گنجور

شمارهٔ ۹۶

در بستان دوش از غم و شیون خویش
می‌گشتم و می‌گریستم بر تن خویش
آمد گل سرخ و چاک زد دامن خویش
وآلود به اشکم همه پیراهن خویش

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

در بستان دوش از غم و شیون خویش
می‌گشتم و می‌گریستم بر تن خویش
هوش مصنوعی: دیشب در باغ در حالی که از ناراحتی و گریه‌ای که داشتم، قدم می‌زدم و بر وضعیت خودم می‌گریستم.
آمد گل سرخ و چاک زد دامن خویش
وآلود به اشکم همه پیراهن خویش
هوش مصنوعی: گل سرخ آمد و با شگفتی دامن خود را چاک زد، به گونه‌ای که بوی خوشش کل بدنش را در بر گرفت.