رباعی شمارۀ ۱۶
صحّاف پسر که شهرهٔ آفاق است
چون ابروی خویشتن به عالم طاق است
با سوزن مژگان بکند شیرازه
هر سینه که از دل غمش اوراق است
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: علی پیسپار
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
صحّاف پسر که شهرهٔ آفاق است
چون ابروی خویشتن به عالم طاق است
هوش مصنوعی: پسر صحاف که به شهرت زیادی در بین مردم مشهور است، به مانند ابروی خود به زیبایی و درخشش خاصی در دنیا دارد.
با سوزن مژگان بکند شیرازه
هر سینه که از دل غمش اوراق است
هوش مصنوعی: با تکان دادن مژهها، میتواند هر دلی را که از غم او پر از درد و پریشانی است، به هم بریزد.
حاشیه ها
1391/09/28 16:11
علی
سلام عبارت (دل غمش) چه معنایی دراد؟
1391/09/12 22:12
امچم
دل غمش در اینجا یعنی : هر دلی که غمگین او است
1392/04/01 23:07
معنی بیت دوم:
با نگاهش ویران می کند هستی کسی را که سینه اش از غم عشق او پاره شده .
1392/10/24 13:12
محمدرضا
با سلام و احترام عرض می نمایم که بیت دوم ادامه توصیف پسرک صحاف است . شاعر ادامه می دهد که او با مژگان سوزن مانندش دلهای شرحه شرحه عاشقانش را که مثل یک کتاب ورق ورق شده است دوباره شیرازه بندی می کند و به آن دلها ارامش می بخشد
1394/03/06 02:06
سر به هوا
در مصرع آخر «دل غمش» چندان مناسب نمی نماید.
شاید «دست غمش» یا «داغ غمش» یا ... بوده و به خطا تغییر یافته.
1401/03/14 14:06
آشفته آنم
جهش ضمیر اتفاق افتاده و چیز غیر عادی نیست
1394/04/22 17:07
امیر
بِکَنَد شیرازه یا بِکُنَد شیرازه؟
1398/08/21 13:11
میعاد
بکُند صحیح است
1403/04/23 09:06
مهرداد
"هر سینه که از دل غمش اوراق است" بنظر من باید "هرسینه که از غم، دلش اوراق است" باشد