مصرع چهارم به نظرم این بوده
زنهار مبادا که به یارم گزندی رسدت

نه آقای اسدی .شعر هیچ ایرادی نداره و از لحاظ وزن و قافیه صحیحه.

مصرع چهارم از لحاظ وزن دچار سکته است! با نظر براتعلی موافقم..! شاید آنرا به این شکل می باید ترمیم کرد:
زنهار مباد تا که گزندی رسدت

سلام
منم فک می کنم در مصرع چهارم اصلاح نیاز دارد پیشنهاد میکنم این مصراع را اینجوری بخوانیم
زنهار مبادا که ز عشاق گزندی رسدت

وزن مصرع چهارم کاملا درست است . همه ی چهار مصرع دوازده سیلاب هستند .

در بیت سوم اشاره به این آیه داره

مَن طَلَبَنی ، وَجَدَنی وَ مَن وَجَدَنی ، عَرَفَنی

وَ مَن عَرَفَنی ، اَحَبَّنی وَ مَن اَحَبَّنی ، عَشَقنَی

وَ مَن عَشَقتَنی ، عَشَقتَهُ وَ مَن عَشَقتَهُ ، قَتَلتَهُ

وَ مَن قَتَلتَهُ ، فَعَلّی دیَتَهَ وَ مَن عَلَیّ دیَتَهُ

فاَنَا دیَتَهُ. 

همانطور که عراقی میگه ، به کدام مذهب است این به کدام ملت است این که کشند. عاشقی را که تو عاشقم چرایی

با سلام خدمت به حرم رهم ندادند

دوست عزیز اینی که نوشتیو آیه قرآن نیست،کلام خداوند زمینی نیست 

شاعر با لحنی اندوهناک و هشدارآمیز می‌گوید که ظلم و بی‌رحمی در حق افراد مستمند و عاشقان می‌تواند عواقبی به همراه داشته باشد و معشوق یا ظالم را از این کار بازمی‌دارد، همراه با آرزوی دوری از گزند برای او