نگاه بلندی به بالای انسان دارد و نیم نگاهی به خیام

در تکمیل کلام جناب کیخا باید عرض کنم تعدادی از رباعیات از جمله همین رباعی ، نگاه صریح و مستقیمی به رباعیات خیام دارد . ورای تشابه نگاه و تفکر ، واژگان هم بسیار بسیار شبیه اند .
مثلا بیت اول این مصرع را به ذهن متبادر میکند :
دوزخ شرری ز رنج بیهوده ماست ...
یا بیت دوم نشانی مفهومی از بیت دوم این رباعی دارد:
این کوزه چو من عاشق زاری بوده است / در بند سر زلف نگاری بوده است
این دسته که در گردن او می بینی / دستی است که بر گردن یاری بوده است
یا مثلا این بیت :
این سبزه که امروز تماشاگه توست / فردا همه از خاک تو برخواهد رست
همه ی اینها برگرفته از فلسفه ی خیامی است . نوعی مسخ . ابیات اصلا قدرت نگاریده های خیام را ندارند و به شدت تاثیر از آنها در شعر بالا مشاهده میشود .

اشعار ایشان خیلی به اشعار خیام نزدیک است و خواننده اگر سراینده شعر را نداند گمان به خیام میبرد. (من ادیب نیستم، مکانیک هستم، به این دلیل ممکن است نظرم سطحی و عامیانه باشد)
لذت بردم
روح هر دو شاعر شاد باشد.

حسینی جان تو یک مکانیک فرهیخته هستی تمام شد و رفت

درود 👌👌👌

شرح حال کنون

"ایام چو آتشکده ی سینهٔ ماست - عالم ، کهن از وجود دیرینهٔ ماست - اینک بمثل ز کوزه‌ای آب خوریم - کز خاک برادران پیشینهٔ ماست" درست تراست!