گنجور

رباعی شمارۀ ۱۰

خط بین که فلک بر رخ دل‌خواه نبشت
بر برگ گل و بنفشه ناگاه نبشت
خورشید خطی به بندگیش می‌داد
کاغذ مگرش نبود بر ماه نبشت

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: علی پی‌سپار

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خط بین که فلک بر رخ دل‌خواه نبشت
بر برگ گل و بنفشه ناگاه نبشت
هوش مصنوعی: آسمان ناگهان زیبایی‌های دلخواه و دلنشین را بر روی گل و بنفشه نقش زد.
خورشید خطی به بندگیش می‌داد
کاغذ مگرش نبود بر ماه نبشت
هوش مصنوعی: خورشید نشانی از خود را به بندگی می‌داد، اما بر روی کاغذ ماه نمی‌توانست چیزی بنویسد.

حاشیه ها

1393/07/01 17:10
مرادزاده

به نظر می آید که مصرع سوم به این گونه درست باشد:
خورشید خطی به بندگی می‌دادش

1394/05/06 00:08
حامد

در این صورت وزن شعر رباعی به مفعول مفاعیل مفاعیل فعول تغییر پیدا میکند که با سایر مصرع ها ناسازگار میشود.

1396/03/06 11:06

سلام
اگر ی بندگیش رو مشدد بخوانیم،وزن درسته

1398/04/28 03:06
حپ

منظور از «ناگاه نبشت» مصراع دوم و کلا معنای بیت دوم چیه؟

1398/06/16 09:09
آرش غنی زاده

مصرع دوم این معنا را می رساند که اعجاز در بداهه پردازی است .