مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۸۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>غم با لطف تو شادمانی گردد</p></div>
<div class="m2"><p>عمر از نظر تو جاودانی گردد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آباد به دوزخ برد از کوی تو خاک</p></div>
<div class="m2"><p>آتش همه آب زندگانی گردد</p></div></div>

شمارهٔ ۸۲

غم با لطف تو شادمانی گردد
عمر از نظر تو جاودانی گردد
آباد به دوزخ برد از کوی تو خاک
آتش همه آب زندگانی گردد

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این هستند که لطف و محبت تو می‌تواند غم‌ها را به شادی تبدیل کند و زندگی را جاودانه سازد. همچنین، زیبایی و تاثیر وجود تو می‌تواند بدی‌ها را از میان بردارد و آتش ناامیدی را به آب زندگی بدل کند.

شمارهٔ ۸۰

شمارهٔ ۸۱

هوش مصنوعی: غم، به وسیله‌ی لطف تو، به شادی تبدیل می‌شود و عمر انسان با نگاه تو ابدی خواهد شد.

غم با لطف تو شادمانی گردد

عمر از نظر تو جاودانی گردد

هوش مصنوعی: اگر در جایی که تو هستی، جهنم نیز وجود داشته باشد، خاک و آتش آن به خاطر عشق و وفاداری به تو به زندگی و آب تبدیل می‌شود.

آباد به دوزخ برد از کوی تو خاک

آتش همه آب زندگانی گردد

شمارهٔ ۸۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده