مصرع آخر احتمالا این گونه است
فردا برود باد بماند در دست

دی آب رخم ببرد نه دی آب خم ببرد

به نظر می رسد پریر که همان پریروز است.
در مصرع اول باید تصحیح شود؛
آتش‌روئی پریروز در ما پیوست
پریر --->پریروز

به قرینه ی اینکه
در مصرع اول به پریروز
در مصرع دوم به دی(دیروز)
در مصرع سوم به امروز
ودر مصرع چهارم به فردا
اشاره دارد.

آتش روئی پریر در ما پیوست دی آب رخم ببرد و عهدم بشکست
امروز اگرنه خاک پایش باشم فردا برود باد بماند در دست

در این رباعی، مهستی به زیبایی عناصر چهارگانه (آب، باد، آتش، خاک) و چهار زمان (پریروز، دیروز، امروز و فردا) را به ترتیب در کنار هم آورده است