خال سیاه روی صورتش، همچون ظلمتی در دل ظلمت‌های دیگر به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: صبحگاهی که می‌رسد، همچنان به لطف آن ساقی ادامه دارد و این حال خوش از دلبر محبوب نیز بی‌وقفه ادامه دارد.

هوش مصنوعی: من دوست دارم که نوشیدنی و همدمم را داشته باشم و نه اینکه در جایگاهی باشم که دیگران مرا سرزنش کنند یا فشاری بر من بیاورند.

هوش مصنوعی: می‌دانم که این دو کار ممنوع هستند، ولی در عین حال این لذت‌ها در کارهای ممنوع وجود دارند.