دورویی هارا میگوید.آفرین

بر عز خود و .....

چند بار دیده ام از ریو ریا بد گفته است . هر مردمی را ننگی است مهربانی ایرانیها و نرمشپذیری انها بدا که گاهی به ریو و ریا می انجامد و مهستی اسیب شناسانه انرا اندر یافته است

ز عز خود و ذلت من بیش مناز کاندر پس پردهٔ فلک بازی‌هاست
یادآور شعرقائم مقام فراهانی شد که امیر کبیر با انگشت خونین بر دیوار حمام کاشان نبشته بود:
روزگار است این که گه عزت دهد گه خار دارد
چـــرخ بازیـــگر از ایــن بازیچه ها بسیـار دارد

من فقط در جواب اون دوستمون (امین کیخا ) عرض کنم که شعر « روزگار است این‌که گه عزت دهد .... » شعر آقای «سید ابوالقاسم علوی نائینی» است . ممکنه من یک یک بیت از حافظ یه جایی بنویسم ، آیا این به معنی این است که من سراینده‌ی این شعرم؟! ، در پایان شعر را می‌نویسم برای علاقمندان ، ضمنا با یک جستجوی ساده در اینترنت صحت عرایض بنده مشخص خواهد شد ، با تشکر :
روزگار است این‌که گه عزت دهد گه خوار دارد
چرخِ بازیگـر از این بازیچـه‌هـا بسیـار دارد
.
آدمی گه راه خود‌را می‌نهـد سوی بساتین
گاه سوی دوزخ این جان عزیزش خوار دارد
.
گاه در باغ جنان می‌شد روان در کوی دلبر
گه ز مهجوری عیان جان خودش تیمار دارد
.
عاشق و معشوق را حائل نباشد در دو عالم
جان خودرا چون حجاب این آدمی در کار دارد
.
هست یکتا جلوه‌ی معشوق در چشمان عاشق
آدمی در بوستان یک دلبر و دلدار دارد
.
راه ما قانع شدن باشد به انوار خدایی
کز تجلی‌های او جان‌ها نشان از یار دارد
.
در طریق عشق هر‌کس راه خود دارد ولیکن
در طریقت راه ما صد جلوه‌ی دشوار دارد
سید ابوالقاسم علوی نائینی

جناب احمدی،
تا جایی که من نیز در خاطر دارم این از قائم مقام (ثانی) فراهانی معلم امیر کبیر بود...

دوستان پیش از حاشیه نوشتن «کمی تحقیق بد نیست». این بیت از قائم‌مقام فراهانی است که دیگران به استقبال آن رفته‌اند.

با سلام شعر مال مرحوم قائم مقام فراهانی است و در زندان باغ نگارستان در شبی که صبح ان اعدام شد هرچه تقاضای قلم و کاغذکرد کسی به تقاضایش ترتیب اثر نداد. وبا خون دست خود بر دیوار زندان نوشت.و دربیت گه زمهجوری عیان غلط است و عنان درست می باشد